۱۶ آذر، روز نمايش اتحاد تاريخی دانشجويان عليه کودتا! علی کشتگر

جنبش سبز برخلاف تبليغات رسانه‌های کودتا افت نکرده بلکه ريشه‌دار و تنومندتر شده‌است. کودتاگران هم اين را می‌دانند. خامنه‌ای چندين بار محسنی اژه‌ای، دری نجف‌آبادی، حبيب‌اله عسکراولادی مسلمان و برخی از ديگر نزديکان خود را نزد ميرحسين موسوی و کروبی فرستاده و با روش‌های تهديد و تطميع کوشيده‌است آنان را از هم‌راهی با مردم بازدارد. اما تاکنون در اين زمينه موفقيتی کسب نکرده‌است

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

۱۶ آذر، روز دانشجو، فرصتی ديگر برای به ميدان آمدن جنبش سبز است. فرصتی برای ميليونها دانشجو که همچون شش ماهه گذشته نشان دهند که زير بار ستم ديکتاتوری نخواهند رفت!
در ۱۶ آذر ۳۲ حکومت برآمده از کودتای آن زمان با کشتن سه دانشجوی دانشگاه تهران (رضوی، قندچی و بزرگ نيا) مرتکب جنايتی هولناک شد. آن جنايت اما در برابر جنايات بزرگی که در اين چند ساله خامنه ای و ايادی او عليه دانشجويان مرتکب شده اند، حالا کوچک و رنگ باخته می نمايد.
حملات وحشيانه مزدوران بيت رهبر به خوابگاههای دانشجويان، ربودن، شکنجه، تجاوز و کشتن جوانان معترض، به گلوله بستن تظاهرات مسالمت آميز مردم و انواع روشهای جنايتکارانه ديگری که به دستور رهبر و ايادی او در اين چند ماهه به وقوع پيوسته، با هيچ يک از جنايات حکومت های پيش از جمهوری اسلامی قابل قياس نيست. پايداری و هوشياری امروز جنبش دانشجويان نيز با هيچ يک از برش های گذشته تاريخ ما قابل مقايسه نيست!
از همين رو است که ۱۶ آذرامسال، سالی که کودتای ننگين ۲۲ خرداد و فجايع خونين پس از آن در آن به ثبت رسيده، روز اعتراض و همبستگی مبارزاتی دانشجويان سراسر ايران عليه کودتا گران کنونی است. سال اتحاد همه دانشجويان آزاديخواه و سال همبستگی همه مردم با دانشجويان است.اتحاد، مبارزه، پيروزی که در۱۶ آذرهای پيش از انقلاب شعار ما دانشجويان دهه چهل و پنجاه عليه رژيم شاه بود، حالا حرف و شعار دانشجويان عليه کودتاگرانی است که از ۲۲ خرداد ۸۸ به زور سرنيزه و مسلسل و به مقابله واداشتن نيروهای مسلح با مردم خود، قدرت را غصب کرده اند.
در نخستين سالهای دهه ۵۰ (هجری شمسی) اگر هزاران دانشجوی معترض ايران ۱۶ آذر را به روز اعتراض با ديکتاتوری آن زمان تبديل می کردند، حالا صدها هزار دانشجو در تهران و شهرهای بزرگ کشور با اين شعار عليه حکومت جبار و آزادی کش خامنه ای به ميدان می آيند. و اگر آن زمان سانسور حکومتی هنوز می توانست فرياد اعتراض دانشجويان را به فضای دانشگاه و خيابانهای پيرامونی آن محدود کند، حالا هيچ سانسوری نمی تواند مانع از بازتاب فرياد آزادی خواهانه دانشجويان در فضای سراسر ايران و جهان شود. امروز به برکت مبارزه پيگير، گسترده، شجاعانه و هوشيارانه جنبش سبز که دانشجويان پيشگامان آگاه آن هستند کودتاگران رسواتر از آن هستند که بتوانند در حد کودتاچيان گذشته جايی در صحنه جهانی برای خود دست و پا کنند و از اين مهمتر و بی اعتبارترومنزوی ترازآن هستند که بتوانند ملت را مرعوب و جنبش سبز را خاموش کنند.بحران عميقی که رژيم ايران در آن غرق شده، نتيجه مقاومت مردم در برابر کودتا گران است. اين بحران بدون کنار رفتن غاصبان قدرت حل شدنی نخواهد بود.
خامنه ای و گماشتگان او در نيروهای مسلح و دستگاههای امنيتی و قضايی هرگز تصور آن را نمی کردند که پس از کودتا اين چنين در ايران و جهان خوار و خفيف شوند و جنبشی با اين عظمت در برابر آنان قد علم کند، هرچند که البته آنها همان گونه که رای ملت را انکار می کنند، حضور فراگير و پويای جنبش سبز را نيز انکار می کنند.
رسانه های دروغ پرداز کودتا شب و روز بيهوده در کارند تا وانمود کنند که گويا جنبش سبز به سراشيب افت افتاده. که اين جنبش را مشتی اغتشاش گر و بازی خورده دست اجنبی براه انداخته اند. اما به رغم اين دروغهای شاخدار، خوب می دانند که جنبش حق طلبانه و مسالمت جويانه سبزکه تنها از دل ملتی هوشيار سرچشمه می گيرد آن چنان ريشه داروتنومند شده که موج ياس و ترس را از درون جامعه به ميان حاکمان برده و نور اميد به آزادی و سربلندی را در دلها فروزان کرده است. در آستانه برگزاری فراگير تظاهرات اعتراضی ۱۶ آذر فشرده ای از پيروزی های ۶ ماهه گذشته جنبش سبز را عليه کودتاگران مرور می کنيم:
- جنبش سبز شيوه های نوينی در سازماندهی مبارزه و اطلاع رسانی و تبليغ درشرايط سرکوب و اختناق برای ادامه مقاومت و خنثی کردن دستگاه سرکوب ابداع کرده که در تاريخ مبارزات آزاديخواهانه ما بی سابقه است.
- جنبش سبز برای نخستين بار از زمان روی کار آمدن جمهوری اسلامی تا کنون اکثريت قريب به اتفاق مخالفان استبداد حاکم را از هر گرايش و عقيده ای در داخل و خارج ايران در خود جای داده است. اين هم بستگی ملی که فقدان آن در هر سه دهه گذشته احساس می شد از دستاوردهای بزرگ جنبش سبز و شرط لازم برای ادامه مبارزه پيروزمندانه ملت عليه کودتاگران است.
- پايداری پيگير و گسترده اين جنبش و توسل به روشهای عدم خشونت که بنظر می رسد حالا به يک باور ملی در مبارزه عليه خشونت و استبداد تبديل شده، ماهيت سرکوبگر، دغلکار و دروغگوی خامنه ای و ايادی وی را در جهان برملا ساخته است.
- جنبش سبز با نشان دادن خواست آزاديخواهانه و عدالت جويانه مردم ايران، و با وفاداری به شيوه های عدم خشونت وانسانی در مبارزه عليه استبداد تحسين و همدردی و حمايت جهانيان را برانگيخته و موقعيت داخلی و بين المللی حکومت جبار خامنه ای را به نحو بی سابقه ای تضعيف کرده است. اعتراضات گسترده مردم عليه خيانت بزرگ خامنه ای در امانت داری از آرای مردم، و ادامه اعتراضات به رغم همه آدم کشی ها و تجاوزات، کودتاگران را در صحن نظام جمهوری اسلامی نيز بيش از بيش منزوی و بی اعتبار کرده است.
اگر خامنه ای توانسته بود به زور سرنيزه و مسلسل و عمليات وحشيانه ای که اعتراضات مسالمت آميز را به خون کشيد جنبش ملی را خفه کند، نه فقط امروز بسياری از روحانيون و مسوولان نظام در برابر کودتاگران قرار نداشتند بلکه کسانی همچون موسوی، کروبی و خاتمی نيز بی سروصدا به زندان می افتادند. اما جنبش ملی سبز که جنبش دانشجويی موتور نيرومند و محرک آن است به برکت عزم راسخ و شجاعت و هوشياری دانشجويان و جوانان روزبه روز فراگيرتر و ريشه دارتر شد و هرچه بيشتر ريشه دوانيد کودتاگران را بی آينده تر ساخت. در اين چند ماهه کودتاگران برای نابودی جنبش سبز علاوه برسرکوب های خونين و دستگيری ها و شکنجه های وحشيانه به روشهای زير نيز متوسل شده اند بدون آن که کوچکترين موفقيتی کسب کنند:
- تلاش همه جانبه برای جدا کردن اصلاح طلبان پيگير از مردم يکی از روشهای خامنه ای از همان نخستين روزهای پس از کودتا بود. در اين مدت خامنه ای چندين بار محسنی اژه ای، دری نجف آبادی، حبيب اله عسکراولادی مسلمان و برخی از ديگر نزديکان خود را نزد ميرحسين موسوی، کروبی و خاتمی فرستاده و با روشهای تهديد و تطميع کوشيده است آنان را از همراهی با مردم بازدارد. اما تاکنون در اين زمينه موفقيتی کسب نکرده است. بنظر می رسد که اين سه چهره شاخص اصلاح طلب خوب می دانند که اگر تا امروز در صحنه مانده اند و توسط خامنه ای به زندان و يا به ديار عدم نرفته اند اين همه از برکت حضور جنبش سبز و همراهی آنان با اين جنبش است. حتی بسياری از اصول گرايان ميانه رو و ناراضی از حکومت کودتا نيز می دانند که اگر اين فضای اعتراضی نيرومند در کار نبود آنان نيز به حاشيه رانده می شدند.
- کشاندن فعالان جنبش سبز به روشهای قهرآميز و شعارهای افراطی که به فرماندهان سرکوب درهمراه کردن بدنه نيروهای مسلح با خود کمک می کند از جمله تلاشهای ناموفق کودتاگران بوده است. اما فعالان جنبش سبز با هوشياری اين ترفندها را خنثی کرده اند. آن چه در اين مورد درخور توجه و تعمق است آن است که جنبش سبز تاکنون برای حفظ هم بستگی و انسجام خود عمدتا به شعارهای حداقلی قناعت کرده است. اما درعين حال هرگز حاضر به مرزبندی با آن دسته از فعالانی که در واکنش به جنايات رژيم حاکم شعارهای راديکال تری سرمی دهند نشده است. در روزهای گذشته رسانه های حکومتی از جمله کيهان، صداوسيما و بلندگوهای ديگر کودتا چهره های شاخص و شناخته شده جنبش سبز را برای تبری جستن از شعارهای راديکال تر جوانان زير فشار گذاشته اند بدون آن که در اين زمينه موفقيتی کسب کنند. بنظر می رسد که فعالان جنبش سبز هرچند که می دانند برای فراگير تر کردن اين جنبش و منزوی کردن فرماندهان سرکوب می بايست در شرايط کنونی به شعارهای حداقلی روی آورند، اما درعين حال اين را نيز به خوبی می دانند که نبايد حساب خود را با مردمی که در واکنش به جنايات کودتاگران شعارهای ديگری را سر می دهند، جدا کنند. در آستانه برگزاری ۱۶ آذر همه نهادهای سرکوب برای محدود کردن اعتراضات دانشجويی به دست و پا افتاده اند. در اين راه فرماندهان نظامی و انتظامی هم چنان به تهديد و خط و نشان کشيدن ادامه می دهند، قوه قضائيه با صدور احکام تند عليه زندانيان سياسی می کوشد فعالان دانشجويی را مرعوب کند، نيروهای بسيج نيز آماده شده اند تا در محوطه دانشگاهها در روز ۱۶ آذر با دانشجويان درگير شوند. با اين همه هم بستگی وسيع دانشجويان در همه دانشگاهها و مراکز آموزشی کشور، و ادامه فضای اعتراضی عمومی در سراسر ايران، هم راه با هم بستگی گسترده جهانی با مبارزات آزاديخواهانه مردم ايران، موجب ارتقاء روحيه مبارزاتی دانشجويان شده است. زندانی کردن و يا محروم کردن دانشجويان از ادامه تحصيل اگر در شرايط رکود و خمود مايه ترس و نوميدی می شد، برعکس در شرايط کنونی، تاثيری بر جنبش دانشجويی نخواهد داشت. زندانيان سياسی و دانشجويانی که بخاطر دفاع از حق و آزادی از دانشگاه اخراج می شوند، پيشروان و پرچمداران جنبشی هستند که ديريازود بر کودتاگران کنونی پيروز می شود. افتخاری که آنان از رهگذر مبارزات خود کسب می کنند و مهمتر از آن ثمری که اين مبارزات برای امروز و آينده ايران به بار می آورد بسيار بزرگ تر از آن است که آنان را از پرداخت هزينه های امروز دچار ترديد و پشيمانی کند.

علی کشتگر
پنج شنبه ۱۲ آذرماه ۸۸