حاکميت درسراشيبی سقوط است، اطلاعيه دفتر تحکيم وحدت پيرامون کشتار دانشجويان و بازداشت اعضاء دفتر تحکيم وحدت

دانشگاه سرزمينی مظلوم است ،روزی به نام استبداد و روز ديگر به نام مذهب بر ان می شورند و از عنصر پرحيات اگاهی بخشی ان انتقام می گيرند.

در طول تاريخ معاصر ايران دانشگاه ساده ترين و اسان ترين مکان برای عقده گشايی ها و لشگر کشی های عيادی وابسته به استبداد بوده است.از حادثه تلخ بهمن ۱۳۴۰ ،تا ۱۸ تير ۱۳۷۸ و نيز حملات مکرر بر حريم دانشگاه در فجايع بعد از انتخابات در امسال همگی بر تراژدی مظلوميت دانشگاه صحه می گذارند.

اما خبر تلخ و درد اور کشتار دانشجويان در مشهد و نيز بازداشت گسترده دانشجويان و نيز بازداشت روزنامه نگاران و فعالان سياسی چه توجيهی بجز بی ثباتی و سقوط مر گ اور دستگاه قدرت را در بر دارد؟اينکه عده ای به نام مذهب و در دفاع از قدرت حريم دانشگاه را نشانه رفته اند و با نام حسين اقدام يزيدی در کربلای ايران يعنی دانشگاه می کنند مگر به جز زدن اخرين ميخ بر تابوت اين استبداد است؟اين که هر که با ما نيست بر ماست منطقی بجز استبداد فرعونی يزيد را تداعی می کند؟

اين ها سوالاتی است که پاسخ ان را در وجدان بيدار ملتمان جستجو می کنيم ،ملتی که در اين روز ها داغدار کشتار بی رحمانه فرزندان خود در روز عاشورای حسينی می باشد.

بازداشت خانم بهاره هدايت سخنگوی شجاع و صادق دفتر تحکيم وحدت به عنوان وجدان بيداردانشگاه مستقل و منتقد و نيز پيش از ان بازداشت مهدی عربشاهی دبير تشکيلات اين سازمان دانشجويی داستان تازه ای در شکستن حريم قانون و انصاف نيست ،عده ای در خيال خام خود بر اين باورند که با کشتار و بازداشت و نيز تهديد مکرر دانشجويان می توانند مسئله عيان شده استبداد را به ورطه فراموشی تاريخ رهنمون کنند.در حاليکه عنصر اگاهی بخشی در ميان ميليون ها ايرانی تکثير شده است و مستبدان بدانند مقاومت برای ازادی تا انتها ادامه دارد، که ماجرا به پايان خود نزديک است.

و من الله الصابرين
روابط عمومی دفتر تحکيم وحدت
۱۰/۱۰/۸۸