جهان فرياد آزاديخواهی امروز ايران را شنيد، خامنه ای بازهم نشنيد! علی کشتگر

مردم با شعار "ايران سبز آزاد، بمب اتم نمی خواد" به جهانيان پيام دادند که ما ايرانيان آزادی و صلح می خواهيم نه استبداد و جنگ. اين پيامی بود به رهبران جهان به ويژه رئيس جمهور آمريکا که اگر نگران توسعه خشونت و جنگ در اين منطقه حساس جهان هستيد، اگر خواهان دوستی دو ملت ايران و آمريکا هستيد با رهبران کودتای ايران بر سر حقوق بشر و آزادی معامله نکنيد و دست از ادامه ارسال نامه ها و پيام هايی که کودتاگران ايران حمل بر حمايت از خود می کنند، برداريد! اميد که پرزيدنت باراک اوباما اين پيام را بشنود

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

اين بار هم ملت وسيعا به صحنه آمد. نه فقط در تهران بلکه در همه جای ايران. در تهران، اهواز، شيراز، رشت، اصفهان، مشهد، همدان و...

مردم برای بازپس گرفتن رای خود از دزدان رای ملت يعنی از علی خامنه ای و ايادی او به صحنه آمدند و بارديگر با صدای بلند، صدايی چنان رسا که جهانيان شنيدند اما خامنه ای نشنيد، فرياد آزاديخواهی سردادند. مردم امروز بازهم گفتند، ما دزدان رای مردم را نمی خواهيم، ما اين اهريمنان پرستنده قدرت را که سالها است با شعار مرگ دادن عليه قدرت های خارجی نيروهای نظامی ايران را به جنگ با ايرانيان می فرستند و مرگ را برای آزادی و استقلال ملت می خواهند، نمی خواهيم.

مردم آمدند و نشان دادند که به رغم همه جنايات و وحشيگری های رژيم کودتا نه مايوس شده اند و نه مرعوب.

فکرش را بکنيد، ماشين جنگی بی پروا و خون ريز خامنه ای با بيرحمی مغول وار همه خيابانها و ميادين تهران و شهرهای بزرگ را اشغال کرده بود، مردم را به زندان و مرگ تهديد کرده بود، اما مردم موج پشت موج در ميدان تير، در اطراف دانشگاهها، در ميدان انقلاب و خيابان کارگر، و در خيابانهای شيراز، رشت، اصفهان، مشهد، اهواز و... به صحنه آمدند تا بهای آزادی خود را هرچه که باشد پرداخت کنند و خود را از دست اهريمنان دروغ و فساد برهانند.

از هفته ها پيش حکومت کودتا و " شورای امنيت ملی" آن برای ناامن کردن خيابانهای تهران و شهرهای بزرگ ديگر و منصرف کردن مردم از ادامه اعتراض همه ترفندهای خود را به کار گرفته بودند. امروز (۱۳ آبان)، از بامداد درهمه ميدانها، گذرگاهها و خيابانهايی که احتمال حضور و عبور تظاهرکنندگان می رفت نيروهای مسلح سپاه به حال آماده باش حضور داشتند و برای جلوگيری از پيوستن گروههای مردم به يکديگر همه جا مانع ايجاد کرده بودند. در يک کلام شهر تهران و برخی از شهرهای ديگر را به تسخير نظامی درآورده بودند. اما با اين همه مردم آمدند. عده ای گلوله خوردند، گروهی به ضرب چماق و باتوم زخمی شدند، گروهی از جوانان دستگير شدند... با اين همه مردم چون گذشته با همان عزم و جزم روز قدس و حتی در برخی از مناطق ايران گسترده تر از روز قدس همه خطرات را به جان خريدند... بنازم به اين عزم و اراده ملی مردممان که تحسين جهانيان را برانگيخته اند و حساب ايران و ايرانيان را از حساب مشتی جنايتکار قدرت پرست بکلی جدا کرده اند.

مردم با شعار "ايران سبز آزاد بمب اتم نمی خواد" به جهانيان پيام دادند که ما ايرانيان آزادی و صلح می خواهيم نه استبداد و جنگ.

اين شعار هوشيارانه پيامی بود به همه رهبران جهان بويژه رئيس جمهور آمريکا. پيامی بود که می گفت اگر با گسترش جنگ افزارهای هسته ای در منطقه خاورميانه مخالفيد، اگر نگران توسعه خشونت و جنگ در اين منطقه حساس جهان هستيد، اگرخواهان دوستی دو ملت ايران و آمريکا هستيد با رهبران کودتای ايران برسرحقوق بشر و آزادی معامله نکنيدو دست از ادامه ارسال نامه ها و پيام هايی که کودتاگران ايران حمل بر حمايت از خود می کنند، برداريد! اميد که پرزيدنت باراک اوباما اين پيام را بشنود.

اگر اين همه موانع نظامی و نيروهای مسلح و چماقداران مزدورتهران و شهرهای ديگر را به ميدان جنگ تبديل نمی کردند، ودسته های بزرگ مردم که درهمه خيابانها و ميادين شهرها حضورداشتند می توانستند با خيال آسوده به هم بپيوندند و تجمع واحدی در تهران وهرشهرديگری برپا کنند! کودتاگران در دريای جمعيت غرق می شدند. خامنه ای که خود رای ملت را دزديده بهتر از هرکس اين حقيقت ساده را می داند. اين دروغگوی بزگ که مدام دم از صداقت و شرافت می زند خوب می داند که اگر ۲۵ ميليون رای دهنده که هيچ حتی ده ميليون رای دهنده نيز به نامزد منصوب او رای داده بودند لازم نبود روز ۱۳ آبان برای گردآوری چند هزار نفر به دور سخنران حکومت کودتا (حداد عادل) بسيجی ها و نيروهای نظامی را کنار دوربين صداوسيما جمع کند و بازهم نتواند از پخش صدای مرگ بر ديکتاتور از تلويزيون رسمی و دولتی جلوگيری کند.
و مردم چه هوشيارانه مشت خامنه ای را بازمی کنند وقتی می گويند " دروغگو دروغگو شصت و سه درصدت کو؟"

در هريک از اين روزهای تاريخی، امواج اعتراضات ملی ضربه تازه ای به کشتی شکسته کودتا می زند و لحظه غرق آن را جلو می اندازد. شايد ۲۲ بهمن امسال روز غرق همه سرنشينان کشتی کودتای ۲۲ خرداد باشد!چنين باد!

۱۳ آبانماه ۸۸
علی کشتگر