گزارش کامل تجمع بزرگ دانشجويان دانشگاه شيراز، با جمعيتی بالغ بر ۲۵۰۰ نفر (همراه با عکس)

بنا به فراخوان فعالان دانشجويی دانشگاه شيراز، ديروز (۱۸ آذر) تجمع پرشور دانشجويان اين دانشگاه با جمعيتی بالغ بر ۲۵۰۰ نفر و در پرديس ارم برگزار گرديد. در ابتدای اين تجمع نيروهای حراست با حمله به دانشجويان قصد داشتند، سيستم صوتی و دستگاه‌های آمپلی فاير را مصادره کنند که با واکنش شديد دانشجويان مواجه شدند. نيروهای حراست که مشخص بود از بيرون دانشگاه آورده شده بودند، چند تن از دانشجويان را مضروب کردند و يکی از سه پايه‌های باند‌های سيستم صوتی را دزديدند. در اين هنگام دانشجويان يکصدا فرياد می‌زدند که «پينوشه، پينوشه؛ ايران شيلی نميشه، ۱۸ آذر ما، ۱۸ تير ميشه» و «حراست، حراست، خجالت خجالت». يکی از دانشجويان اعلام کرد که اگر يک مو از سر يکی از دانشجويان دانشگاه کم شود، حادثه‌ای نظير ۱۸ تير به وجود خواهند آورد.

پس از اين که نيروهای حراست موفق نشدند، سيستم صوتی دانشجويان را از کار بيندازند. دانشجويان در ميدان پرديس حلقه زدند و سرود «ياردبستانی من» و نيز «حرکت از اين بيش شتابان کنيد» را خواندند. پلاکاردهايی در دست دانشجويان بود که روی آن‌ها نوشته شده بود: «دانشگاه پادگان نيست»، «روشن از ايمان به طلوعی غريب، چوبه‌ی اعدام چراغان کنيد»، «نه به جنگ، نه به استبداد»، «آزادی دانشگاه، آزادی جامعه»، «گر تير و فتنه بارد، جنبش ادامه دارد»، «Live free or die»، «دانشگاه آخرين سنگر آزادی»، «دانشگاه زنده است» و...

اين مراسم که با عنوان «آزادی دانشگاه، آزادی جامعه» راس ساعت ۱۱:۳۰ آغاز شده بود، پس از شعار دادن و سرودخوانی وارد فاز تريبون آزاد شد. اولين دانشجو از برخورد حراست دانشگاه و حمله به دانشجويان به شدت انتقاد کرد و گفت: «حاکميت سعی دارد روز دانشجو را نيز حکومتی کند. و به اين ترتيب هرگونه مخالفت را از جنبش دانشجويی حذف کرد». نفر بعدی نسبت به سياست‌های دولت احمدی‌نژاد به شدت انتقاد کرد و صحبت‌های خود را به سياست‌های اقتصادی و نيز برخورد سرکوبگرانه اين دولت با فعالان دانشجويی و مدنی اختصاص داد.
يکی ديگر از دانشجويان در مورد جنبش دانشجويی و شرايط آن صحبت کرد و گفت جنبش دانشجويی جنبشی آوانگارد و راديکال است. وی گفت: «آوانگارد کيست؟ ما آوانگارديم. من يک آوانگارد هستم. آوانگارد، يعنی گاردِ بی‌حفاظ و بی‌پوشش، کسی که بدون هيچ سپری در برابر ظلم و ستم می‌ايستد و مبارزه می‌کند، در برابر تندر می‌ايستد، خانه را روشن می‌کند و می‌ميرد... اگر آوانگارديسم و راديکاليسم تبه‌کاری است، من به شخصه به اين تبه‌کاری معترفم.» وی همچنين به دخالت‌های وزارت اطلاعات در امور دانشگاه‌ها و نيز به نهاد شورای عالی انقلاب فرهنگی به شدت اعتراض کرد. از جمله موارد ديگری که اين دانشجو به آن پرداخت، بازداشت فله‌ای دانشجويان در ۱۳ آذر ۸۶ و نيز تابستان ۸۷ بود. وی همچنين به بازداشت و حکم فرزاد کمانگر و ديگر معلمان دربند به شدت اعتراض کرد و خواستار لغو فوری احکام همه‌ی فعالان سياسی و مدنی شد. اين فعال دانشجويی که به شدت از طرف دانشجويان تشويق می‌شد، اعلام کرد که «مواردی که ما به آن اعتراض داريم ليستی از خواسته‌های ما نيست که بخواهيم ملتمسانه آن‌ها را از حاکميت طلب کنيم، بلکه بر سر آن‌ها مبارزه می‌کنيم و تا پيروزی کامل از پای نخواهيم نشست.»

يکی ديگر از دانشجويان گفت: «بحث امروز من در مورد چماق است. يکی از چماق‌ها کارپرور معاون دانشجويی دانشگاه شيراز است. ديگری همين حراست دانشگاه شيراز است که آشکارا به دانشجويان حمله می‌کند. چماق ديگر وزارت اطلاعات و قوه قضاييه است.»
دانشجويی ديگر در سخنان خود گفت: «بنده انتقاد از احمدی‌نژاد و دولت را به راننده‌های تاکسی می‌سپارم. علت سرکوب‌های موجود در جامعه، غير مردمی بودن نظام حاکم است که سعی در کنترل تمام اجزای جامعه دارد.» وی انتصابی بودن مديران دانشگاه‌ها را به شدت مورد اعتراض قرار داد و خواستار برکناری کارپرور معاون دانشجويی و رياست کميته‌ی انضباطی شد.

يکی ديگر از فعالان دانشجويی صحبت‌های خود را به رهبری اختصاص داد. اين دانشجو که از دانشجويان معتقد به روشنفکری دينی بود، گفت: «ما قرار بود نظرسنجی در مورد سطح محبوبيت رهبری در دانشگاه‌ انجام دهيم. هر جور سوال طرح کرديم با آن مخالفت شد و گفته شد که سوال‌های شما علمی نيست. اين مطلب در نشريه ما به چاپ رسيد و در نهايت بنده بدون احضار به کميته‌ی انضباطی، به يک ترم محروميت از تحصيل محروم شدم. من يک سوال دارم. اگر رهبری ديکتاتور نيست چرا نبايد در مورد وی نظرسنجی شود؟ رهبر من علی است. اگر رهبری پيرو علی است، چرا در سفر وی به استان فارس اين همه ريخت و پاش و تجملات وجود داشت؟ من برادرم شهيد شده است. من اعلام می‌کنم که برادرم در راه خامنه‌ای شهيد نشده است و در راه آزادی و وطن‌اش جان خود را داده است.» اين دانشجو که سياست‌های رهبری را به شدت مورد انتقاد قرار داد، در دفعات متعدد توسط دانشجويان تشويق شد. وی در نهايت که از هيچ‌کس و هيچ چيز نمی‌ترسد و حقيقت را در هر حال خواهد گفت.
پس از صحبت اين دانشجو يکی از دانشجويان اعلام کرد که فعالان دانشجويی دانشگاه شيراز از تمام کسانی که به دليل فعاليت‌های دانشجويی به کميته انضباطی احضار شده‌اند، قاطعانه حمايت خواهند کرد. وی از جمله به مورد «ياسر رحمانی» که اخيرا به کميته انضباطی مرکزی احضار شده است، اشاره کرد و گفت: «در صورتی که کوچکترين برخوردی با وی صورت گيرد، دانشجويان اعتراضات گسترده‌ای را سازمان خواهند داد»
دانشجويی ديگر در مورد قتل‌های زنجيره‌ای صحبت کرد و گفت که اين قتل‌ عام‌ها لکه‌ی ننگی است که هيچ‌گاه از دامن حاکميت پاک نمی‌شود. وی سران ارشد نظام را مسئول اين قتل‌ها خواند و گفت حتی مجلس نيز نتوانست آن‌ها را جهت ادای توضيحات احضار کند.

يکی از دختران دانشجو هم در مورد حقوق زنان صحبت کرد و خواستار برابری جنسيتی شد.
در پايان مراسم تريبون آزاد که تا ساعت ۱۶:۳۰ به طول انجاميده بود، يکی از دانشجويان که از طرف برگزارکنندگان اين مراسم سخن می‌گفت، اعلام کرد:« از ديروز تا کنون عده‌ی کثيری از دانشجويان به حراست دانشگاه احضار شده‌اند و به آن‌ها گفته شده که دانشگاه شمشير را از رو بسته است. ما نيز اعلام می‌کنيم که شمشيرمان را از رو بسته‌ايم. اگر يک نفر از دانشجويان به کميته‌ی انضباطی احضار شود، باز ما تجمع برپا می‌کنيم. به خاطر تحصن آذرماه سال گذشته ما را به کميته‌ی انضباطی احضار کرده‌اند، ساکت نشديم. در جريان تحصن يازده روز احضار شديم باز ساکت نشديم، بلکه راديکال‌تر هم شديم. آنقدر احضار کنند تا ما نبرد مسلحانه پيش بگيريم.» وی همچنين گفت: «از اين به بعد جواب هر احضار با يک تحصن داده خواهد شد و فعالان دانشجويی دانشگاه شيراز نه تنها در مسايل دانشگاه شيراز، بلکه در مسايل ديگر دانشگاه‌ها نيز دخالت خواهند کرد.»

دانشجويان در پايان اين مراسم دور ميدان پرديس با سرود «حرکت از اين بيش شتابان کنيد» رژه رفتند و همچنين سرود « لا لا ديگه بسه گل لاله» نيز پخش شد.
در نهايت دانشجويان با شعار دادن مراسم را به پايان رساندند.
لازم به ذکر است که پس از اتمام اين مراسم، عده‌ای از بسيجيان در مسجد دانشگاه جمع شدند و گفتند: « اين دانشجويان به رهبری توهين کرده‌اند و اگر رياست دانشگاه نمی‌تواند با آن‌ها برخورد کند بايد استعفا دهد و ما به صورت کفن‌پوش با آن‌ها برخورد می‌کنيم.»
لازم به ذکر است، مراسم ذکر شده توسط ائتلاف فعالان دانشجويی دانشگاه شيراز برگزار شده بود و ديگر دانشگاه‌های شيراز در برگزاری اين مراسم نقشی نداشتند. لذا اخباری که در بعضی از سايت‌ها مبنی بر برگزاری مراسم توسط «دانشجويان سوسياليست دانشگاه‌های سراسر کشور» درج شده است، کذب محض می‌باشد. «دانشجويان سوسياليست دانشگاه‌های سراسر کشور» در بين فعالين دانشجويی دانشگاه شيراز حتی يک عضو هم ندارند و اين خبر قويا تکذيب می‌شود.
دوشنبه شب، بعضی از فعالين دانشجويی دانشگاه شيراز اعلام کردند که اگر لازم باشد، بيانيه خود را در اين مورد صادر می‌کنند.