بازنشر از آرشیو یادداشت های روزانه نویسنده، تاریخ انتشار: ۱۳۸۸
روز پنجشنبه به اتفاق آقای علی شاکری و همسرشان سفری رفتیم به لاس وگاس. این لطف را میدون ایشان هستیم. با ماشین ایشان رفتیم و عصر دیروز هم برگشتیم. شب را در هتل ماندیم. یکی از بزرگترین هتل ها و داری کازینوی بسیار بزرگ اِم جی اِم.
مجال نیست از دیدنی های این «شهر ویژه» با ذکر جزئیات یاد کنم و از این رو به اختصار می گویم. این شهر طبق روایت شاکری در سال 1948 میلادی بنا نهاده شده است. شهرت آن به قمارخانه های بزرگ و خاص است که در طبقه همکف هتل ها قرار دارند. هتل ها چندان بزرگ هستند که به وصف نمی آیند. هر یک شهری هستند و دارای احتمالا چند هزار اتاق و دارای امکانات بسیار و در واقع هر کدام شهری اند با شکوه. شاکری می گفتند در هفته آینده بیش از یک میلیون و نیم نفر به اینجا می آیند. با این که همین روز شلوغ بود، ایشان می گفت نسبتا خلوت است.
هزاران میز و ماشین مخصوص قمار در سالن ها و راهروهای طولانی و پر و پیچ و خم قرار دارند و هزاران نفر پشت آن ها نشسته و به انواع بازی مشغول اند. برای مسافران و مهمانان نیز انواع سرگرمی و مناظر دیدنی آمده کرده اند. گفته می شود که امسال به دلیل بحران اقتصادی، کسب و کار چندان رونق ندارد. به هرحال هتل های بزرگ و قامت کشیده به آسمان و با شکوه و دارای نماهای زیبا و معماری چشم نواز، در مرحله نخست و در بدو ورود به چشم می آید.
از جمله دیدنی های آن، مجمتع های ویژه برخی کشورهای مهم است. در این مجموعه ها نمادهای خاص و مشهور کشورها و یا شهرها با معماری و دیگر خصوصیات ویژه آن ها تدارک دیده شده است. مثلا چند نماد از شهر نیویورک (برج های خاص) در مرکز شهر دیده می شود. در قسمت دیگر برج ایفل سر برافراشته و در کنارش طاق نصرت پاریس و البته تمام بناها کاملا با معماری فرانسوی به چشم می آید. در قسمت دیگر بازسازی شهر ونیز است که به راستی دیدنی است. در یک محوطه نسبتا محدود رودهای ونیز و قایق ها پل های آن در کنار بناهای کاملا ایتالیایی به خوبی بازسازی شده اند. بویژه در سقف با نقاشی و با هنرمندی تمام آسمان آبی به گونه ای بازسازی شده است که بعید است کسی متوجه شود که نقاشی است و سقف ستبر بالای سر ما. تمام بناها و فروشگاه ها و دکورهای آن محوطه ایتالیایی است و حتی پلیس داخلی نیز در لباس پلیس های آن کشور است که ما با یکی آزآن ها ضمن گفتن بُناسرا (عصر بخیر) عکس هم گرفتیم. نمادهایی از آلمان و انگستان و مصر هم هست اما ما ندیدیم.
اما یکی از دیدنی ترین چیزها رقص آب بود که در کنار خیابان اصلی شهر انجام می شد. در این نمایش در عرض چند دقیقه فواره های آب با نوای موسیقی به حرکت در می آیند و با هارمونی آن حرکت می کنند. این صحنه واقعا هنرمندانه و تماشایی است و بیننده به وجد می آید.
Belagio fountain I passed on the walk to Caesar's for #ADV19 party. pic.twitter.com/hq5ac2GNsr
-- Wayne Schulz (@smbwayne) October 25, 2019
لاس و گاس تقریبا شهر آزاد شده ای است در آمریکا و از جهاتی مقررات آن با دیگر ایالت ها متفاوت و حتی متضاد است. مثلا در این شهر روسپی گری بر خلاف دیگر ایالت ها آزاد است و از نظر قانونی جرم نیست. از این رو در خیابان ها شماری از جوانان را می دیدیم که عکس زنان جوانی را با شماره تلفن هایی که روی آنها نوشته شده بود به دست مردم می دادند و از این طریق تبلیغ و اطلاع رسانی می کردند و می خواستند هرکدام را که خواستند با تماس تلفنی به دست بیاورند. نیز مواد مخدر در این شهر آزاد است. قمار نیز همین طور. اساسا شهرت این شهر به قمارخانه های آن است. این شهر در ایالت نوادا واقع شده و نوادا از نظر محیط طبیعی تقریبا مانند مرکز ایران است. جاده و دشت و و کوه ها و بوته های دشت همه و همه یادآور جاده های تهران و قم و کاشان و اصفهان و شیراز است. جالب است که در این شهر آب اصلا نیست اما با کانال کشی و انتقال آب از راه های دور شهر را کاملا پر از آب کرده و آب فراوان در همه جا به چشم می خورد. مانند یک محیط پرآب و طبیعی و سرسبز. استخرهای چشم نواز کم نیستند.
به هرحال پس از 24 ساعت بازگشتیم. یکی از نکات قابل ذکر این است که هنگام بازگشت در راه دیدیم که مأموران میوه ها را کنترل می کنند. شاکری گفت که پرتقال ها رانمی گذارند وارد منطقه لس آنجلس شود چرا که می ترسند ورود این میوه موجب پیوند با پرتقال های اینجا شود و در نهایت نوع پرتقال بومی را از مرغوبیت بیندازد و یا آفت خاصی را وارد منطقه کند.
گفتنی است که به گفتة شاکری در یکی از ایالت های مجاور شهری به نام «کرمان» بوسیلة شماری از ایرانیان ساخته شده است که ایرانی - آمریکایی است و در آنجا انواع میوه از جمله پسته تولید می شود.
*بخش نظرات این مقاله به درخواست نویسنده غیرفعال شده است

خجالت میکشم منبر بروم