اصرار بر حفظ نظام محمد خاتمی تا کجا ادامه خواهد داشت؟ ناصر مستشار

روزگاری آقای محمد خاتمی گفته بود که ملتها نباید بدنبال قهرمان باشند تا اوضاع تغییر یابد بلکه خود مردم باید وضعیت حاکم را تحول بخشند!

در همینجا باید به حال بخشی از نیروهای سیاسی تاسف خورد که همواره به قهرمانانی مانند خاتمی نیاز دارند تا به حیات سیاسی خود ادامه دهند.

نیروهای سیاسی که هیچگاه از خود هیچ برنامه و آماج سیاسی نداشته اند و همه آرزوهای خویش در غالب دیگران جستجو می کنند!

برای این دسته از نیروهای سیاسی ،این قهرمان یکبار خمینی می تواند باشد و روز دیگر شاید رضا شاه کبیر که بهر صورت باید با پنچه آهنین و شخصیت کاریسماتیست بتواند توده های بدون رهبر را با شعار های پوپولیستی محسور خود سازد!

آیا محمد خاتمی از سال 76 بر سر قول های خویش پایدار مانده است؟

آقای محمد خاتمی بعنوان یک شخصیت سیاسی که شرکت در انتخابات را مشروط به آزادی زندانیان سیاسی ،عفو عمومی ، دلجوئی از شکنجه شدگان و محاکمه عامران قتل ها و سرکوب های سیاسی کرده بود ،آیا همه آن شرائطی را که خواستار شده بود ـ بر آورده شد که توانست در انتخابات شرکت نماید؟

تناقض گوئی های آقای محمد خاتمی مانند چهارده ساله گذشته همچنان ادامه دارد!یک روز شعار حفظ نظام را به هرقیمتی می دهد و روز دیگر تغییر انرا توسط مردم مجاز می داند!

خاتمی: مردم حق دارند حکومت را تغییر دهند

"آفتاب: یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس

باید به توانایی وزارت اطلاعات دولت اصلاحات آفرین گفت چراکه این توانایی را داشته است که معاند را به مخالف و مخالف را به دوست تبدیل کند و از آنان در جهت حفظ نظام استفاده نماید".سایت امروز

این هسته مرکزی وشگرد دائمی جمهوری اسلامی در طول حیات سی و چهار ساله اش بوده است که خاتمی همواره از آن تبعیت نموده است تا نظام جمهوری اسلامی علیرغم همه جنایات و کشتارها و عامل عقب ماندگی های کشور در همه زمینه شده است اما به خواست آقای خاتمی باید حفظ گردد!

آشکارا هرچقدر به جلو پیش می رویم ، جمهوری اسلامی بیشتر در باطلاق بحران و جنگ فرو می رود اما چاره کار اپوزیسویون مترقی و دمکرات و آزادیخواه در اتحاد با عناصر حاکمیت نهفته نیست بلکه در اراده ملی مردم ایران جمع شده است ،اراده ائی که بدون رهبری مانده است وهرچه زودتر باید بوجود آید تا به بطور جدی ودلاورانه به حر کت در آید واز این حالت مسخ شده وایستائی بیرون آید. قبل ازاینکه عوامل فرهنگی واسطه کار رژیم فاجعه را بزرگ جلوه دهند ، فاجعه به خودی خود بزرگ است اما رژیم فعلا به آن بی محلی می کند ویابه آن اذعانی نمی کند تا افکار عمومی را وحشت زده نکند! اما هیولا ی یاسازش خفت بار و یا جنگ خانمانسوز همزمان در راه پیشروی است! یکی از آنها باید به هدف برسد وفرصت بسیار کم است. آغاز هر جنگی به مجموعه عوامل متعددی وابستگی دارد که بیشترین سهم را به روانشانسی وروحیه مردم در تمام عرصه ها تقدم می دهد.

محمدخاتمی درچهارده سال گذشته یعنی پس از دوم خرداد سال 76 به یک معزل بزرگ برای اتحاد مردم علیه استبداد تبدیل شده است.

او هیچگاه به نفع مردم حرکت نکرده است بلکه در راه حفظ نظامی گام برداشته است که کشور را بسوی پرتگاه سوق می دهد!