بيانيه نهضت مقاومت ملی ايران به مناسبت هفدهمين سالگرد قتل عبدالرحمن برومند

هفده سال پيش، روز پنجشنبه ۲۹ فروردين ۱۳۷۰ ، دکتر عبد الرحمن برومند رئُيس هياُت اجرائُيه نهضت مقاومت ملی ايران بدست فرستادگان مزدور و جنايتکار رژيم جمهوری اسلامی بقتل رسيد.

در طول اين مدت از صفات و شخصيت بر جسته سياسی و اجتماعی برومند بارها ياد شده و عنصر پاک، قدرت تفکر، آزاديخواهی و منش انسان دوستانه ی وی مورد تجليل قرار گرفته است. برومند يک پيرو ثابت قدم راه مصدق بود. پيروی او از راه مصدق، و آنچه که او ملهم از اين راه در طول زندگی خود گفت و کرد با اميال و راه و رسم ديکتاتوری های حاکم بر ايران ساز گار نبود. ولی گناه بزرک و نا بخشودنی او از ديد حکام جمهوری اسلامی سرسختی وی در امر مبارزه در کنار آزاديخواه و ايراندوست خستگی ناپذير، دوست ديرينه اش شاپور بختيار، عليه نظام ولايت فقيه بود، و هم از اين رو بود که ستاد فرماندهی جنايت پيشه قتل های زنجيره ای اين نظام خون آشام مصمم بود که بر نامه قتل برومند را در دستور کار خود قرار دهد و با جديت عملی سازد.

اگر چه برومند ديگر در ميان ما نيست؛ اگرچه او نميتواند شاهد دست آورد های مبارزات خويش باشد، و ببيند که چگونه امروز اکثريت عظيمی از ايرانيان و بالا خص نسل جوان بضرورت جدايی ديانت از حکومت بعنوان يکی از اصول پايه ای حاکميت ملی و دموکراسی در ايران پی برده است و آنرا ميطلبد، اصلی که در حکومت های دموکراتيک درکنار اصل تفکيک قوای سه گانه تبديل به امری بديهی شده است، اما نسل های آينده پافشاری و ازخودگذشتگی او و امثال او را، در روزهايی که در اين راه اقليت فعالی بيش نبودند، از ياد نخواهند برد.

اينهاست آنچه که معماران کوته بين جمهوری اسلامی قادر به درک آن نبودند؛ تاجايی که وقتی بشريت هر روز شاهد فروپاشی نظام های ديکتاتوری يکی پس از ديگری است آمران و کارگذاران بی خرد آن هنوز هم با سماجت و بی تو جهی به انزجار ملت از آنان، به هرزه در پی آنند تا حتی به بهای خطرات باز هم حاد تری برای کشور به عمر حکومت منفوری که نه فقط يا آزادی، که با انسانيت دشمنی دارد دوام بيشتری بخشند.

اگر او امروز در ميان ما بود می توانست شاهد آن باشد که کوشش سی ساله ی استبداد توتاليتر بنام دين در ايران، تلاش های مبلغين وتار يخ نويسان دستگاه فقاهتی بمنظور تحريف نهضت ملی نه تنها به نتيجه دلخواه ِ آنان نرسيده، بلکه همانطور که انتظار ميرفت اثر معکوس داشته است و در وجدان آگاه ملت بزرگ ايران جايی برای حاکميت شريعت، و لايت و فقاهت نمانده است. در مقابل، مشعل ابدی فروزان بر فراز احمد آباد خانه هر ايرانی پايبند به استقلال اين کشور و آزادی مردم آن را روشن نگهداشته و فر ياد هشدار بختيار و ياران او سرانجام بگوش دل ها نشسته، جدايی ديانت از حاکميت شعار و خواست عمومی شده است.

اگر او درميان ما بود می ديد که چگونه تلاش های بيهوده ی ارتجاع توتاليتر که در صدد است با کشتار و زندان مشعلداران اين راه، اين آتش جاويد را خاموش گر داند سراسر بی ثمرمانده و رسوايی بيشتر خودکامگان تبهاکار را درپی داشته است.

نهضت مقاومت ملی ايران ياد اين شخصيت ارجمند نهضت ملی، ریُيس هيآت اجرایُيه خود و يار ديرينه و وفادار شاپور بختيار رهبر خود را گرامی می دارد
و بدين مناسبت، همزبان با بختيار، در مراسم بزرگداشت برومند در روز شنبه ۶ ارديبهشت ۱۳۷۰ تکرار ميکنيم که:
" ما بار ها گفته ايم و نوشته ايم که همسايگان ما با يد اطمينان حاصل کنند که ايران نه ژاندارم خليج فارس خواهد شد ونه تحمل ژاندارم خارجی را خواهد کرد. ..... با يد برغم اختلافات در جزئُيات وسليقه ها بی توجه به طرح قلدران خارجی ومزدوران داخلی آنها برای استقرار يک رژيم ملی گرا و دموکراتيک در کشورمان تلاش کنيم. با يد امروز بيش از هميشه ، توجه داشته باشيم که افسانه آخوند های معتدل يعنی افرادی که هم خود را پيرو مکتب خمينی ميدانند وهم خود را به سياست خارجی ضد خمينی فروخته اند ، برای فريب ما ساخته و پرداخته شده است و قابل اعتماد نيست. با يد ايمان داشته باشيم که فقط رژيم دموکراسی برای ما راه حل منطبق با منافع کشورمان است . ... تجليل عمومی و همصدايی که از برومند شده و ميشود پاسخ فدا کاری و از خود گذشتگی تحسين آفرينی است که او برای فروزان نگاه داشتن شعله مقاومت ومبارزه از خود نشان داد، برو مند در راه عظمت ايران مرد و مطمئُن بود که ايران هرکز نخواهد مرد".

ايران هرگز نخواهد مرد
هياُت اجرایُيه نهضت مقاومت ملی ايران
۲۷.۰۱.۱۳۸۸
http://www.namir.info