شرايط حاد و غير انسانی زندانيان سياسی بند ۳ معروف به کارگری زندان گوهردشت کرج، فعالين حقوق بشر و دمکراسی

بنابه گزارشات رسيده به "فعالين حقوق بشر و دمکراسی در ايران" وضعيت و شرايط زندانيان سياسی بند ۳ معروف به بند کارگری در زندان گوهردشت کرج که اخيران به اين بند منتقل شده اند حاد و غير انسانی می باشد.
از روز يکشنبه ۹ خرداد ماه تعدادی از زندانيان سياسی از بند های ۲،۴،۶ و زندان کچوئی پرديس کرج به بند ۳ معروف به بند کارگری زندان گوهردشت کرج منتقل شدند که تا به حال تعداد آنها در حدود ده نفر تخمين زده می شود. اسامی تعدادی از زندانيان سياسی که به اين بند منتقل شده اند عبارتند از : احمد زيد آبادی،منصور رادپور،ارژنگ داودی،مسعود باستانی،عليرضا کرمی خير آبادی،بهنام فيدج (دانشجو از دستگير شدگان اعتراضات)،مصطفی اسکندری (دستگير شدگان اعتراضات)،مهدی محموديان،رضا رفيعی و حشمت الله طبرزدی می باشند.

تمامی زندانيان سياسی نامبرده فوق در حسنينه اين بند زندانی هستند. آنها فاقد هرگونه امکانات اوليه می باشند و از داشتن تخت محروم هستند و زمين خواب می باشند.تمامی امکانات اوليه مانند زير اندار که در اين حسينيه فرش شده بود قبل از انتقال زندانيان سياسی به آنجا ، خارج شده و به انبار بند منتقل کرده اند.در حال حاضر فقط موکتی بسيار کثيف کف اين حسنيه می باشد.
زندانيان با حداقل وسائل خود چند روزی است که با اين شرايط غير انسانی در آنجا اسکان داده شده اند.
از طرفی ديگر زندانيان بند کارگری در حسينه دائم تردد دارند و پاسداربند ها مراسم مختلفی در آن برگزار می کننند که گاها تا نيمه های شب ادامه می يابد اين مراسم که با صدای بلند برگزار می شود باعث فشارهای روحی و روانی و مانع استراحت زندانيان سياسی می شود.
رئيس بند ۳ فردی است به نام گرامی که از جمله کسانی می باشد که در جريان قتل عام زندانيان سياسی در دهۀ ۶۰ در اين زندان فعالانه شرکت داشته است و با افتخار از قتل عام زندانيان سياسی آن دوران ياد می کند. اين فرد در حال حاضر از قرصهای روان گردان استفاده می کند و به مواد مخدر معتاد می باشد رفتارهای غير انسانی با زندانيان سياسی دارد و دائم دنبال بهانه جويی است.همچنين يکی از پاسداربند های اين بند به نام نادری از جمله کسانی بود که در جريان قتل عام زندانيان سياسی در سال ۶۷ خود چهار پايه را از زير پای زندانيان سياسی می کشيده است و اين کار را از افتخارات خود می داند.پاسدار بند نادری می گويد سعی می کرده است که در کشيدن چهار پايه هنگام اعدام زندانيان سياسی در سال ۶۷ از ديگر پاسدارها کوی سبقت را بگيرد او نسبت به ديگر پاسداران بيشترين چهار پايه ها را کشيده است.
فعالين حقوق بشر و دمکراسی در ايران،قرار دادن زندانيان سياسی در شرايط حاد و غير انسانی و همچنين دادن مسئوليت بند به کسانی که جنايت عليه بشريت را از افتخارات خود می دانند را محکوم می کند و از کميسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد و ساير مراجع بين الملل خواستار اقدامات عملی برای آزادی زندانيان سياسی در ايران است.