محمد نصیری سرشت، وزنهبردار پیشین و از پرافتخارترین قهرمانان در تاریخ ورزش ایران میگوید: «هر روز آرزوی مرگ میکنم». روزنامه ایران ورزشی نوشت: «نصیری بعد از جراحی قلب و درمان آسیبدیدگیهای بسیاری که از دوران قهرمانی برایش به یادگار مانده است، تنها و بیحامی در تنگنای مالی و فشار شدید زندگی به حال خود رها شده است».
نصیری سرشت که بارها از سکوهای مسابقات جهانی، آسیایی و المپیک در رشته وزنهبرداری بالا رفته است، میگوید: «بیمهای هم که در راه آهن داشتم قطع شده و در این شرایط اقتصادی، با سیلی صورتم را سرخ نگه میدارم. در ۷۸ سالگی نباید دغدغه اجاره خانه و امرار معاش داشته باشم».
اعطای منزل مسکونی به عنوان پاداش و استخدام دولتی، همچنین تغییر نام استادیوم ثریا به نصیری، با دستور محمدرضا شاه پهلوی صورت گرفت. اما با وقوع انقلاب اسلامی، این ورزشگاه در سال ۱۳۶۳ «شهید حیدرنیا» نام گرفت. نصیری هم به دلیل کنار گذاشته شدن از سوی مدیران انقلابی، به کانادا مهاجرت کرد. او فروردین ۸۶ به ایران بازگشت.