پیام تسلیت خانواده علی شریعتی به خانواده های سحابی و شامخی

«... در ما هنوز ابر نباریده بسیار است! ...»

بمناسبت پرواز هاله

در این لحظاتِ سوگ و سکوت، و در برابر چنین مرگ باورنکردنی اما پرشکوه و نمادینی، بدرستی چه باید گفت؟

گاه گوئیم که بنالیم ز پریشانی حال. باز گوئیم چه حاجت به بیان، آنچه عیان است. براستی کدام کلمات خواهند توانست، با گواهی دادن بر حقیقت، تسلی مان بخشند؟

فراسوی آنچه رخ داد، اما، شاید حکمتی، خواستی خدایی و خیری تاریخی نهفته و مقدر باشد. فقدان و همراه شدن هاله با پدر، در لحظۀ وداع فقط نشانی از آن است. خوارداشت یا عزت؟ وهنِ ماندن یا کرامتِ رفتن؟ او بهترین را برگزید. کدام افتخار بالاتر از آن که زندگی و مرگ ایراندخت شیرزنی دوستدار و رهروی فاطمه، یادآور و شاهدِ مصائب و سعادتِ قدیسان شود؟ او لیاقت چنین مقامی را داشت. زیرا خوب بود. خوب زیست. خوب مرد. و جز نیکی را (برسمیت) نشناخت.

سرگذشتِ سه نسل از سحابی ها گواه این حقیقت است که خانه مان اگر ابری است، سحابی‌ها محل تولد ستاره هایند... و ...در ما هنوز ابر نباریده بسیار است.

چنین اوج و پروازی بر او و بر شما مبارک باد