ادامه بازداشت بهاييان و دادگاه قريب الوقوع هفت مدير جامعه بهايی، کميته گزارشگران حقوق بشر

کميته ی گزارشگران حقوق بشر - هفت مدير جامعه بهايی ايران موسوم به "ياران ايران" پس از گذشت بيش از بيست ماه از قرار بازداشت موقت همچنان در زندان به سر می‌برند. شش تن از آنان در ۲۵ ارديبهشت ماه ۸۷ و يک تن در ۱۵ اسفند ۸۶ بازداشت شدند. جمال الدين خانجانی، بهروز توکلی، سعيد رضايی، مهوش ثابت، فريبا کمال‌آبادی، عفيف نعيمی و وحيد تيزفهم اسامی هفت مدير جامعه‌ بهايی است که مسئوليت‌های اداری اين جامعه را بر عهده داشته‌اند. قرار قبلی جهت برگزاری دادگاه اين افراد، ۲۷ مرداد تعيين شده بود که به تعويق افتاد و به ۲۶ مهرماه موکول گشت. لازم به ذکر است پيش از اين نيز قرار بود دادگاه اين هفت تن، ۲۰ تيرماه برگزار شود.

۲۲ دی ماه چهارمين قراری است که از سوی قوه ی قضاييه برای محاکمه ی هفت مدير جامعه ی بهايی تعيين شده است تعويق دادگاه در سه دفعه ی گذشته به دلايل واهی از قبيل درخواست وقت از سوی وکلا و عدم ارسال ابلاغيه به وکلای ايشان صورت پذيرفته است اما آنچه را که شايد بتوان دلايل واقعی اين تعويق ها دانست عدم وجود مدارک لازم برای اثبات اتهام های نسبت داده شده به اين هفت نفر، از قبيل جاسوسی برای اسرائيل، مفسد فی الارض، توهين به مقدسات دينی و تبليغ عليه جمهوری اسلامی و از سوی ديگر عدم اعتراف اين هفت نفر نسبت به گناه های انجام نداده ی خود است.

عبدالفتاح سلطانی در آستانه ی لغو سومين قرار دادگاه ايشان به کميته ی گزارشگران حقوق بشر گفت :« قطعا جريانی که اقدام به بازداشت اين هفت‌تن و برخورد با جامعه بهايی نمود اهدافی داشت و می‌توان گفت اکنون پس از گذشت ۱۷ ماه ديگر آن اهداف را دنبال نمی‌کند و حداقل تصور می‌نمايد به اهداف خود رسيده است، چرا که پس از گذشت اين زمان طولانی از دستگيری، پرونده برای آنان سودی در بر نخواهد داشت. با توجه به شرايط بين‌المللی و همچنين شرايط داخلی نگهداری رهبران جامعه بهايی در زندان به جز هزينه چيزی برای حاکميت در بر‌نخواهد داشت. مخصوصا با توجه به اينکه اين افراد فعال سياسی نبوده و يک تشکل سياسی نيز محسوب نمی‌شوند و تنها در حيطه اعتقادات دينی‌شان فعاليت می‌کردند.»

به نظر می رسد به بن بست رسيدن مسئولين برای اثبات اتهامات، آنان را بر آن داشته است تا با بازداشت ديگر بهاييان احتمالا دو هدف را دنبال کنند.

نخست آنکه با ايجاد فضای رعب و وحشت در جامعه ی بهايی بستر مناسبی را برای محاکمه و احتمالا حکم سنگين هفت مدير جامعه ی بهايی محيا کند و از سوی ديگر با بازداشت افراد نزديک به ياران، مانند لوا خانجانی و بهفر خانجانی، نوه و برادر زاده ی جمال الدين خانجانی و نگار ثابت فرزند مهوش ثابت، عرصه را بر آنان تنگ کرده و وادار به اعتراف عليه خود کنند.

در اين ميان واکنش روزنامه کيهان با تيتر درشت "مردان خداجوی موسوی بهايی و تروريست از آب درآمدند" و صحبت های نعمت الله باوند که ’کارشناس’ امور سياسی معرفی می شود، مبنی بر «بهائيت به رهبری صهيونيزم پشت ناآرامی ها و بحران های» اخير است، را می توان تلاش برای متهم کردن بهاييان به آنچه که آنان حتک حرمت به روز عاشورا می دانند و ارتباط آن به هفت مدير جامعه ی بهايی دانست.

ديان اعلايی نماينده ی جامعه ی بهايی در سازمان ملل در اين باره می گويد: «در چندين روز گذشته رسانه های وابسته به دولت در ايران بهائيان را به دست داشتن در ناآرامی های روز عاشورا متهم کرده اند. بديهی است که هدف اين تبليغات برانگيختن احساسات مردم بر عليه هفت بهائی است که در اوين زندانی هستند. ما به شدت نگرانيم که حکومث و تندروهای افراطی در دولت از اين آشوب ها به عنوان پوششی برای اعمال مجازات های سنگين عليه اين افراد بی گناه استفاده کنند.»