گزارشی از آخرين احکام صادر شده برای دانشجويان و اساتيد در دانشگاه بين المللی قزوين، دانشجونيوز

سال تحصيلی جديد در دانشگاه ها در حالی آغاز شد که تداوم برخورد ها با دانشجويان و اساتيد در دانشگاه های مختلف و نيز در بند بودن بيش از ۷۰ دانشجو، نه تنها بر نگرانی جامعه دانشگاهی کشور افزود بلکه بيش از پيش عزم دولت را در سرکوب عريان دانشگاه نمايان ساخت.

به گزارش دانشجو نيوز، دانشگاه بين المللی "امام خمينی" که تنها دانشگاه سراسری استان قزوين ميباشد نيز با آغاز سال تحصيلی جديد عرصه تاخت و تاز مجدد نيروهای امنيتی و مسئولين بعضا غير دانشگاهی قرار گرفته است. اين دانشگاه که در جريان انتخابات رياست جمهوری خرداد ۸۸ و نيز در حوادث پس از آن يکی از فعال ترين دانشگاه های کشور بوده است هم اينک به يکی از مراکز اصلی سرکوب تبديل شده است بطوريکه دانشجويان و اساتيد اين دانشگاه تحت شديد ترين فشارهای ممکن قرار دارند.

در ادامه گزارشی از آخرين وضعيت حاکم بر اين دانشگاه ارائه می شود.

احکام انضباطی دانشجويان

از خرداد ۸۸ تا کنون تعداد بسيار زيادی از دانشجويان به کميته انضباطی دانشگاه احضار شده اند و برای بسياری از آنان حکم انضباطی صادر شده است که با توجه به حجم بالای آنها، ارائه آماری دقيق از احکام صادره تقريبا غير ممکن است.
اما در تازه ترين اقدام ودر اوايل آبان ماه، مسئولين دانشگاه احکام پيام حيدرقزوينی، مليکا امين توکلی، فرهاد فتحی، زينب رحيمی، مريم شفيع پور، نگين آرامش، محمد رضا آقا ياری، مهرشاد مرتضوی و مرجان کاظمی را صادر کرده اند.

با اين حساب، اسامی برخی از دانشجويانی که در اين مدت با حکم انضباطی روبرو شده اند و از احکام آنان اطلاعی در دست است به شرح زير می باشد:

- پيام حيدر قزوينی (فقه و حقوق): اخراج از دانشگاه و محروميت از حق تحصيل در کليه دانشگاها تا ۳ سال(حکم قطعی)، همچنين وی سال گذشته نيز به ۲ ترم محروميت از تحصيل محکوم شده بود.

- حامد هنر خواه (روانشناسی): اخراج از دانشگاه(حکم قطعی)
- مليکا امين توکلی (حقوق): ۴ ترم محروميت از تحصيل و يک ترم محروميت از تسهيلات رفاهی(حکم بدوی)
- فرهاد فتحی (فلسفه): ۴ ترم محروميت از تحصيل و يک ترم محروميت از تسهيلات رفاهی(حکم بدوی)
- زينب رحيمی (تاريخ و تمدن اسلامی): ۴ ترم محروميت از تحصيل و يک ترم محروميت از تسهيلات رفاهی(حکم بدوی)

- مريم شفيع پور (آبياری): ۴ ترم محروميت از تحصيل و يک ترم محروميت از تسهيلات رفاهی(حکم بدوی)
- مرجان کاظمی (آمار): ۴ ترم محروميت از تحصيل و يک ترم محروميت از تسهيلات رفاهی(حکم بدوی)
-نگين آرامش(حسابداری): ۳ ترم محرميت از تحصيل (حکم بدوی)
- سعيد سکاکيان (حسابداری): ۲ ترم محروميت از تحصيل (حکم قطعی)
- فرزام معينی (فقه و حقوق): ۲ ترم محروميت از تحصيل (حکم قطعی)
- دانيال کرانيان (حقوق): ۲ ترم محروميت از تحصيل (حکم قطعی)
- فرهاد کياشمشکی (حقوق): ۲ ترم محروميت از تحصيل (حکم قطعی)
- فرشيد آذر نيوش (فقه و حقوق): ۲ ترم محروميت از تحصيل (حکم قطعی)
- محمد رضاآقا ياری (ادبيات): ۱ ترم محروميت از تحصيل (حکم قطعی)
- مهرشاد مرتضوی (برق): تذکر کتبی و درج در پرونده(حکم قطعی)

اتهام تمامی دانشجويان فوق "ايجاد بلوا و آشوب در محيط دانشگاه" به واسطه شرکت در "اغتشاشات انتخابات ۸۸" بوده است، علاوه بر اين بسياری ديگر به علت "توهين به رهبری و محمود احمدی نژاد" با احکام تعليقی، تغيير محل تحصيل، تذکر کتبی ودرج در پرونده و محروميت از خوابگاه روبرو شده اند که به علت تعداد بسيار بالای احکام صادره، نمی توان آمار دقيقی از آنها ارائه داد. همچنين برای بسياری از دختران دانشگاه به علت "بد حجابی" يا اتهاماتی از اين دست، احکام تعليق يا تذکرکتبی و درج در پرونده صادر شده است.

احکام انضباطی اساتيد و کارکنان

اساتيد و کارمندان اين دانشگاه نيز از احکام انضباطی بی نصيب نمانده اند، که بنا به بعضی ملاحظات از ارائه گزارش پيرامون آنها خودداری مينماييم و فقط به يک مورد اشاره کوتاه ميکنيم.

دکتر حسن رئيسان، عضو هيئت علمی گروه فيزيک دانشگاه و دبير جبهه مشارکت قزوين، از ترم گذشته اجازه حضور در دانشگاه را نداشته است و در ترم جاری حکم اخراج اين استاد دانشگاه که از مسئولين ستاد مير حسين موسوی در قزوين نيز بوده است، به وی ابلاغ گشته شده است. وی که از اعضای ارشد انجمن اسلامی مدرسين دانشگاه نيز بوده است، در ترم گذشته بيش از يک ماه در زندان قزوين بازداشت بود.

بازداشت ها و احکام قضايی دانشجويان و اساتيد

ارسلان ابدی، دانشجوی مهندسی عمران اين دانشگاه که در جريان اعتراضات عاشورای سال گذشته در تهران دستگير شد، از آن زمان تا کنون در زندان اوين به سر می برد واز جمله زندانيانی است که حتی يک روز هم به مرخصی نيامده است. اين دانشجو پس از آن که از اتهام "محاربه" تبرئه شد، در دادگاه بدوی به رياست قاضی صلواتی به نه سال حبس تعزيری محکوم شد که نهايتا در دادگاه تجديد نظر، به ۶ سال حبس تعزيری محکوم گشت.
علاوه بر اين دانشجو که هم اينک در بند ۳۵۰ اوين به سر می برد، ديگر فعالين دانشجويی اين دانشگاه نيز بارها در قزوين بازداشت شده اند و پس از مدت ها زندانی بودن با قرار کفالت و وثيقه آزاد گشته اند. دادگاه اکثر اين دانشجويان در تابستانی که گذشت تشکيل شد و اکنون آنها منتظر صدور احکام دادگاه هستند.از ميان اين دانشجويان ميتوان به پيام حيرقزوينی، فرهاد فتحی، سعيد سکاکيان، فرزام معينی، مجتبی رحيمی، سجاد عالی، سياوش رضايی و... اشاره کرد.

همچنين دکتر رئيسان، دکتر فضلی، دکتر درويشی و دکتر ايمانيه همگی از اساتيد دانشگاه نيز در تابستان گذشته در دادگاه حاضر شده و هم اينک در انتظار صدور حکم خويش هستند.

پلمپ تشکل دانشجويان اصلاح طلب اين دانشگاه

تشکل اصلاح طلب دانشگاه بين المللی قزوين که بيش از يک دهه سابقه فعاليت داشت و تنها تشکل منتقد اين دانشگاه بوده است، در ترم جاری توسط مسئولين دانشگاه و حراست پلمپ شده است. اين تشکل دانشجويی که در غياب انجمن اسلامی(انجمن اسلامی دانشگاه قزوين متعلق به طيف شيراز است) تاسيس شده بود، در برهه ای در زمان دولت نهم، يگانه ارگان منتقد در کل استان قزوين به شمار ميرفت و فعاليت های آن در درون دانشگاه برعملکرد تمامی احزاب و ارگان های مخالف و موافق استان قزوين تاثير ميگذاشت. اين تشکل دانشجويی در طول اين يک دهه آنچنان اعتباری در دانشگاه و کل استان قزوين کسب کرده بود که در ۴ سال دولت نهم و نيز سال پس از انتخابات خرداد ۸۸، به فعاليت پرداخت ونيروهای امنيتی و مسئولين دانشگاه توان غير قانونی اعلام کردن آن را نداشته اند. اما در ترم جاری و با توجه به اخراج و تعليق گسترده فعالين دانشجويی، مسئولين دانشگاه و نيروهای امنيتی بالاخره موفق به پلمپ دفتر اين تشکل دانشجويی شدند.

با اين اقدام، دانشگاهی که لقب "بين المللی" را يدک ميکشد وبر طبق اساسنامه اش، "ريس جمهور" يکی از اعضای هيئت امنای آن ميباشد، به نهادی کاملا يکدست تبديل شده است تا آنجا که حتی هيچ اثری از شورای صنفی که در تمامی دانشگا ها وجود دارد هم ديده نمی شود. شورای صنفی اين دانشگاه سال گذشته اجازه برگزاری انتخابات نيافت و عملا به محاق رفت، جدای از اين تمامی نشريات مستقل دانشجويی نيز تعطيل گشته اند. دانشجويان واساتيد اين دانشگاه حتی آنان که هيچ جهت گيری سياسی هم ندارند، بر اين نکته صحه ميگذارند که فضای عمومی حاکم بردانشگاه هيچ شباهتی به محيطی آکادميک ندارد و عملا در غياب فعالين دانشجويی به حيات خلوت نيروهای امنيتی تبديل گشته است.