تفتيش خشونت آميز منزل نفيسه آزاد، تغيير برای برابری

* ماموران با توهين، تهديد و فحاشی همه وسايل خانه را به هم ريختند

تغيير برای برابری: ماموران دادسرای ويژه امينت دادگاه عمومی و انقلاب تهران ظهر امروز با هجوم به منزل نفيسه آزاد وسايل شخصی وی و همخانه های او را با خود برده اند. طی اين تفتيش وحيد ملکی (همسر نفيسه) و الناز انصاری، ديگر عضو کمپين يک ميليون امضا مورد ضرب وشتم قرار گرفتند و در مدت تفتيش منزل بر دست های وحيد ملکی دستبند زدند.

نفيسه دانشجواست و به همراه دوتن از دوستانش در تهران زندگی می کند و همسر او برای پی گيری وضعيت بازداشت نفيسه از اصفهان به تهران آمده است. او از جمعه ۱۱ بهمن در بازداشتگاه وزرا بسر می برد. طی اين تفتيش خشونت آميز ماموران که سه تن بودند بخشی از وسايل شخصی نفيسه آزاد و همچنين لب تاب و جزوه های کاری الناز انصاری و آيدا سعادت را با خود بردند. نفيسه آزاد با اين دو عضو کمپين در يک خانه زندگی می کند.

مقاومت الناز انصاری برای عدم تفتيش لوازم و ضبط لب تاب وی با کتک کاری ماموران همراه شد و ماموران به زور اين وسايل را با خود بردند. دخالت آقای ملکی برای ممانعت از کتک زدن الناز انصاری نيز منجر به ضرب و جرح وی شد که ماموران در خانه همسرش به او دستبند زدند.

لازم به ذکر است که در حکم تفتيش به صراحت اعلام شده بود تفتيش وسايل مربوط به نفيسه آزاد در رابطه با کمپين قابل بازرسی است.

از جمله مواردی که ارتباط به حکم نداشت ولی ضبط شد تعداد زيادی فيلم، کتاب، دفترچه های يادداشت شخصی و جزوه های کاری ديگر همخانه های نفيسه بود.

الناز انصاری در اين باره می گويد:« وقتی ماموران به منزل مراجعه کردند به آنان توضيح دادم که نفيسه همخانه من و آيدا سعادت است و چون آنها فقط حکم تفتيش وسايل نفيسه آزاد را همراه داشتند، همسر نفيسه اتاق و وسايل مربوط به نفيسه را به آنان نشان داد. در هنگام تفتيش منزل، زنگ موبايلم به صدا در آمد و وقتی مشغول پاسخگويی بودم يکی از ماموران خواست که تلفن را قطع کنم. وقتی از اين کار امتناع کردم با تهديد به سمت من حمله کردند و در اين هنگام همسر نفيسه وارد ماجرا شد که ماموران به او حمله کردند و با زد و خورد به وی دستنبد زدند.»

الناز انصاری ادامه می دهد:« آنان سپس موبايلم را با زور و کتک گرفتند و بعد از آن لپ تاب من را هم با کتک و درگيری گرفتند. اصرارم مبنی بر اين که لپ تاب متعلق به من است و نشان دادن فايل های ذخيره شده که همه به نام خودم بود فايده ای نداشت. اصرار من بر اين مبنا بود که نام من و آيدا در حکم نبود و خواستار ارائه حکم برای وسايل خود بودم. در طول راه نيز همسر نفيسه جريان را به آنها گفته بود و آنها گفته بودند فقط وسايل نفيسه را بازرسی می کنيم و چيزی را هم قرار نيست با خود ببريم. ماموران حتی در هنگام ضبط وسايل متعلق به من و آيدا، همچنان به کتک زدن همسر نفيسه که دستبند به دست داشت ادامه می دادند.»

وی می گويد: «ماموران با توهين، تهديد و فحاشی همه وسايل خانه را به هم ريختند و تعداد زيادی دی وی دی، سی دی، نسخه های دستنويسی که برای کار تايپ در منزل گرفته بودم و کيف های من و آيدا و نفيسه را هم با خود بردند در حالی که در حکم نوشته بودند فقط وسايل و مدارک مربوط به کمپين بايد مورد تفتيش و ضبط قرار گيرد.»