"شواهد و مستندات" رجانيوز در مورد "ترور" صانع ژاله

گروه سياسی- رضا سراج: شواهد و مستندات بسياری دال بر هدف‌مند بودن پروژه‌ی ترور «صانع ژاله» وجود دارد که در يک مدل‏سازی متناظر با پروژه‏ی قتل «ندا آقاسلطان» در اوج فتنه‏ی ۸۸ برابری می‏کند؛ به اين‏ترتيب می‏توان نقش آمريکا و اسراييل را در فراخوان ۲۵ بهمن تبيين کرد.

پروژه‌ی کشته‌سازی يکی از اقدامات دشمنان انقلاب اسلامی در فتنه‌ی ۸۸ بود. اين پروژه ابتدا در ۲۵ خرداد ۸۸ با تهاجم سازمان‌يافته به يک حوزه مقاومت بسيج در غرب تهران کليد خورد.

اين توطئه‌ی بسيار پيچيده سپس در خرداد ۸۸ با قتل «ندا آقاسلطان» در حوالی اميرآباد تهران و انعکاس بسيار گسترده‌ی آن در رسانه‌های بيگانه، مجازی و ديجيتالی وارد مرحله‌ای جديد شد.

فتنه‌گران و گروهک‌های ضد انقلاب در ادامه‌ی پروژه‌ی کشته‌سازی، با اعلام کشته شدن ۷۲ نفر و عملياتی‌نمودن سناريوی جنگ روانی، «ترانه موسوی» و «سعيده پورآقايی»، عمليات فريب و دست‏کاری افکار عمومی را پيچيده‌تر ساختند.

پيرامون چرايی اجرای سناريوهای نام برده شده به اختصار می‌توان به موارد زير اشاره نمود:

۱. نامتعادل‌سازی روانی جامعه و اعتمادزدايی از افکار عمومی؛

۲. تزريق هيجانات کاذب به جامعه و بسترسازی برای شورش‌گری؛

۳. بهانه‌سازی برای تداوم‌بخشی به اردوکشی خيابانی و شورش‌گری؛

۴. متهم ساختن نظام به کشتار و مشروعيت‌زدايی از حاکميت؛

۵. اعتبارزدايی از نهادهای انتظامی، امنيتی و منفعل ساختن آنان؛

۶. بسترسازی برای جنگ روانی پردامنه و فشار سياسی عليه جمهوری اسلامی ايران؛

۷. ايجاد پشتوانه‌ی بين‌المللی برای جريان فتنه.

تقارن شهادت «صانع ژاله» با برخی رخدادها، از يک‌سو تداوم پروژه‌ی کشته‌سازی را به اثبات می‌رساند و از سوی ديگر به رمزگشايی از آن کمک شايانی می‌نمايد.

در ميان سوژه‌های پروژه‌ی کشته‌سازی، دو مورد بيش از ساير سوژه‌ها قابل تامل می‌باشد:

· ندا آقا سلطان

· صانع ژاله

«ندا آقا سلطان» در سال‌روز اعلام جنگ مسلحانه منافقين (۳۰ خرداد ۶۰) عليه نظام جمهوری اسلامی در يک سناريوی بسيار پيچيده به قتل رسيد. با رمزگشايی از اجرای اين قتل هدف‌مند، نکات زيادی روشن می‌گردد که بارزترين آن، نشانه‌رفتن «فصل‌الخطاب» بودن رهبری است. رهبر معظم انقلاب اسلامی در ۲۹ خرداد ۸۸ در خطبه‌های روشنگرانه‌ی نماز جمعه تهران، با تاکيد بر بازگشت به مسير قانون، خواستار پايان‌دادن به اردوکشی‌های خيابانی گرديدند.

اين تدابير از منظر گروهک‌های ضد انقلاب و بيگانه می‌توانست پايانی بر شورش‌گری باشد؛ از اين‌رو با اجرای قتل هدف‌مند «ندا آقا سلطان» و انعکاس گسترده‌ی آن در رسانه‌ها و هم‌چنين تداوم‌بخشيدن به پروژه‌ی کشته‌سازی، بهانه و بستر لازم را برای شورش‌گری مهيا نمودند.

در ادامه‌ی اين روند، با شهادت «صانع ژاله»، دانشجوی دانشگاه هنر در ۲۵ بهمن ۸۹ فاز جديد پروژه‌ی کشته‌سازی با - ترور هدف‌مند وی - کليد خورد.

تقارن شهادت «صانع ژاله» با رخدادهای زير، از يک‌سو تداوم پروژه‌ی کشته‌سازی را به اثبات می‌رساند و از سوی ديگر به رمزگشايی آن کمک شايانی می‌نمايد.

- صانع ژاله از برادران سنی و کرد بوده است؛

- وی در ۲۵ بهمن مقارن با سالگرد اعلام موجوديت «گروهک ضد انقلاب کوموله» به شهادت رسيده‌است؛

- صانع ژاله همزمان با ورود آقای «عبدالله گل»، رييس جمهور ترکيه در تهران ترور شد؛

- ۲۵ بهمن مقارن با برخورد ترکيه با «عبدالله اوجالان»، سرکرده‌ی «پ.ک.ک» می‌باشد.

با اين توضيحات، به نظر می‌رسد فاز جديد پروژه‌ی کشته‌سازی در چارچوب سناريوی کلان آمريکايی - صهيونيستیِ پاسخ به تحولات منطقه‌ای در مبدأ، عملياتی شده که اهداف زير را مورد نظر داشته است:

۱. بی‌ثبات‌سازی محيط داخلی و مشغول‌سازی ايران؛

۲. استمرار بخشيدن به آشوب‌های خيابانی و گسترده ساختن ابعاد آن به لحاظ جغرافيايی و قومی - فرقه‌ای؛

۳. تأثيرگذاری بر محيط دانشگاه‌ها در راستای ايجاد آشوب در کشور؛

۴. تحريک افکار عمومی در کردستان ترکيه، هم‏زمان با سفر آقای «عبدالله گل» به تهران و تأثيرگذاری بر مناسبات ايران و ترکيه؛

۵. ساير اهداف پيش گفته در چرايی اجرای سناريو کشته سازی.

بنابراين با بازگشايی جعبه‌ی سياه پروژه‌ی کشته‌سازی و ترور «صانع ژاله»، از يک‌سو می‌توان آشوب‌های ۲۵ بهمن ۸۹ و ترور نام برده شده را تحليل نمود و از سوی ديگر نقش آمريکا و رژيم صهيونيستی را در فراخوان ۲۵ بهمن تبيين کرد.