با آغاز جنبش مهسا در ۱۴۰۱ خورشیدی، رضا پهلوی و هواداران محدود وی در خارج از کشور بار دیگر فعال شدند تا جایگاهی در دل این حرکت برای خود دست و پا کنند. این پروژه با شکستی آشکار مواجه شد چرا که فاقد هدف، استراتژی، پروژه محوری و اصالت بود. مطرح شدن آنها که با کمک رسانه‌های وابسته به لندن و تل آویو مانند من و تو و ایران اینترنشنال صورت گرفته بود عمری طولانی نداشت. با وجود آن که وی این بار سعی کرد با اتصال ظاهری خود به برخی دیگر از «سلبریتی»ها حساسیت‌های منفی نسبت به خویش و کارنامه‌ی خالیش را کاهش دهد، اما به سرعت معلوم شد که مانند تجربه‌های «شورای ملی»، «فرشگرد»، «ققنوس» و «وکالت» این داستان منشوربازی هم برای او یک نمایش رسانه‌ای بیشتر نبوده و می‌رود که در موزه‌ی پر رونق عملیات تبلیغاتی شکست خورده‌ی رضا پهلوی آرشیو شود.
سفر برای آب و تاج
اینک مطرح شده است که او می‌خواهد به اسرائیل برود. این که این تصمیم را بر اساس سفارش مقام عالیرتبه‌ی موساد و مشاور خود، پرویز ثابتی، گرفته است یا به توصیه برخی از اعضای خانواده‌ی خود که اصلیت اسرائیلی دارند، مشخص نیست؛ لیکن فراموش نکنیم که در حافظه‌ی تاریخی خاندان پهلوی یک نکته به صورت نهادینه ضبط شده است: "در ایران حاکمان را قدرت‌های بزرگ می‌آورند و می‌برند":
• رضاخان به یاری انگلستان تبدیل به رضا شاه شد، (اسفند ۱۲۹۹ خورشیدی)
• رضا خان به اراده‌ی انگلستان خلع سلطنت و تبعید شد، (شهریور ۱۳۲۰ خورشیدی)
• محمد رضا پهلوی بر اساس تصمیم انگلستان جانشین پدر شد. (شهریور ۱۳۲۰ خورشیدی)
• محمد رضا پهلوی به عنوان «شاه فراری» به همت کودتای سازمان سیای آمریکا به «شاه برگشتی» مبدل شد، (۲۸ مرداد ۱۳۳۲)
• محمدرضا پهلوی به تصمیم آمریکا سلطنت و ایران را ترک کرد. (۱۷ دی ۱۳۵۷ خورشیدی)
•...
بنابراین برای این خاندان (پدر، پسر، نوه) مسجل است که همیشه باید خود را در معرض دید و انتخاب قدرت‌های بزرگ بگذارند تا شاید مورد پسند واقع شده و به همت آنان به تاج و تخت برسند. یک نوع شرط بندی سرنوشت ساز.
نکته‌ی دیگر این که اینک رضا پهلوی از مجموعه‌ی نیروهایی که قرار بود او را به قدرت برسانند ناامید است:
• دولت آمریکا، اگر روزی بخواهد به پای «تغییر رژیم» (regime change) نظری به وی نداشته و ندارد.
• دولت بریتانیا در حال حاضر دلیلی برای تغییر حکومت مطلوب خود در تهران ندارد.
• دولت‌های اروپایی در جا و جایگاه تغییر حکومت در ایران نیستند.
• اکثریت مطلق اپوزیسیون خارج از کشور نسبت به او نظر مثبتی ندارد.
• مردم ایران نیز در طی هفت ماه جنبش روی خوشی به وی نشان ندادند.
پس، رضا پهلوی در مقابل دو انتخاب قرار داشت: یا ترک صحنه سیاست و پرداختن به مسائل و مشکلات خانوادگی و یا، به عنوان «تیر آخر»، خود را به منبع نفوذ سیاسی در خاورمیانه متصل کردن. یگانه پایتختی در جهان که شاید، روزی، بخواهد اراده کند رژیمی را که از روز اول حیاتش در خدمت منافع استراتژیک صهیونیسم در منطقه عمل کرده است -به دلیلی که هنوز نمی‌دانیم چیست- تغییر دهد، تل آویو است؛ همان مقصدی که «اتوبوس رایگان» وی پس از پیاده کردن مجموعه‌ی مسافران «منشور همبستگی» به صورت دربست با اعضای خانواده، راهی آن شد. اگر این سفر برای ملت ایران «آب» به همراه نیاورد شاید برای تتمه‌ی خاندان پهلوی «نان» به همراه داشته باشد.
بنابراین سفر رضا پهلوی و اهل و عیال به اسرائیل را باید حاصل سرخوردگی و ناامیدی عمیق و یک حرکت انتحاری برای زندگی سیاسی فاجعه بار او دانست. نوعی گدایی رقت بار قدرت از کسانی که وی و اطرفیانش در ذهن خود آنها را به چشم «صاحبان واقعی قدرت جهانی» می‌دانند. به این ترتیب، یک بار دیگر سنت باطل آویزان شدن جاه طلبان کسب قدرت سیاسی در ایران به بیگانگان و دشمنان ایران توسط نوه‌ی رضاخان پهلوی و پسر محمدرضا پهلوی تجدید و تقویت شد.
این اقدام رضا پهلوی در زمانی که اسرائیل شاهد حاکمیت منفورترین دولت دست راستی حتی مورد خشم جامعه‌ی مدنی اسرائیل است و از همه مهمتر، در تدارک آخرین آمادگی‌ها برای بمباران‌های وسیع، نابودساز و گسترده‌ی میهنمان است و سرانجام، در شرایطی که مردم ایران در تدارک قیامی غیروابسته برای پایان بخشیدن به رژیم ضد ایرانی همدست صهیونیسم هستند، یک خنجر از پشت به مردم ایران و یک تیر خلاص به ماجراجویی چهل ساله‌ی سیاسی این فرد است.
ملت ایران هرگز این اقدام وطن فروشانه رضا پهلوی را از یاد نخواهد برد.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برای دنبال کردن برنامه های تحلیلی نویسنده به وبسایت تلویزیون دیدگاه مراجعه کنید: www.didgah.tv
جهت اطلاع از نظریه ی «بی نهایت گرایی» به این کتاب مراجعه کنید: «بی نهایت گرایی: نظریه ی فلسفی برای تغییر» www.ilcpbook.com
آدرس تماس با نویسنده: [email protected]
توئیتر: KoroshErfani@
