جرس فرياد می‌دارد، حميد فرخنده

اکنون اين حاميان فراوان جنبش سبز به‌ويژه ساکنان خارج کشور هستند که نشان خواهند داد آيا حاضرند با حمايت مالی خويش، هرچند با مبالغی اندک، ندای جرس را زنده نگه دارند و از روزنامه‌نگارانی که برای دفاع از آزادی بيان و گردش آزاد خبر هزينه‌های زيادی پرداخته‌اند و نهايتأ نيز مجبور به ترک کشور گشته‌اند حمايت کنند يا نه

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

hamidfarkhondeh@hotmail.com

بيانيه سايت جرس در مورد مشکلات مالی اش و درخواست از علاقمندان و کاربران برای حمايت مال از چند زاويه قابل تامل است. اما پيش از پرداختن به موضوع شايد اشاره ای کوتاه به منابع درآمد روزنامه های عادی و مجازی لازم باشد. اصولا حتی برای يک روزنامه با تيراژ بالا نيز قيمت تکفروشی روزنامه تنها بخش اندکی از مخارج آن را تامين می کند. درآمد از محل درج آگهی های تبليغاتی منبع اصلی درآمد روزنامه های غيردولتی در همه کشورهای جهان است. در بيش از يک دهه گذشته با گسترش خدمات اينترنتی بسياری از روزنامه ها وارد فضای مجازی نيز شده اند. روندی که از يک سو با کاهش تيراژ آنها شده اما از سوی ديگر امکان دسترسی به آنها در فضای مجازی افزايش يافته است.

طبيعتا مشکلات مالی برای يک سايت خبری مانند جرس که در قامت يک روزنامه با مجموعه ای از مقالات خبری و تحليلی در عرصه سياست، اجتماع و فرهنگ در فضای مجازی حضور دارد آن هم با مديريت و هيات تحريه ساکن خارج کشور بدون داشتن درآمد از آگهی های تبليغاتی يا کمک های خارجی، وجود دارد. با در نظر گرفتن شرايط موجود اين تنها حمايت مالی کاربران سايت و هم ميهنان طرفدار جنبش سبز از جرس است که می تواند اين نهاد مدنی در تبعيد را همچنان سرپا نگهدارد. سايت جرس کاربران زيادی هم در داخل و هم در خارج از کشور دارد و اخبار و گزارش های آن منبع اخبار بسياری از سايت های ديگر خبری است.

در حمايت از جنبش سبز، بزرگداشت جانباختگان و دستگير و شکنجه شدگان آن و روزنامه نگاران از کار بيکار شده و مجبور به ترک کشور گشته در پی اين خيزش، زياد گفته شده و بسيار نوشته شده است. حال وقت کمک های هرچند اندک مادی است. اکنون اين حاميان فراوان جنبش سبز بويژه ساکنان خارج کشور هستند که نشان خواهند داد آيا حاضرند با حمايت مالی خويش، هرچند با مبالغی اندک، ندای جرس را زنده نگهدارند و از روزنامه نگارانی که برای دفاع از آزادی بيان و گردش آزاد خبر هزينه های زيادی پرداخته اند و نهايتا نيز مجبور به ترک کشور گشته اند حمايت کنند يا نه.

دمکراسی خواهان ايرانی خارج کشور يا حداقل بخشی از آنان که ضمن حمايت از جنبش سبز کم و بيش خود را نزديک به خظ و مشی سياسی شورای سياستگذاری جرس می دانند در برابر چالش مهمی قرار دارند. ظاهر امر چنان است که توان و خواست اين بخش از ايرانيان بيش از اين است که شمع سبز جرس خاموش شود.
نه هزينه چندان بزرگ است که از پس آن نتوان برآمد، نه حمايت مالی در ايران است که خطر هزينه های بزرگتر دربر داشته باشد و نه منبع درخواست کننده کمک ناشتاخته و نامطمئن است که ترديد و بی اعتمادی اراده کمک مالی را سست کند.

خلاصه اينکه زمان و مکان و مقصد و مبلغ درکارند تا ما جرسی داشته باشيم و صدای اش به غفلت خاموش نشود. جرسی که نای فريادش را تنها از همت مردم خويش می طلبد و بس.