پرسيدن حق مردم است! سلمان سيما

آقای خاتمی می‌توانند با تکرار مجدد اين موضع‌گيری که به ايشان منتسب شده است و اندکی صراحت بيش‌تر در مورد عبارت "از سال ۸۴" پاسخی به يک سری از شبهه‌ها و سؤالات بدهند و بهترين شاخص راستی‌آزمايی اين گفته‌ها باشند. گرچه در آن صورت باز هم پرسش‌های زيادی باقی خواهد ماند

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

ميهن ـ محمدجواد اکبرين: سيدمحمد خاتمی به تازگی در ديدار با جمعی از فعالان سياسی شمال کشور به طرح صريح ديدگاهش درباره انتخابات پيش رو پرداخته که به هر دليلی منتشر نشده است. خاتمی در آن ديدار به صراحت گفته است « ما از سال۸۴ نبايد در انتخابات شرکت ميکرديم! متاسفانه اين اشتباه ما بود. اين بار اگر شرايط فراهم نشد حتما در انتخابات شرکت نمی کنيم».(۱)

در ابتدا بگويم که اگر اين صحبت ها را آقای سيد محمد خاتمی انجام داده باشد بنده به شدت از آن استقبال می کنم؛ به شرطی که شرايط آقای خاتمی (۲) همان سه شرطی باشد که در سال گذشته در ديدار با فراکسيون اقليت مجلس هشتم مطرح کردند و اين شرايط تقليل و يا قلب ماهيت پيدا نکنند و به گفته آقای مصطفی تاج زاده (۳) انتخابات آزاد با همه مؤلفه هايش مد نظر باشد. نه اينکه منظور ما از انتخابات آزاد تأييد صلاحيت اعضای بنياد باران باشد.( اميدوارم واژه انتخابات آزاد قلب ماهيت نشود.)

کلمه "حتما" بار معنايی مثبت دارد و معمولا در جملاتی به کار برده می شود که جمله در ذاتش مثبت باشد و بر انجام کاری دلالت کند. اگر جمله منفی باشد و بخواهيم بر عدم انجام کاری تأکيد کنيم از کلماتی مانند: هيچ گاه، هرگز، اصلا و ... به تناسب موقعيت استفاده می شود. از سخنوری همچون آقای سيد محمد خاتمی بعيد است که اين نکته را در نظر نگرفته باشند و در صورتی هم که ايشان اين جملات را ايراد نموده اند جا داشت توجه بيشتری به اين نکته دستور زبان فارسی می نمودند.

آقای محمد جواد اکبرين عزيز که بنده به عدالت و راستگويی ايشان باور دارم و از آنجا که خود نيز دين پژوه هستند؛ حتما اين حق را به مردم و مخاطبان گرامی می دهند که دو شاهد عادل برای اين حرف هايی که به نقل از آقای سيد محمد خاتمی منتشر کرده اند بخواهند و قطعا بهتر از نگارنده می دانند که در شرع مبين اسلام هم بر لزوم شهادت دو شاهد عادل تاکيد شده است.

از سويی ديگر بر طبق اصل عقلی و بديهی "البينة علی المدعی" دوستانی که اين صحبت های آقای خاتمی را منتشر کرده اند و بر درستی آن اصرار دارند بايد دلاليل خود را مبنی بر صحت اين گفته ها و جعلی نبودن آن عنوان کنند. حال اگر فيلم و يا فايل صوتی جلسه مذکور موجود است تا آنجا که سری نباشد و تا همين مقدار از حرف های اقای سيد محمد خاتمی که رسانه ای شده است را منتشر کنند تا شک و شبهه کمتر شود.
سوال های ديگری نيز وجود دارد که به سادگی نمی توان از کنار آن گذشت.

اينکه دوستان منتشر کننده اين صحبت ها بيايند و بگويند اين صحبت ها به "هر دليلی" تا به امروز منتشر نشده است و به راحتی از آن عبور کنند، اين نمی شود. سؤال های زيادی به ذهن مخاطبان و مردم می رسد که حق دارند بپرسند و نمی توان به آن ها گفت نپرسيد!

اينکه به چه دليل و يا دلايلی اين صحبت ها تا کنون منتشر نشده است؟ اين "هر دليلی" دقيقا چيست؟ آيا اکنون که اين صحبت ها منتشر شده است آقای خاتمی با انتشار آن موافق بوده است و اجازه انتشار آن صحبت ها را داده است؟ يا علی رغم موافقت و اجازه ايشان اين صحبت ها منتشر شده است؟

اگر آقای خاتمی اکنون اجازه انتشار اين صحبت ها را داده است همانطور که اشاره شد اين سؤال پيش می آيدکه به چه دليلی تا کنون اجازه انتشار اين صحبت ها از سوی ايشان داده نشده بود؟ اگر هم آقای خاتمی با اين صحبت ها موافق نيست و انتشار اين صحبت ها بدون اجازه ايشان بوده است بايد ديد به چه دليل و انگيزه ای اين صحبت ها تا کنون مخفی مانده و اکنون بدون اجازه ايشان منتشر می شود؟

همچنين انتشار صحبت های منسوب به آقای خاتمی يک روز بعد از صحبت های آقای تاج زاده خود محل سؤال و پرسشی اساسی است.

چرا منابع خبری ديگر از تأييد اين خبر به صورت مستقل خود داری کرده اند و تنها سايت ميهن اين خبر را تأييد کرده است؟

جدای از سوابق عملکرد و خلق و خو و ميزان ايستادگی و شجاعت آقای خاتمی موضع گيری های ايشان در اغلب موارد دو پهلو و به قول خودمانی "يکی به نعل و يکی به ميخ" بوده است. منتقدين اين نوع موضعگيری ها،همواره اين پاسخ را از سوی هوادارن آقای خاتمی شنيده اند که نبايد انتظار بيشتری از ايشان داشت.

منتقدان آقای خاتمی ايشان را محافظه کار و عملکردشان را کند روی و تفريط می دانند و در مقابل دوستداران وهوادارانشان هم ايشان را عين اعتدال می دانند ولی هر دو گروه بر اين نکته اشتراک نظر دارند که صراحت و شجاعت آقای خاتمی به اندازه صراحت و شجاعت مهدی کروبی و مير حسين موسوی نيست. گروهی اين کمتر بودن صراحت در کلام و شجاعت در عمل را نقطه ضعف ايشان می دانند و گروهی ديگر از همين زاويه و درست به همين دليل از ايشان دفاع می کنند. اگر اين صحبت ها، صحبت های خود آقای خاتمی باشد و صحت آن تأييد شود اين سؤال مطرح می شود که چه شده است که ايشان به يکباره اين قدر صريح موضع گرفته اند؟ چه شده است که ايشان نه تنها از شرکت نکردن در انتخابات در صورت فراهم نيامدن شرايط دم می زنند که شرکت در برخی از انتخابات گذشته را هم اشتباه می دانند؟

اگر اين موضع گيری ها گفته های خود آقای خاتمی باشد؛ايشان فرموده اند که:« ما از سال ۸۴ نبايد در انتخابات شرکت ميکرديم! متاسفانه اين اشتباه ما بود».

به عقيده نگارنده عبارت "از سال ۸۴" به صراحت تمام و خيلی واضح، انتخابات رياست جمهوری دوره نهم را نيز در بر می گيرد. اگر بر طبق گفته های منتسب به آقای خاتمی شرکت در آن انتخابات اشتباه بوده باشد يعنی حق با گروه های تحريم کننده انتخابات و اشخاصی همچون: مؤمنی ها و زيد آبادی ها و طبرزدی هاو... بوده است. آن موقع تکليف اين همه انتقاد که احزابی چون مشارکت و ياران با وفای آقای خاتمی همچون: آقايان علی شکوری راد و محمد رضا جلايی پور عليه گروه های تحريم کننده انتخابات و به خصوص برخی از جريانات داننشجويی وارد می نمودند چه می شود؟ اينکه برخی از احزاب و برخی از اصلاح طلبان عدم رأی به دکتر معين را باعث همه و يا پاره ای نارسايی ها و سرکوب ها می دانستند چه؟ آيا اين حرف ها و انتقادات هم اشتباه بوده است؟

اصلا عبارت "از سال ۸۴" را بر طبق تفسير ياران و هواداران آقای خاتمی در نظر می گيريم و می پذيريم که منظور ايشان در اين گفته های انتسابی، انتخابات از سال ۸۴ به بعد است. با اين تفسير هم اگر از هر انتخاباتی بگذريم از شرکت در انتخابات مجلس هشتم و ارائه ليستی به نام "ياران خاتمی" که نمی توان به اين سادگی ها گذشت؟ آيا شرکت در انتخابات مجلس هشتم و ارائه ليست هم اشتباه بوده است؟ و باز تکليف اين همه انتقادی که سوی گروه های تحريم کننده انتخابات مجلس هشتم از سوی ياران آقای خاتمی روانه شد چه می شود؟

نقش مؤثر آقای خاتمی در راه يافتن اعضای تشکيل دهنده فراکسيون اقليت مجلس هشتم به مجلس را می شود از ياد برد؟ کسی که امروز می پذيرد، ديروز اشتباه کرده است؛ از کجا معلوم که فردا نگويد امروز اشتباه می کرده است؟

البته پذيرفتن اشتباه خودش اقدام مهم و بزرگی است و در صورتيکه صحت اين گفته ها تأييد شود گام مثبتی است.

اگر اين گفته ها را آقای خاتمی بر زبان آورده باشند آيا عبارت "از سال ۸۴" شامل انتخابات رياست جمهوری دهم هم می شود؟ اگر نمی شود که باز جا داشت ايشان دقيقتر صحبت می می کردند. و اگر منظور آقای خاتمی شامل انتخابات اخير هم می شود؛ آنگاه نيز سؤال های بسياری به ذهن می رسد. آيا رأی به مير حسين موسوی و مهدی کروبی نيز اشتباه بوده است؟ کانديداتوری ميرحسين موسوی و مهدی کروبی چه؟ آيا آن هم اشتباه بوده است؟ آيا اين استدلال برخی از دوستان اصلاح طلب که می گويند ماهر چه داريم از شرکت در انتخابات داريم پس بايد در انتخابات مجلس نهم هم شرکت کرد اشتباه است؟

سؤال ها بسيار است و دانستن و پرسيدن هر دو حق مردمند.

در وهله اول نياز است که ثابت شود اين گفته ها، صحبت های خود آقای خاتمی هست و سپس در صورت تأييد صحت اين گفته ها لازم است به ديگر سؤالات اشاره شده پاسخی داده شود.

به نظر نگارنده خود آقای خاتمی می توانند با تکرار مجدد اين موضع گيری که به ايشان منتسب شده است و اندکی صراحت بيشتر در مورد عبارت "از سال ۸۴" پاسخی به يک سری از شبهه ها و سؤالات بدهند و بهترين شاخص راستی آزمايی اين گفته ها باشند. گرچه در آن صورت باز هم پرسش های زيادی باقی خواهد ماند. اما اگر آقای خاتمی اين موضع گيری را تأييد نکنند و چنين سخنانی را در آينده ايراد نفرمايند و انتشار دهندگان اين صحبت ها نيز تلاشی در جهت اثبات ادعای خود و پاسخ به پرسش هايی که مطرح شده و خواهد شد ننمايند طبيعی است که صحت اين گفته ها و ادعاها زير سؤال می رود.

دست آخر آنکه هواداران و دوستداران و ياران باوفای آقای خاتمی که از صحبت های منسوب به ايشان استقبال می کنند اين را در نظر داشته باشند که در صورت تأييد صحت اين موضع گيری ناگزير بايد بپذيرند که ممکن است مراد دلشان هم اشتباه کند و اگر تأييد نشود، آن موقع آيا دوباره شرکت در انتخابات مجلس نهم يگانه راه برون رفت از شرايط فعلی می شود؟

لينک های مرتبط:
(۱) http://www.mihan.net/press/?p=2665
(۲) http://www.khatami.ir/fa/news/1007.html
(۳) http://www.kaleme.com/1390/04/18/klm-64575