هشت مارس و رهائی زنان از اسارت مناسبات مردسالاری، کانون نويسندگان ايران در تبعيد

تاريخ مبارزات مردم جهان، تاريخ پيوسته ای ست که در آن تلاش برای رهائی، با تلاش برای آزادی بيان به عنوان اولين نشانۀ رسيدن به روزگار نو گره خورده و آن را برجسته کرده است.

هشتم مارس ١٨٥٧ ميلادی، اعتراض بخشی از زنان کارگر نيويورک که خواهان بهبود شرايط کار و زندگی خود بودند با تهاجم نيروی پليس به شدت سرکوب شد و از آن پس اين روز، به خصوص در ذهنيت نيمی از مردم جهان، يعنی زنان به شکل برجسته ای به عنوان سرآغاز يک دور تازه در مبارزه برای به دست آوردن حقوق برابر و رهائی از رابطه های سلطه گری به ثبت رسيد.

پيوند اين مبارزه برای رهائی و برابری، با ديگر مبارزات اجتماعی مانند مبارزات کارگران، دانشجويان، مليت ها و ديگر اقشار اجتماعی، امر آشکاری ست که وجود هر يک از آن ها را بدون وجود ديگر ناممکن می سازد. سرفصل همه اين مبارزات نيز در گام نخست، آزادی انديشه و بيان در همه صورت های گفتاری، شنيداری و ديداری آن است.

کانون نويسندگان ايران در تبعيد، در راستای منشور هميشگی خود و در دفاع از حق آزادی انديشه و بيان؛ فرارسيدن روز خجسته هشت مارس را که يادآور و نشانه اراده برای رسيدن به يک دنيای برابر است گرامی می دارد و مبارزه زنان را در اين راستا امری دوران ساز و بيان آشکار و در پيوند با رهائی کل جامعه انسانی از روابط سلطه گری و خفقان و استبداد می شناسد.

به ويژه در اين شرايط حساس از حيات اجتماعی زندگی مردم ايران و مبارزات شکوهمندی که در برابر بيداد و خفقان موجود در جمهوری اسلامی درگرفته است، هشت مارس نشان و نيروی ديگری است که عليه سی و يک سال ستم عريان و شديدترين خشونت ها نسبت به زنان جامعه ما، جبهه مردمی مبارزه را گسترش می دهد و نيروی زنان را بهتر از پيش برای حضور قاطع تر و سازمان يافته تر در دفاع از برابری به ميدان می کشد.

گرامی باد مبارزه زنان در راه رهائی و برابری
کانون نويسندگان ايران در تبعيد
۸ مارس ٢٠١٠

www.iwae.org
[email protected]