جمعه 22 آبان 1388   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

نامه آلبرتو باربرا، مدير موزه ملی سينمای تورين ايتاليا، در واکنش ممنوع الخروج شدن سينماگران ايرانی

در واکنش به ممنوع الخروج شدن سينماگران ايرانی و پس از حدود ۴۰ روز از توقيف پاسپورت جعفر پناهی، فاطمه معتمدآريا و مجتبی ميرتهماسب؛ آلبرتو باربرا مدير موزه ی ملی سينما و مدير هنری جشنواره ی فيلم تورين و مدير هنری قبلی جشنواره ی فيلم ونيز؛ نامه ای را خطاب به محمدمهدی عسگرپور مدير عامل خانه سينما منتشر کرده است.
اين نامه همزمان به نام سيد محمد حسينی، وزير فرهنگ و ارشاد اسلامی ايران نيز نوشته شده که برای ارسال به ايشان در اختيار سفارت ايران در ايتاليا قرار گرفته است.
متن نامه از اين قرار است:



تبليغات خبرنامه گويا

advertisement@gooya.com 


با سلام و احترام

اين نامه را در مقام جديد خود به عنوان مدير هنری موزه ی ملی سينما در تورين (ايتاليا) خطاب به شما می نويسم. پيش تر، در بين سال های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۸ مدير هنری جشنواره ی فيلم تورين، و پس از آن مدير هنری جشنواره ی بسيار معتبر فيلم ونيز از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۱ بودم.

در طول مدت کاری خودم، بارها از تهران و جشنواره ی فيلم فجر ديدن کردم و از لذت آشنايی با فيلمسازان مطرح ايرانی برخوردار شدم. به خودم اين جرأت را می دهم که بگويم در طی دو دهه ی پيش، بنده در شناساندن بيشتر سينمای ايران در خارج از آن کشور، و ترويج و حمايت فيلم های آن به انحاء مختلف و از طرق جشنواره ها و تقدير هايی که ترتيب دادم، نقش داشته ام.

برای من اين امکان وجود ندارد که يک پژوهشگر عميقی در فرهنگ ايران بمانم، اما مسلماً خود را دوست نزديک ملت بزرگ شما می دانم؛ ملتی که تمدن هزاران ساله ی آن مايه ی الهام، احترام و تحسينی عميق برای من است.

خبر تصميم اخير مبنی بر ممانعت از سفر چند فيلمساز مطرح همچون جعفر پناهی، فاطمه معتمدآريا و مجتبی ميرتهماسب به خارج از کشور باعث نگرانی و ناباوری من شد. من عضو هيات داوران "جشنواره ی فيلم کن"ی بودم که به آقای جعفر پناهی جايزه ی "دوربين طلايی" برای اولين فيلم خود بادکنک سفيد اعطا کرد. چند سال بعد از آن، اين افتخار را داشتم که فيلم دايره ی آقای پناهی را برای بخش مسابقه ی جشنواره ی فيلم ونيز دعوت کنم، جايی که جايزه ی "شير طلايی برای بهترين فيلم" را دريافت کرد.

سهم مسلم آقای پناهی در موفقيت جهانی سينمای ايران عمده و بی چون و چراست. ايران به حق می تواند به دستاوردهای بين المللی ايشان افتخار کند. از سوی ديگر، هرگونه محدوديت جديد برای آزادی سفر و کار ايشان لزوماً به کاهش غنا و اعتبار صنعت فيلم ايران منجر، و همزمان باعث افزايش شک و شبه در مورد رويکرد دولت جمهوری اسلامی ايران خواهد شد.

صميمانه اميدوارم به امکان تجديد نظر در اين موضع توجه فرموده، نسبت به رفع هرگونه محدوديت از ايشان و همکاران شان اقدام نماييد.
به تمامی اين دلايل، متواضعانه به بصيرت و بينش شما متوسل شده ام.

ارادتمند شما،
آلبرتو باربرا؛ مدير موزه ی ملی سينما، تورين، ايتاليا
۱۲ نوامبر ۲۰۰۹ (۲۱ آبان ۱۳۸۸)


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016