گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
19 اردیبهشت» تنها ۹ زن به مجلس ۲۹۰ نفره شورای اسلامی راه يافتند16 اردیبهشت» بازداشت، آزار و ادامه فشار بر فعالان زن در ایران را متوقف سازید! تحاد زنان ایران برای دموکراسی (ازاد) 11 فروردین» جنبش آزادی زن، آنتی تز جنبش اسلامی: مراکش هم به میدان آمد! آذر ماجدی 10 فروردین» اعلام موجوديت تشکل مستقل سياسی زنان ايران به نام اتحاد زنان ايران برای دموکراسی (آزاد) 24 اسفند» آغاز بهکار سايت "پلهايی برای زنان"
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! خاطره نويسی (حديث نفس) زنان ايرانی: اتوبيوگرافی، گردآوری محمد ربوبیمدرسه فمينيستی: خاطره نويسی يکی از کهن ترين انواع ادبی است که پايبند هيچ يک از انواع بيان ادبی نيست. نويسندۀ خاطره از هر شيوه و ابزاری که در دسترس اوست برای روايت ديدهها و شنيدهها و بيان داستان زندگی و شرح روحيات و خلقيات و حالات درونی خويش سود میجويد. از اين رو به دشواری می توان شکلی از صور ادبی و نوشتاری را در بايگانی تاريخ يافت که خاطره نگاری در قالب آن نيامده باشد.(۱) با دست آوردهای عمدۀ عصر روشنگری دو قرن اخير، دوران شکوفايی خاطره نويسی در غرب آغاز میشود و به نوبۀ خود بر شيوۀ خاطره نگاری در ايران نيز تاثير میگذارد و به تدريج آن را به يک نوع مشخص ادبی تبديل میکند.(۲) در ايران، در دورۀ ناصری، نوشتن خاطرات رواج گرفت. نويسندگان خاطرات، جملگی درباريان و شاهزادگان و رجال آن دوره بودند. تنها زنی که خاطراتش را در اين دوره نوشت، تاج السطنه دختر ناصرالدين شاه بود که سالها بعد منتشر شد. در آن زمان جز اشراف و روحانيون، ساير طبقات سواد خواندن و نوشتن نداشتند. پس از دوران مشروطه به تدريج برخی زنان ايرانی که در خانوادههای «اهل علم و ادب» نوشتن و خواندن فرا گرفتند و چندی بعد که دختران در دبستانهای تازه تاسيس شده خواندن و نوشتن آموختند، به نوشتن خاطرات روی آوردند، ولی انتشار آنها با موانع و محدوديتهای اجتماعی و فرهنگی رو در رو بود. «هيچ زن سنتی محجوبه ای جزئيات زندگی خصوصی خود را داوطلبانه به چاپ نرسانيده است. و البته اين جای تعجب نيست. حجاب به مفهوم سنتیاش با حديث نفس نويسی يا بهتر بگويم چاپ و پخش «محرميات» تباين دارد. حديث نفس نويسی، زن را از پردهی استتار به در میآورد، در معرض تماشا میگذارد، و خواننده را از ورای ديوار و حجاب به اندرون رهنمون می شود. يعنی مرزهای سنتی را درمی نوردد و فاصلۀ ميان محرم و نامحرم را از ميان برمی دارد. بی سبب نيست که اغلب قريب به اتفاق زنان محجوبه ترجيح داده اند که اگر هم متنی از آن ها به چاپ میرسد خود را در آن پنهان کنند... زنان اديب ما هم اشتياق چندانی نداشته اند که شرح زندگی خود را بنويسند، يا حتی دربارۀ زندگی خصوصی خود به تفصيل صحبت کنند.(۳)
در ايران نخستين نشانههای حديث نفس نويسی زنان اواسط قرن بيستم، زمانی است که شاهدخت شمس پهلوی خاطراتش را به صورت سلسله مقالات مفصلی در مجلۀ اطلاعات ماهيانه به چاپ رساند. جالب آن که «خاطرات والاحضرت شمس پهلوی» يکسره دربارۀ رضا شاه پهلوی در آخرين روزهای زندگی در تبعيد است. هشت سال بعد، ملکه اعتضادی، بنيان گزار مجلۀ بانوان ايران و فعال سياسی، «اعترافات من» را به چاپ رساند. بلافاصله پس از او، بانو مهوش رقصنده و خوانندۀ معروف زندگی سخت و نا متعارف خود را به رشته تحرير در آورد. گرچه خاطرات تاج السلطنه ا زهر سهی اين آثار قديمی تراست ولی چاپ آن به سال ۱۹۸۲، يعنی سه دهه بعد از نگارش آن صورت گرفت.» (۴) از ششصد خاطره نويسی، صد جلد را زنان نوشته اند . قبل از انقلاب سه در صد به زنان تعلق داشت. فهرست برخی از خاطراتی که زنان ايرانی نوشته و تاکنون منتشر شده پيش روی شماست. اين فهرست کامل نيست، زيرا دسترسی به همۀ آنها دشوار است. اميد است که در آينده و به تدريج با همکاری علاقمندان در داخل و خارج کشور فهرست کاملی از اين آثار تدوين شود. ۱ـ خاطرات تاج السطنه ( قديمی ترين خاطره نويس ) اما در سال ۱۹۸۲ چاپ شد . تهران پانوشت ها: منابع : Copyright: gooya.com 2016
|