بيانيه کانون صنفی معلمان به مناسبت روز جهانی معلم: معلمان دربند را آزاد کنيد، ادوارنيوز

ادوارنيوز: کانون صنفی معلمان ايران در بيانيه ای به مناسبت روز جهانی معلم خواسته های خود را مطرح کرد.

متن کامل بيانيه به اين شرح است:

به نام خداوند جان وخرد
بيانيه کانون صنفی معلمان ايران به مناسبت روز جهانی معلم

همکاران گرامی

همانگونه که می دانيد در سال ۱۹۹۴ميلادی، روز پنجم اکتبر، برابرسيزدهم مهرماه، از سوی سازمان يونسکو،"روز جهانی معلم"(World Teachers' Day) نامگذاری گرديد. هرچند اين روز، در نظام جمهوری اسلامی به عنوان روز جهانی گراميداشت مقام معلم، به رسميت شناخته شده است، اماسال هاست نه تنها ازسوی هيچ نهاد و ارگانی رسمی از جمله آموزش و پرورش، پاس داشته نمی شود متآسفانه حتی در تقويم رسمی کشور نيز به آن کمترين اشاره ای نگرديده ونمی گردد! روزی که بی گمان در سرمشق و الگوی پديده ی نوين"جهانی شدن" معنا و مفهوم می يابد، همان پديده ای که نشان وخبراز جهانی همبسته و همپيوند می دهد. جهانی کوچک که در آن به سختی می توان از دانشی بومی وحقيقتی محلی سخن گفت. دنيايی که در آن انديشه و تفکر جهانی، همچون فن آوری فراگير آن؛ روز به روز در اجتماع وسياست و فرهنگ نيز پا به پيش می گذارد و سخن از آموزه های بومی اين حيطه ها را دشوارتر می سازد. گويا در چنين بستر و زمينه ای است که وقتی از "روزجهانی معلم" سخن گفته می شود، حساسيت و مقاومت های بسياری را برمی انگيزد، آنچنان که حتی از کمترين اشاره ای به اين روز دريغ می گردد.

روز جهانی معلم، اشاره ای است به معلم و آموزش و پرورش جهانی. معلم جهانی ، آموزشگری است با نگاه و انديشه ای فراگير، خردمند، آگاه وآشنا به حقوق خويش، که دانش آموزش را نيز، به همين الگوتربيت می کند. کسی که از انديشه و نگرشی نقاد و جست وجوگر برخورداراست. حقوق بشر، حقوق شهروندی وديگر ارزش های زندگی نوين را می شناسد وستايشگرآزادی انسان است. صلح طلب و آرامش جوست وبه آدمی با هر نژاد و رنگ وآيينی احترام می گذارد وعشق می ورزد. انسانی خردگرا که به آسانی زيربارانديشه های جزمی نرفته ، رام و پيروآنها نمی شود.

روز جهانی معلم، همچنين اشاره ای به آموزش و پرورش نوين است. نظامی که سمت و سوی آن رو به دموکراسی است و در آن دامنه ی اختيارات معلم، گسترده وفراگير است. به ويژه درمقايسه با نظام آموزشی سنتی، معلم به مراتب از فضای آزاد بيشتری برخوردار است. چنين نظامی، همچنين درتعيين هدف های خويش، علمی و مستقل عمل می کند وخود را ابزاری در دست ايدئولوژی و سياست حاکم نمی بيند و نمی گذارد. پرورش ذهن وتربيت جان و روان دانش آموز را ، اسيرنگاه و نگرش تنگ بينانه جاهلانه نمی کند. نظام پرورشی نوين، اخلاق مدار و اخلاق گراست اما، نه اخلاقی بومی ومحلی ، بلکه اخلاقی جهانی. اخلاقی مبتنی بر:" فرهنگ همبستگی و برابری اجتماعی و اقتصادی، فرهنگ عدم خشونت، فرهنگ بردباری و راستگويی، فرهنگ حقوق برابر برای جميع انسان ها". بهرحال، اگرپيام روز جهانی معلم، نشانی است ازچنين آموزه و ارزش هايی، آيا می توان پذيرفت جای فعا ل فرهنگی آن، زندان باشد؟ آيا می توان معلمی اينچنين را به شلاق محکوم نمود که چرا به احقاق حق خويش و جامعه، برخواسته است؟ آياچنين نظامی، نبايد درمرتبه و جايگاه محوری سياستگذاری ها بنشيند؟

در پايان، کانون صنفی معلمان ايران، ضمن تبريک "روزجهانی معلم" به همه ی فرهنگيان جهان و تجديد عهد و پيمان خويش با همکاران فرهنگی ، بارديگر بر مطالبات و خواسته های زير تآکيد نموده و اجرای آن را از مسئولان و دست اندرکاران مملکتی موکدا خواستار است:

۱. آزادی بی قيد و شرط همکاران فرهنگی دربند: رسول بداقی، هاشم خواستار، فرزاد کمانگر، عبداله مومنی، جعفرابراهيمی، محمد داوری و...
۲. مختومه شدن تمامی پرونده هايی که از سال ۷۸ تاکنون در شعب مختلف دادگاه ها و دادسراها برعليه فعالان صنفی تشکيل شده و اعاده تمامی حقوق تضييع شده آنان.
۳. رفع محدوديت از فعاليت همه ی نهادهای مدنی دانشجويان، حقوق زنان، کارگران، حقوقدان، روزنامه نگاران و...بويژه کانون ها ی صنفی معلمان سراسر کشور.

کانون صنفی معلمان ايران
۱۳/۷/۸۸