تقاضای آيت الله منتظری از آيت الله بهاءالدينی جهت تأييد قائم مقامی رهبری ايشان کذب محض است، پاسخ احمد منتظری به جهان نيوز

باسمه تعالی
مديريت محترم سايت جهان نيوز

پس از سلام، پيرو درج خبری با کد: ۱۲۴۹۱۶ مورخ ۲۴/۴/۸۹ در آن سايت با عنوان «ماجرای رد قائم مقامی مرحوم منتظری توسط آيت الله بهاءالدينی» چنانچه خود را ملزم به رعايت قانون می‌دانيد طبق ماده ۲۳ و تبصره ۳ ماده ۱ قانون مطبوعات دستور فرماييد جوابيه ذيل در آن سايت درج گردد:

۱- مسأله تقاضای مرحوم آيت الله منتظری از مرحوم آيت الله بهاءالدينی جهت تأييد قائم مقامی رهبری ايشان کذب محض است.
علی رغم اعلام مخالفت آيت الله منتظری، مسئوليت قائم مقامی رهبری با اصرار اکثريت قريب به اتفاق مجلس خبرگان رهبری من جمله حضرات آقايان خامنه‌ای و هاشمی رفسنجانی، به عهده ايشان گذاشته شد که معظم‌له طی نامه‌ای به آيت الله مشکينی، رئيس وقت مجلس خبرگان، يک بار ديگررسماً مخالفت خود را اعلام کردند.
مطلب مورد ادعای سايت شما با هيچ مبنايی سازگار نيست چون بنا نبوده که مصوبات خبرگان به تأئيد حضرات مراجع و علما برسد.
مرحوم آيت الله منتظری در بعد از پيروزی انقلاب اسلامی سه بار با استاد خود مرحوم آيت الله بهاءالدينی ملاقات داشته‌اند و در هيچيک از اين موارد مسائل مذکور در سايت شما اصلاً مطرح نشده است.
جناب حجه الاسلام و المسلمين آقای سيد رضا برقعی که در آخرين ملاقات حضور داشته‌اند و از حسن اخلاق و تواضع مرحوم آيت الله بهاءالدينی تحت تأثير قرار گرفته اند نقل می‌کنند: «آيت الله بهاءالدينی فرمود در بين طلبه‌ها آقای منتظری و آقای مطهری من را به زحمت می‌انداختند چون خوب مطالعه می‌کردند و من هم مجبور بودم زياد مطالعه کنم تا از عهده آنان برآيم.»

۲- در مقاله مذکور مرحوم آيت الله بهاءالدينی يک آدم مدعی غيب گويی معرفی شده است که خودش با نخوت و به کار بردن ضمير جمع مثل:“ شما از ما قبول نمی‌کنيد، ولی اين ديد ما نيست، نزد ما محرز است” اين غيب‌گويی را ابراز می‌کرده است. اولاً: با توجه به آيه شريفه: "وعنده مفاتح الغيب لا يعلمها الا هو" اين ادعا از عالم وارسته ای چون آيت الله بهاءالدينی غير ممکن است، ثانياً: اينجانب مشروح ملاقاتی را که با آن عارف وارسته داشتم نقل می‌کنم تا اين تهمت سايت جهان نيوز به ايشان بی جواب نماند.
در سال ۱۳۶۶ خانم مهندس جباری که همشاگردی دوران دانشگاه اينجانب بود به من تلفن زد که همسرش عضو واحد اطلاعات سپاه پاسداران بوده و حدود ۵ سال است در خاک عراق مفقودالاثر است و تقاضا نمود من به خدمت آيت الله بهاءالدينی بروم و با گفتن مشخصات او لااقل معلوم شود که همسرش زنده است يا شهيد شده است.
اينجانب به اتفاق آقای سيد احمد بلندنظر که با مرحوم آيت الله بهاءالدينی رفت وآمد زياد داشت خدمت ايشان رسيديم. معظم له با گفتن خاطراتی از پدر بزرگوارم و مرحوم شهيد آيت الله مطهری بسيار لطف فرمودند و اينجانب را شرمنده بزرگواری‌های خود نمودند. سپس مسأله مورد نظر خانم مهندس جباری را مطرح نمودم. ناگهان متوجه شدم که رنگ چهره آيت الله بهاءالدينی عوض شد و به صورت عصبانی و ناراحت فرمودند:« هر کس هر چه در مورد من گفته دروغ گفته. من فقط توسل به خمسه طیّبه را بلدم. آن هم چرا من متوسل شوم، خودش متوسل شود اگر مصلحت باشد خبر شوهرش را پيدا می‌کند.»
من هم ناراحت بودم که چرا ناخودآگاه آقا را عصبانی کردم و هم ناراحت از اينکه جوابی برای خانم مهندس جباری پيدا نکردم و هم بسيار احساس افتخار می‌کردم که خدمت شخصيت بزرگی رسيده‌ام که آنقدر پاک است و حاضر نيست با تصورات نادرست امثال من آلوده گردد. اکنون که اين سطور را می‌نويسم اشک در چشمانم حلقه زده که چقدر در حق آن بزرگوار ظلم شده و می‌شود و دوستان نادان و يا دشمنان آگاه، شأن و منزلتش را در حدّ يک مدّعی گزافه‌گو پايين می‌آورند.
اميدوارم همگی بتوانيم در هر حال طرفدار حق باشيم و در اين راه هراسی نداشته باشيم.

والسلام علی عباد الله الصالحين و رحمة الله و برکاته
قم - ۲۸/۴/۸۹ - احمد منتظری