آقای موسوی، فرمان آخر را بده! امير بيگلری

amir.biglari1@gmail.com

جناب آقای موسوی، رييس جمهور منتخب ايرانيان،

جنبش مردمی ايران که پس از انتخابات اخير رياست جمهوری شکل گرفت، روز های سختی را پشت سر گذاشته و امروز در لحظه ای تاريخی قرار دارد. در عاشورای امسال نقاب ريای حکومت و حکومتيان به طور کامل برداشته شد : هم ميهنانمان را کشتند، کتک زدند، دستگير کردند، ... در دو روز پس از عاشورا نيز فعالان سياسی بسياری را بر زندانيان سياسی قبلی افزودند. بار ديگر سرعت اينترنت را به حداقل رساندند، پيامک و تلفن را مختل کردند و پارازيت های راديو يی و تلويزيونی را چند برابر کردند. همه نشان از وحشت حکومت و اجرای نمايشنامه ای جديد از کودتاچيان است.

جنبش مردمی ايران همواره مسالمت آميز بوده و همچنان بر اين اصل پای می فشارد. امّا چه کنيم که هر چه شما نجيبيد و صادق و شريف، رقيب ملت ايران ناجوانمرد است و نا راست و ناپاک. صحنه، صحنه جنگ است، يکی از طرفين به شکل مدنی و آرام می جنگد، ديگری وحشيانه و خشن. مستان باده قدرت با مردم ايران همان می کنند که سربازان اسراييلی با مردم فلسطين.

جناب آقای موسوی،

خوب می دانيد که شخص شما نيز در وضعيت پر مخاطره ای قرار داريد. خوب می دانيد که حکومت مدعی دينمداری که در روز عاشورا چنين می کند، در روز های ديگر ابايی از هيچ جنايتی نخواهد داشت. خوب می دانيد که ا قليتی اسلحه به دست تا آنجا که می تواند، با اکثريت معترض بی رحمانه رفتار می کند. متأسفانه بايد گفت که کشور در معرض نوعی جنگ داخلی قرار گرفته است.

جناب آقای موسوی!
شما امروز در جايگاهی به غايت مهم قرار گرفته ايد : اکثريت مردم شما را رييس جمهور و نماينده خود می دانند. مرجع تصميم گيری جنبش مردمی ايران شما هستيد. امروز که قلم و کاغذی در اختيار داريد، چنان کنيد که نفس های حکومتی که به شماره افتاده را هر چه زودتر پايان بخشيد. با بيانيه ای قاطعانه بر چند نکته حساس تأکيد کنيد تا ملت ايران با کمترين هزينه پيروزی بر استبداد را برای آخرين بار جشن بگيرد :
۱) دعوت از کليه مردم برای اعتصابات عمومی (ادارات، مدارس، دانشگاه ها، مشاغل خصوصی، ...). با اين روش کسی در خيابان ها نخواهد بود که حکومتيان با آنها بر خورد کنند و به علت گسترده بودن حرکت، امکان اخراج و آزار و اذيت به حداقل می رسد.
۲) انتخاب رسمی و علنی رهبرانی در خارج از کشور که در صورت دستگيری احتمالی شما، عمل آنها حمل بر "خود رهبر بينی" نشود و بتوانند با موانع کمتری وظيفه رهبری خود را به سر انجام برسانند.
۳) مأمور کردن عده ای از متخصصان امر هم برای نوشتن قانون اساسی جديد و هم برای تدوين برنامه ای برای دوران گذار از اين حکومت به حکومت جديد.
۴) معرفی کابينه. به نظر من اين کار بايد همزمان با معرفی کابينه رييس جمهور انتصابی به مجلس انجام می گرفت. هم اکنون نيز با انجام اين کار هم عزم خود را در پاسداری از حقوق مردم نشان می دهيد و هم مردم آسوده خاطر خواهند بود که پس از سقوط حکومت فعلی، هرج و مرج کشور را فرا نمی گيرد.
۵) دعوت از نيروهای نظامی و امنيتی برای پيوستن به مردم.
۶) فراخوانی روحانيون خاموش يا کم کار در ماه های اخير برای حمايت از مردم.

جناب آقای موسوی،
من به عنوان يک ايرانی نگرانم. چنان کنيد که مردم را بيش از اين به خاک و خون نکشانند. مردم منتظر فرمان آخر شما هستند. امروز نيازمند جسارت سبزتان هستيم.