راه سبز اميد چگونه؟ تقی رحمانی

بسمه تعالی

بارها گفته و گفته اند که ما خود از اقداماتی که زمينه اش را ساخته ايم ،غافلگير می شويم. حوادث انتخاباتی اخير نتيجه رفتار و عملکرد دو جريان بزرگ است.
۱-حرکت مطالبه محور زنان،اصناف، اقوام، دانشجويان و...بعد از تجربه انتخابات نهم و شکست پروژه کلان اصلاح طلبی، که حرکت خود را به سوی تقويت نهاد مدنی سوق داد.
۲-رفتار نادرست بخشی از حاکميت به نگاه مطالبه محور که تلاش کرد که قاعده سرکوب ،کنترل را در جامعه برقرار کند.
اما زمان نشان داد که سرکوب به کنترل منجر نشده است ، حتی مهار لازم ايجاد نشده و ابعاد بحران در درون حاکميت و در جامعه خود را نشان می دهد واز سوی ديگر فعالان مدنی و سياسی تحت فشار متحد عمل می کنند و در عين حال خواسته های خود را مطرح می کنند.
اعلاميه راه سبز اميد می تواند در چهارچوب سپهر ملی، بستر ملی، مطالبات قانونی و حقوقی فصل سوم قانون اساسی باشد و بدون هژمونی طلبی تلاش کند که با محور قرار دادن نهادهای مرجع مدنی و احزاب سياسی مطالبات خود را پی گيری کند.
و در حقيقت با دو بال ،مدنی و سياسی کبوتر دموکراسی در جامعه را فعال کند.
اما تجربه گذشته نکاتی را فرا روی راه سبز اميد و نهاد های مدنی و سياسی قرار می دهد نکاتی مانند :
-راه سبز اميد حزب ،جبهه يا تشکيلاتی رهبری طلب جايگزين نيست بلکه مکمل و هماهنگ کننده ،ارائه کننده پيشنهادات برای فعاليت مدنی سياسی مسالمت اميز است.
-راه سبز اميد برای موفقيت به تعامل سازنده با نهادهای مدنی ،صنفی ،قومی جنسيتی ،دانشجويان و روشن فکران نياز دارد.
-راه سبز اميد نبايستی و نمی خواهد که مطالبات اجتماعی را کلی و ساده کند.بلکه با طرح مطالبات حد اقلی ،نهاد های مدنی و احزاب سياسی را به ياری می خواند تا با همراهی با يکديگر بستری را فراهم اورند که باعث شکوفايی فعاليت های نهاد های مرجع مدنی ،صنفی ،مدنی ،قومی و جنسيتی شود.
اين گونه به رسميت شناختن دو طرف معادله به معنی پرهيز از حرکت پوپوليستی کل گرايانه است.
از انجايی راه سبز اميدباور يک حرکت اصلاح طلبانه نه انقلابی دارد،چراکه باور اصلاح طلبانه به دموکراسی می رسدو دموکراسی از راه مطالبه محوری و احترام به جامعه مدنی محقق می شود.پس نسبت و جايگاه نهادهای مدنی و احزاب سياسی و فعالان سياسی با راه سبز اميد رابطه تعاملی است که نهاد های مدنی مرجع رابطه ای مستقل و مرتبط با نهاد مزبور خواهند داشت.
راه سبز اميد به خاطر تقويت جامعه مدنی ،نهادهای مزبور را به حمايت و همکاری فرا می خواند.در عين حال نهاد های مدنی و احزاب حق و فرصت پی گيری مطالبات خود را به صورت مستقل خواهند داشت.منتها در بستر همگرايی با ديگر جريانات مطرح می شود. اين مطالبات می تواند تعديل شود ،اما نبايستی تعطيل شود.اين ويژگی حرکات اصلاح طلبانه است که به تنوع و تکثر در چهار چوب هم گرايی باور دارد.از همين روست که بايد حمايت از دعوت های هم گرايانه که منجر به اعلام راه سبز اميد شده ،از استقلال و مطالبات نهاد های مدنی و جريانات سياسی حمايت کرد .
در خاتمه انتظار می رود که:
۱-راه سبز اميد در چهار چوب سپهر منافع و حاکميت ملی و در بستر مدنی و نيز در چهار چوب مطالبات قانونی و حقوق فصل سوم قانون اساسی شکل گرفته است.
۲-راه سبز اميد هژمونی طلبی جبه ای يا حزبی ندارد ،بلکه هم گرايی و هماهنگی ايجاد می کند.
۳-راه سبز اميد بستر هم گرايی نهاد های مستقل مدنی و سياسی بر اساس مطالبات حد اقلی است.
۴-راه سبز اميد در تعامل با نهاد های مدنی و سياسی مرجع ، استقلال و مطالبات انان را به رسميت می شناسد و از مطالبات انان حمايت می کند اما رفتار جمعی هم گرايی را بر اساس مطا لبات حداقلی مشخص در مورد حقوق مردم پی گيری می کند.
۵-نهاد های مدنی و احزاب سياسی و فعالان مدنی و سياسی رابطه هم گرايانه با راه سبز اميد دارند.اين رابطه تقليل يا تحليل رفتن با راه سبز اميد نيست بلکه رابطه ای بر اساس به رسميت شناختن يکديگر برای ايجاد فضای بيشتر برای قدرتمند کردن جامعه مدنی و نهادينه کردن حقوق ملت است.
۶-رفتار اصلاح طلبانه هم گرايی را بجای کل گرايی انقلابی می کند .همه برای يکی و يکی برای همه معنی دارد.دموکراسی در تعامل فرد با جمع ،جز ء با کل صورت می گيرد.
اميد است که راه سبز اميد و جنبش های مدنی و احزاب سياسی چنين کنند.

تقی رحمانی