وکيل علی صارمی: پرونده روال قانونيش طی نشده است، ما فقط تا دادگاه بدوی خبر داشتيم، کمپين بين المللی حقوق بشر

حسين عقيلی ، وکيل مرحوم علی صارمی که روز گذشته به شکلی ناگهانی اعدام شد به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران در خصوص اعدام موکلش گفت: « من الان جلسه ای با مسولان دادگستری استان تهران در اين باره دارم و اميدوارم بتوانم توضيح مناسبی برای اين پرونده بيابم .» پيش از اين دختر علی صارمی به کمپين گفته بود که هيچ اطلاعی از حکم اعدام پدرش نداشته اند و حتی وقتی به زندان اوين مراجعه کرده بودند تا حداقل برای آخرين بار وی را ملاقات کنند با انکار ماموران زندان مواجه شده بودند. پدر وی صبح روز دوشنبه اعدام شد.

حسين عقيلی با اظهار اينکه هيچ اطلاعی بيشتر از ديگران در خصوص پرونده ندارد به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت: « حکم اعدام به من يا مرحوم صارمی يا خانواده اش هيچکدام ابلاغ نشده است. هين قدر بگويم که بعد از آخرين جلسه رسيدگی پرونده در دادگاه بدوی ديگر هيچ اطلاعی پيدا نکرديم که اين پرونده چه جريانی طی کرد. »

وکيل مرحوم علی صارمی در خصوص اينکه آيا پرونده به دادگاه تجديد نظر يا ديوان عالی رفته است ، گفت: « من نمی دانم پرونده به ديوان عالی رفته است يا خير. شايعاتی فقط است . برخی از شايعات می گويد رفته است و برخی ديگر می گويد نرفته است. بنده هم اطلاعاتی بيشتر از شما ندارم. هر چه می دانم از طريق مطبوعات و همکاران شماست.»

حسين عقيلی افزود: « ما فقط تا دادگاه بدوی علی صارمی مطلع بوديم. دادگاهی که خودش هم شرکت داشت و من در آن جا از او دفاع کردم. برخلاف جاهای که نوشتند من تحت فشار بوده ام ، من تحت فشار نهاد يا کسی نبودم فقط مشکل اين است که حکم اعدام به من به عنوان وکيل يا خودش و خانواده اش ابلاغ نشده بود يعنی پرونده روال قانونيش طی نشده است.»

محمد علی صارمی ، زندانی سياسی و عقيدتی به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدين خلق بازداشت شد و در بهمن ماه ۸۸ در برخی از مطبوعات درج شد که به دليل همين اتهام او به اعدام محکوم شده است اما هيچگاه حکم اعدام را خودش يا وکيلش دريافت نکردند. او که از مهرماه امسال به زندان رجايی شهر کرج منتقل شده بود يک روز قبل از اعدام به زندان اوين برده و آنجا اعدام شد.

مهين صارمی ، همسر او چند ماه پيش در گفتگوی با کمپين بين المللی حقوق بشر گفته بود:« مگر می توان برای اعتقادات کسی را اعدام کرد، بله همسرم سازمان مجاهدين خلق را قبول داشت اما مگر می توان به علت اينکه آدم گروهی را دوست دارد اعدامش کنند، فعاليت او در حد رفتن سر قبر دوستان همفکرش و فاتحه فرستادن بود.»