بيانيه پنج دانشجوی زندانی به مناسبت ۱۶ آذر

"خودت بگو
زنجير اگر برای گسستن نبود
پس اين دستهای بسته را
برای کدام روز خسته آفريده اند."

۱۶ آذر نقطه عطف مهمی در مبارزات دانشجويی برای دستيابی به دموکراسی،آزادی و برقراری حکومت قانون بوده است.روزی که سه آذر اهورايی آذر شريعت رضوی،ناصر قندچی ،مصطفی بزرگ نيا سکوت را در گلو شکستند و در دانشگاه وحشت زده فرياد بر آوردند..اينانی که سکوت شب را شکستند و خود نشکستند و جاودانه شدند و هوا را از بوی خون خويش غصه دار کردند و سر منشا تحولات بعدی ايران معاصر گرديدند.به همين مناسبت ما فعالان دانشجويی در بند، ضمن گراميداشت ياد و خاطره ستارگان سپهر دانشجويی ايران بر آن شديم در اين مقطع حساس از تاريخ معاصر ايران نکاتی چند را با ياران دبستانی مان در ميان بگذاريم:

۱ بررسی تاريخ پر فراز و نشيب جنبش دانشجويی ايران به عنوان حاملان گفتمان تجدد خواهی و آزادی طلبی اين نکته را به اثبات می رساند که همواره دانشگاه و دانشگاهيان پيشگام مبارزات استبداد ستيزانه مردم ايران بوده اند و در اين راستا هزينه های سنگينی چون ۱۶ آذر ۱۳۳۲ ،۱ بهمن ۴۰ ،۱۸ تير ۷۸، خرداد ۸۲ ، ۲۵ خرداد ۸۸ را متحمل شده اندو خم به ابرو نياورده و برای نيل به آزادی و دموکراسی با تمام توان به کارکرد نقادانه خود در مواجهه با قدرت ادامه داده است. اما وضعيت دانشگاه در سال های اخير نشان از رويکرد سرکوبگرانه و مهندسی شده حکومت در قبال دانشگاه دارد تا بلکه به تصورواهی خويش از اين طريق بتواند فرياد آزادی خواهی مردم ايران را خاموش بنمايد.از اخراج و بازنشسته کردن پيش از موعد اساتيد مستقل و دگر انديش گرفته تا فراخوان گسترده فعالان دانشجويی به کميته های انضباطی و تعليق های بلند مدت و ستاره دار کردن دانشجويان؛ از اخراج و زندانی کردن فعالين دانشجويی تا پلمپ تشکل های سياسی،فرهنگی، صنفی دانشجويی و غير قانونی اعلام کردن آنها؛از لغو امتياز نشريات دانشجويی گرفته تا تفکيک جنسيتی در دانشگاه ها؛از اعمال تبعيض های مذهبی در گزينش دانشجويان گرفته تا مباحثی چون اسلامی کردن علوم انسانی و حذف برخی رشته های علوم انسانی در دانشگاه هاو... .

حال روی سخنمان با شما ياران دبستانی مان است تا بدانيد تماميت خواهان به خوبی نقش نقادانه و استبداد ستيز انه نهاد دانشگاه پی برده اند و از اين حيث تمام توان خود را صرف تهی کردن معنا و کارکرد ذاتی دانشگاه و دانشجو خواهند کرد تا بلکه دانشگاه به ابزاری برای رسيدن به مطامع ايدئولوژيک و سياسی انحصارطلبان تنگ نظر مبدل گردد.با آگاهی نسبت به اين امر است که مسئوليت خطير شما در حفظ استقلال دانشگاه و پای فشاری بر آزادی آکادميک برای نيل به جامعه ای آزاد می تواند نقشه های شوم تماميت خواهان را نقش بر آب کند.و شما ياران دبستانی مان بدانيد و باور کنيد که شب از ستارگان می هراسد.

۲ . ياران دبستانی با توجه به اينکه حوادث پس از انتخابات ۸۸ ، فصل نوينی از تاريخ معاصر ايران را رقم زده و فضلی عمومی جامعه بيش از پيش امنيتی شده است ؛ و نيز انتخابات مجلس نهم را در پيش داريم که به نظر می رسد مهمترين انتخابات مجلس تاريخ جمهوری اسلامی می باشد.از اين رو ما بر آنيم تا پاره ای از مطلوبيت ها و خواسته های خود را پيرامون اولين انتخابات پسا- کودتا بيان نماييم.برگزاری انتخابات آزاد مبتنی بر موازين اعلاميه جهانی حقوق بشر و ميثاق حقوق سياسی-مدنی که تحقق مولفه های زير را ضروری می سازد: ۱.آزادی بی قيد و شرط تمامی زندانيان سياسی و عقيدتی ۲. لغو هر گونه سازو کار نظارتی غير دموکراتيک برای کانديداهای انتخابات پيش رو۳. آزادی مطبوعات و ساير رسانه های جمعی و امکان برخورداری برابر و عادلانه تمامی کانديداها از رسانه های جمعی ۴. عذرخواهی و جبران خسارت وارده به آسيب ديدگان حوادث پس از انتخابات ۸۸ به ويزه خانواده جان باختگان و محاکمه عاملان آن فجايع غير انسانی ۵. آزادی تمام احزاب سياسی قائل به فعاليت در يک چارچوب دموکراتيک ۶. تمکين حکومت به رای مردم به مثابه صاحبان اصلی قدرت سياسی و اجتماعی ۷. آزادی سبک زندگی برای تمام مردم ايران به عنوان مقدمه ای برای ورود به انتخابات آزاد.

۳. با توجه به وضعيت حساس منطقه خاورميانه و تحولات اخير منطقه که به سقوط ديکتاتورها منجر شده است. می بايست به يک تحليل واقع گرايانه از مسائل منطقه و جايگاه جمهوری اسلامی ايران بپردازيم.متاسفانه حاکمبت جمهوری اسلامی ايران از روزهای آغازين استقرار اين نظام سياسی مدام از صدور انقلاب سخن گفته بی آنکه بداند لوازم آن چيست و چه توانی را می طلبد.البته به نظر می رسد که اين رفتارهای واکنشی و ماجراجويانه بيشتر برای سر پوش گذاشتن بر بحران های اقتصادی-سياسی - اجتماعی داخل کشور بوده است.و در واقع بيش از آنکه جنبه واقعی داشته باشد طنزگونه بوده است. متاسفانه در سالهای روی کار آمدن دولت نهم و شخص احمدی نژاد اين ماجراجويی ها پررنگ تر شده است تا از اين طريق بتواند عدم مديريت دولت متبوعش را توجيه بنمايد. از اين رهگذر بوده است که با سخنان کارشناسی نشده و نسنجيده و موضع گيری های بی پايه و اساس ،چندين بار کشور را تا آستانه جنگ پيش برده است. لذا ما فعالان دانشجوی زندانی، از همه دانشگاهيان خواستاريم تا به جنگ به عنوان خطری بالقوه در اين شرايط حساس منطقه ای نگاه کرده و اجازه ندهند که با فضاسازی های رسانه ای، مردم عزيزمان را نسبت به خطرات و عواقب خانمان سوز و ويرانگر جنگ فريب دهند.

در پايان ضمن اطمينان از اينکه دوستان خارج از زندان خود به نيکی به تحليل شرايط و بهترين عمل سياسی ممکن دست خواهند زد، همراهی خويش را با مبارزات جنبش دانشجويی و کوششهای دموکراسی خواهانه و حقوق بشر طلبانه مردم ايران در خارج از ابراز داشته ، ايستادگی خويش را بر سر مواضع ای که بدان خاطر در زندان به سر می بريم ،اعلام می داريم .

جواد عليخانی
آرش صادقی
مصطفی نيلی
سيد مهدی خدايی
پيمان عارف