اطلاعيه دبيرخانه شورای ملی مقاومت ايران در پاريس در باره "بستن قرارگاه اشرف"

اظهارات مشاور امنيتی دولت عراق مبنی بر بستن اشرف و کوچ دادن ساکنان آن زمينه سازی برای جنايت جنگی، جنايت عليه بشريت و نقض آشکار قوانين و کنوانسيونهای بينالمللی است

مقاومت ايران اظهارات غير قانونی آقای موفق الربيعی مشاور امنيتی دولت عراق درباره «ممنوعيت هرگونه فعاليت سياسی و تبليغاتی و فرهنگی و دينی و اجتماعی» مجاهدين و «بستن قرارگاه اشرف و کوچ دادن افراد آن و اخراجشان به ايران يا به يک کشور ثالث» را بازتاب فشارهای هيستريک رژيم آخوندی به دولت عراق پس از امضای توافقنامه امنيتی با آمريکا ارزيابی میکند. علاوه بر اين احکام اخير دادگاه عدالت اروپا مبنی بر لغو برچسب تروريستی عليه سازمان مجاهدين خلق ايران، همزمان با پنجاهو پنجمين قطعنامه ملل متحد پيرامون نقض وحشتناک حقوقبشر درايران جنون آخوندها را برای انهدام اشرف شدت بخشيده است.

حقوقدانان و پارلمانترها از سراسر جهان اين اظهارات را نقض حقوق بنيادين و آزاديهای اساسی، نقض آشکار کنوانسيون چهارم ژنو، قانون بينالمللی، قانون بشر دوستانه بينالمللی، کنوانسيون پناهندگی و کنوانسيون منع شکنجه و کليه ميثاقهای بينالمللی اعلام کردهاند. بدون شک نقض اين معاهدات، جنايت جنگی و جنايت عليه بشريت محسوب میشود.

مراجع گوناگون بينالمللی، از جمله کميساريای عالی پناهندگان، کميسر عالی حقوقبشر، يونامی، صليبسرخ بينالمللی، پارلمان اروپا، مجمع پارلمانی شورای اروپا، عفو بينالملل، فدراسيون بينالمللی حقوقبشر و همچنين مراجع بزرگ مذهبی مانند رئيس دانشگاه الازهر بالاترين مرجع مذهبی اهل تسنن و رهبران کاتوليک در آمريکا و کانادا بارها بر حقوق غير قابل انکار ساکنان اشرف تأکيد ورزيدهاند.

حضور مجاهدين در عراق همچنين از حمايت گسترده مردم عراق که از دخالتها و جنايتهای رژيم ايران به ستوه آمدهاند برخوردار است. بيانيه ۳ميليون تن از شيعيان عراقی (ژوئن ۲۰۰۸)، بيانيه ۵. ۲ ميليون شهروند عراقی (ژوئن ۲۰۰۶)، بيانيه ۴۵۰هزار تن از اهالی ديالی (ژوئن۲۰۰۷)، بيانيه ۳۰۰۰تن از شيوخ و روسای عشاير عراقی (فوريه ۲۰۰۷)، بيانيه ۱۲۰۰۰حقوقدان عراقی (ژانويه ۲۰۰۶) و دهها بيانيه ديگر از سوی اقشار مختلف مردم و نيروهای سياسی عراق جای هيچگونه ابهام باقی نمیگذارد.

با اين همه مشاور امنيتی دولت عراق در حالی به تهديد کردن مجاهدين بهخاطر هرگونه فعاليت فرهنگی و دينی و اجتماعی میپردازد که در برابر جنايتهای رژيم آخوندی و مزدورانش، از جمله انفجار ايستگاه و لولههای آب اشرف، موشک باران اشرف، ربودن افرد آن و انفجار اتوبوس کارگران عراقی، مطلقاً سکوت پيشه کرده است.

مقاومت ايران نسبت به افزايش اين جنايتهای تروريستی و بوجود آمدن يک فاجعه انسانی در اشرف هشدار میدهد.

مقاومت ايران، از شورای امنيت ملل متحد و نيروهای چندمليتی و همچنين از نخست وزير نوری مالکی، خواستار محکوم کردن اين اظهارات و تاکيد بر رعايت حقوق ساکنان اشرف در چارچوب معاهدات بينالمللی است. تلاش برای راضی کردن آخوندهای حاکم بر ايران با اين قبيل اظهارات بجايی نميرسد بلکه بر ابعاد و دامنه مطامع آنها در عراق میافزايد و دست آنها را در تعدی و تجاوز بسا بازتر میکند. تسلط بر عراق و صدور تروريسم و ارتجاع به اين کشور، اعتياد استراتژيکی رژيم ولايت فقيه در ايران برای بقای اين حاکميت ننگين و نامشروع است و تا اين رژيم بر سرکار است از آن دست نمیکشد.

دبيرخانه شورای ملی مقاومت ايران
پاريس - ۲ دی ۱۳۸۷ (۲۲دسامبر ۲۰۰۸)