راه‌های‌تان را عوض کنيد، نامه سرگشاده به آقای محمود احمدی‌نژاد، ترانه جوانبخت

www.javanbakht.net

آقای احمدی‌نژاد،
از سال گذشته که اعتراض‌های مردم نسبت به نتايج انتخابات رياست‌جمهوری شما روز به روز بيشتر شد متاسفانه به جای آن که شما و ديگر مسئولين مملکت پاسخ‌گوی خواسته‌های مردم باشيد با تهديد و شکنجه و قتل و تجاوز فکر کرديد کار تمام شده و مردم را می‌توان به زور وادار به سکوت کرد.

در طی دو دوره رياست‌جمهوری شما همگان شاهد افول هر چه بيشتر ايران از نظر سياسی، فرهنگی و اقتصادی نسبت به ساير کشورهای دنيا هستند. متاسفانه کار به جايی رسيد که شما با دست در دست چند رييس‌جمهور آفريقا گذاشتن و پس زدن سياستمداران ساير کشورها امروز ايران را تبديل به کشوری منزوی کرده‌ايد و چون نتوانستيد با چسباندن ايران به تاريخ اسلام جايی در دل مردم پيدا کنيد اخيرا در سخنرانی‌هايتان حرف از تاريخ قبل از اسلام زديد.

در [نخستين نامه سرگشاده من] خطاب به شما که در سايت گويا در سال ۱۳۸۶ منتشر شد، نوشتم که آرزوهايتان را عوض کنيد چون کودکان جهان حق زندگی کردن در صلح و آرامش را دارند و کودکان ايرانی فرقی با کودکان اسراييلی و فلسطينی ندارند بنابراين با حرف‌هايتان بنزين در آتش دولت‌های فلسطين و اسراييل برای تداوم جنگ ميان آنها نريزيد و با تهديد دولت‌ها در آرزوی جنگ عليه ايران نباشيد.

آقای احمدی‌نژاد،
راه‌هايی که رفته‌ايد راه‌های مسموم است. شما راه دروغ و قتل و ظلم را در پيش گرفته‌ايد اما نمی‌توانيد انحطاط خودتان را با انحطاط ايران گره بزنيد.

فکر نکنيد ايرانيان خارج از کشور از شرايط روز غافل‌اند. شب‌ها و روزهايی بوده که ما نيز همچون مردم داخل ايران به دليل قتل‌های مکرری که شما و همدستانتان مرتکب شده‌ايد با اشک و ماتم به سر کرده‌ايم.

متاسفانه شما بی‌کفايتی‌هايتان را با دروغ‌گويی‌های شبانه‌روزی‌تان در گوش مردم دنيا به حساب نفهم بودن انسان‌ها گذاشته‌ايد و فکر نمی‌کنيد که وقتی در خيابان‌ها و کوچه‌های ايران مردم معترض به رياست‌جمهوری‌تان را به گلوله بستيد نمی‌توانيد به مردم دنيا بگوييد مردم ايران از آزادی که دارند راضی‌اند.

سه سال پيش خطاب به شما نوشتم آرزوهايتان را عوض کنيد. امروز می‌گويم راه‌هايتان را عوض کنيد. راه ظلم و دروغ جز تباهی نيست و سعادتی برای شما ندارد.

البته من از شما و همدستانتان انتظار تغيير رويه و رويکرد به انسانيت را ندارم چرا که شما همان کسانی هستيد که به جای رسيدگی به خواسته دل مردم با حلقه گل به استقبال قاتلانی مثل علی وکيلی‌راد رفتيد. متاسفانه سی و يک سال است که اين قاتل‌پروری در کنه وجودتان خانه کرده و ذات شما با قتل و خونريزی آميخته شده و به اين دليل نمی‌توانيد از آنچه که هستيد تغيير کنيد.

چطور شد شما که خودتان را از مردم می‌دانستيد چنان دچار تغيير و تحول روحی شديد که خودتان را در هاله نور ديديد و با مقدس‌مآب جلوه دادن خودتان فکر کرديد می‌توانيد با ريختن خون فرزندان ايران سر مردم کلاه بگذاريد؟ وقاحت را تا آنجا پيش برديد که قتل عزيزان ما را اينگونه با دروغ‌گويی‌های مکرر ناچيز شمرديد.

شما و همدستانتان خودتان را گول می‌زنيد که فکر می‌کنيد اشک و بغض مردم را می‌توان با تهديد و شکنجه و قتل از بين برد. بدانيد که اشک‌های نه تنها مردم ايران بلکه مردم دنيا برای ظلم‌هايی که کرديد روزی سيل عظيمی خواهد شد که شما و همراهانتان را با خود خواهد برد.

پس به جای آن که به رياست‌جهوری بچسبيد استعفا دهيد و از ديگر کسانی که دنيای بعد از مرگشان را با وسيله قرار دادن دين فروخته‌اند بخواهيد که از مقام‌های دنيوی که اختيار کرده‌اند برکنار شوند و بگذاريد انسان‌های دلسوز از ميان سياستمداران شايسته برای آينده ايران تلاش کنند.