پیام مشترک بهاره هدایت و مجید توکلی به مناسبت روز دانشجو

بهاره هدایت و مجید توکلی، دو دانشجوی آزاده دربند، اخیرا پیامی را از داخل زندان برای کمپین ۱۶ آذرارسال کرده اند. در این پیام ایشان تلاشهای دانشجویان ایرانی خارج از کشور را ستوده اند و آنرا فرصت مناسبی برای حفظ و اعتلای جنبش دانشجویی دانسته اند. متن کامل پیام در پی می آید:

دوستان عزیز و یاران شفیق؛
فعالین عرصه دانشجویی در خارج از کشور

ما، دو تن از فعالین دانشجویی داخل ایران، تنها به جرم فریاد کردن در برابر استبداد و خودکامگی، به علت آزادیخواهی و تلاش برای نیل به دموکراسی و به خاطر پاسداشت حقوق ملت مظلوم در مقابل حاکمیت اقتدارگرا چندی است که توسط سربازان همین حاکمیت که نام پاسداران امنیت کشور بر خود نهاده اند، به عنوان عاملین ناامنی در کنج نمور زندان ها محبوس گشته ایم. ما از درون زندان های سرد ظلم و جور سلام های پرمهر و گرم از آتش آزادیخواهی خود را صمیمانه به شما تقدیم می داریم. اگر چه تن مان زخمی زخمه استبداد است، اما دلمان لبریز از مهر و شعله فروزان امید و سرمان سرخوش از تداوم راه پرافتخار آزادی خواهی است که بارش بر دوش ملت ایران در جای جای این گیتی است.

با خبر شدیم، یاران دبستانی مان در خارج از مرزهای جغرافیایی ایران، همراهان و همرزمان خود را در داخل و همچنین تداوم روند مبارزات آزادیخواهانه را فراموش نکرده اند و در آستانه روز دانشجو قرار است مراسمی به پاسداشت این روز برگزار کنند. از این رو بر آن شدیم تا چند کلمه ای با شما سخن گوییم.

دانشگاه، به عنوان نهادی مستقل از قدرت که همواره در تمام دنیا محل پرسشگری و نقادی است، پیوندی فراتر از مرزهای جغرافیایی دارد و فضای باز و آزاد موجود در دانشگاه های خارج از ایران این امکان را به فعالین دانشجویی حاضر در این دانشگاه ها می دهد تا با استفاده از امکان و فضای این دانشگاه ها پیوندهای دانشجویی و دانشگاهی را با دانشجویان و دانشگاهیان ایران مستحکم تر کنند. جنبش دانشجویی ایران در داخل کشور وظایفی دارد و متناسب با آن امکاناتی در اختیار دارد که می تواند در جهت فعالیت های مدنی خود از آن استفاده نماید. فعالین دانشجویی ایرانی خارج از کشور نیز امکانات و فضایی دیگر برای کمک و یاری به فعالیت های داخل در اختیار دارند و این تلاش ها می تواند مکمل یکدیگر در این روند باشد.

همان گونه که تجربه مبارزات و تلاش های در خور توجه و تاثیرگذار دانشجویان پیش از انقلاب در خارج از کشور نشان داد، تلاش برای رسیدن به دموکراسی و آزادی در سرزمین مان، ایران، حد و مرز جغرافیایی نمی شناسد و می تواند در هر گوشه ای از جهان، متناسب با امکانات و فضای موجود، پیگیری شود. از همین رو تلاش های صورت گرفته در این زمینه و در سالیان اخیر قابل تقدیر است و لازم است که دانشجویان و فعالین دانشجویی حاضر در خارج از کشور که از فراغ بال و آزادی بیشتری برخوردار هستند قدر نیرو و امکانات خود را بدانند و بیش از این تلاش نمایند تا به مبارزات آزادی خواهانه ملت، که امروز با سرکوب های شدیدی در داخل مواجه است، حداکثر کمک و یاری را برسانند.

در حالی که فضای پلیسی شدیدی، خصوصا در ارتباط با دانشجویان و دانشگاهیان، بر فضای ایران حاکم شده است، بر فعالین دانشجویی حاضر در خارج از ایران است که زبان گویا و بیانگر مطالبات دانشجویان در داخل باشند و صداها و دیدگاه های دانشجویان را در رسانه های جمعی و در سطح افکار عمومی بین المللی بازتاب دهند. در حالی که اقتدارگرایان از هیچ تلاشی برای خاموش کردن صدای منتقدین و مخالفین فروگذار نمی کنند و فعالین سیاسی و مدنی را به شدت تحت فشار قرار داده اند، آنان که دلشان با ایران و مردم ایران است و دستشان می رسد باید تلاش نمایند تا حساسیت جامعه جهانی را نسبت به نقض مداوم حقوق بشر و به خصوص نقض آزادی های آکادمیک در دانشگاه های ایران و در مضیقه قرار دادن اساتید و دانشجویان مستقل برانگیزند. تا با حساسیت بین المللی و فشار افکار عمومی قدری از شدت سرکوب در داخل کاسته شود. در این میان هدف قرار دادن سردمداران سرکوب دانشجویان و جنبش دانشجویی و حامیان تک صدایی در دانشگاه ها از اهیمت مصاعفی برخوردار است.

یکی از بزرگترین دستاوردها و مزیت های جنبش دانشجویی در دو دهه اخیر رونق بخشی به فضای تضارب آرا و نقادی دیدگاه های گوناگون در عرصه عمومی ایران با حضور صاحبنظران از دیدگاه های مختلف بوده است. اینک که تداوم این امر فرخنده توسط دولت پادگانی غیرممکن شده است، جنبش دانشجویی برون مرزی به ممد استفاده از فناوری های جدید ارتباطی و قابلیت های دنیای مجازی می تواند این خلاء را پر کند و کرسی های حقیقی گفتگو، آزاد اندیشی و برخورد آراء متنوع را بر پا دارد. قطعا فضای آزاد خارج از کشور فرصت مناسبی است تا با گفتگو و تبادل نظر بتوان به بحث و نقادی طرح هایی پرداخت که در زمینه حفظ و اعتلای جنبش دانشجویی مطرح شده اند. بدین ترتیب تمهیدات ساختار سلطه برای توقف پویایی فکر و اندیشه و تلاش های موازی جهت ایجاد آگاهی کاذب با شکست مواجه می گردد.

بار دیگر درودهای خود را بر تلاش های خالصانه ای که توسط دانشجویان فعال در خارج از کشور صورت می گیرد می فرستیم. ما عمیقا باور داریم که روزی دست در دست یکدیگر کبوترهای صلح و آزادی را در میهن مان پرواز خواهیم داد و اوج گیری شان را در آسمان آبی ایران به نظاره خواهیم نشست. به امید آن روز که چندان هم دور نیست….

بهاره هدایت، مجید توکلی