شنبه 29 بهمن 1390   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

حمله قلبی مهدی خزعلی در چهل و يکمين روز اعتصاب غذا، کلمه

به گزارش کلمه، مهدی خزعلی ساعت ۹ شب به دليل بروز مشکل قلبی به بهداری اوين منتقل شد که پس از گرفتن نوار قلب پزشکان متوجه اوضاع وخيم وی شده و به سرعت مهدی خزعلی را به بخش سی سی يو بيمارستان طالقانی اعزام کردند.

بر اساس اين گزارش، مهدی خزعلی همچنان اعلام کرده است که اعتصاب غذای خود را نخواهند شکست و تا احقاق حق خواهد ايستاد.



تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


پيش از اين پسر مهدی خرعلی با ابراز نگرانی از طولانی شدن اعتصاب غذای پدرش و بی خبری از او گفته بود: می دانيم که از اعتصاب غذا کوتاه نمی آيند، ما هم هيچ کاری از دستمان بر نمی آيد و فقط در اين راه می توانيم دعا کنيم چون مثل دفعه های قبل گفته اند که آنجا غذا نخواهند خورد.

مهدی خزعلی رزمنده دوران دفاع مقدس و نويسنده منتقد در اثر اعتصاب غذا، بسيار ضعيف شده و بر خلاف درخواست هم بنديان و دوستان و خانواده و فعالان سياسی حاضر به پايان دادن به اعتصاب غذای خود نيست.

وی بلافاصله پس از بازداشت در اعتراض به روند غيرقانونی بازداشت و نگهداری دست به اعتصاب زد تاکنون چندين بار بر اثر اعتصاب و نوسان شديد فشار، تغيير رنگ صورت و بی حالی مفرط به بهداری اوين منتقل شده اما همچنان می گويد که خود را برای شهادت آماده کرده است و اعتصاب خود را نخواهد شکست.

مهدی خزعلی به چهارده سال حبس در شهرستان برازجان و بعد از اتمام دوره محکوميت، به ده سال اقامت اجباری در اين شهرستان و نود ضربه شلاق محکوم شده است.

مهدی خزعلی در نامه‌ای از درون زندان خطاب به همسرش نوشته بود: سخت است مشاهده سوگواری همسر و فرزندان در مرگ تدريجی و ارادی خويش، اينک که اين سطور را برايت می‌نگارم درخلوت زاغه خويش فرو رفته و بر مصائب شما سخت گريسته‌ام ديگر جای خشکی بر بالشت باقی نمانده است و دستمال اشک کفاف اين چشمه چشمه جاری نمی‌کند.

مهدی خزعلی همچنين در ۳۷ امين روز اعتصاب خود در نامه ای به احمد منتظری با شرح آنچه اين روزها از رفتار بازجويان و قاضی های دادگاه ها در بند ۳۵۰ اوين ديده است، با بيان اينکه حال می‌فهمم که والد معظم شما از چه فرياد می‌زد، خدايش رحمت کند و ريشه اين ظلم را بکند، آورده بود: اين‌ها نمونه‌هايی از درد‌های ماست و بسياری دردهای ناگفتنی ديگر دارم که در اين مختصر نگنجد! حال جا دارد که در اين همه درد بميرم؟ آيا هنوز خلخال از پای پيرزن يهودی در نياورده‌اند؟

اين زندانی سياسی پيشتر در پيامی خطاب به همسر شهيد باکری، همسر شهيد همت و محمد نوريزاد گفته بود: بگذاريد قبل از اينکه در سوگ ارزش ها دق کنم برای احيای ارزش های ناب انقلاب اسلامی جان خويش فدا کرده و جايی برای خويش در خيل شهيدان باز کنم.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016