عقربه های ساعتم
روی زمان ِتازه است.

معنی ِروزگار من
جان وُ جهان ِتازه است.

کيست درين کرانه ها
نام ِترا سرود کرد؟

چيست که سينه ی ترا
از تپش ِ ستاره ها
شعر ِسپيد ِرود کرد؟

سال ِخميده ،در گذشت
سال ِخجسته، سر رسيد.

عقربه های ساعتم
سوی پرنده پر کشيد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــ

ديدار

سال ِگذشته بود ، جان
باهمه ی غم ِ جهان
عاشق ِيک ترانه شد.

سال ِگذشته بود ،دل
در تپش ِ يگانه اش
شاعر ِاين زمانه شد.

خنده به خنده، با توام!
سال ِجوانه های سبز!

آبی ِبيکرانه را
در رگ ِمن ،روانه کن!