جمهوری اسلامی خوان نعمتی است که میل بر چیدن آن نیست، بیژن صف سری

پاسخ چرایی دوام و بقای جمهوری اسلامی به رغم همه مخالفت ها و اعتراض ها و ایضا خشم و غضب جهانی، روشن باشد به دیگر سخن تا زمانی که جامعه ایرانی با اتخاذ روش های انفعالی که در واقع به نوعی قهر کردن با خود است و نه با نظام و حکومتی که او را به تنگنا کشانده است، جمهوری اسلامی دوام و بقای همیشگی خواهد داشت و از خوان نعمتش بیگانگان و دشمنان این ملت بهره خواهند برد.

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

ویژه خبرنامه گویا

bijan-safsari.com

آنچه امروز به مثابه وجه اشتراک می تواند در بین ما ایرانیان وجود داشته باشد طرح این پرسش است که براستی راز دوام و بقای جمهوری اسلامی چیست که به رغم همه مخالفت ها و اعتراضات و ایضا خشم و غضب جهانیان همچنان بر حاکمیت بی سوال خود ادامه میدهد، نظام و حکومتی که از همان اولین روز های استقرارخود با نادیده گرفتن آرمان های انقلاب 57، احساس غبن را در ملت انقلاب زده بر انگیخت اما تا به امروز با گذشت سی سه سال همچنان از سوی ملت معترض تحمل می شود ، این پرسشی است که هرچند در اذهان عمومی حبس بوده و کمتر کسی آن را اشکارا بر زبان می آورد اما حرف نگفته ای را می ماند که چون کتیبه ای حک شده بر چهره افسرده ملت به چشم می خوردو هر روز در کوچه و خیابان در صف های که به آن عادت کریم ، و هنگام عبور از کنارهم ، ازچهره نا امید و افسرده یکدیگر ، می خوانیم و در خود تکرار می کنیم غافل که:

تو به تقصیر خود افتادی از این در محروم
از که می نالی و فریاد چرا می داری

به باور این قلم برای پاسخ به این پرسش ، که به شهادت تاریخ این کهنه دبار ،همواره در همه ادوار تاریخی به دلیل وجود ستمگران حاکم بر سر زمینمان دراذهان عمومی وجود داشته ، ابتدا باید جامعه امروز ایران مورد شناسایی قرار گیرد چرا که برای یافتن رمز استمرار حکومتی که بر پایه رعب و وحشت بنا نهاده شده است باید در پی چرایی ظلم پذیری مردمی بود که ادعای نارضایتی از نظام حاکم بر خود را دارند اما همچنان آن را تحمل می کنند که به باور این قلم ،در اولین گام باید جامعه امروز ایران را به سه گروه " منتظران " ، " نا باوران " و " خوش باوران " تفکیک کرد

گروه اول که منتظران هستند ، طیف محدودی از جامعه امروز ایران را شامل می شوند که هرچند حاکمیت دینی را بر امور دنیوی خود می پسندند اما در طی سی سه سال برقراری نظام ولایی، رفته رفته به ماهیت دژخیم بودن این رژیم پی برده و دیگر چشم امیدی به ان نداشته خاصه بدعت گذاری های دینی که طی سی سال گذشته از سوی حاکمیت به زور بر دین باوران سنتی تحمیل گردید ،به مذاق این قشر از جامعه مذهبی ، خوشایند نبوده ، از این رو بی آنکه بر زبان جاری سازند دل از نظام بریده اند و در خفا از جور و ستم حاکمان می نالند ، اما با این همه علارغم همه باور های دینی ، که از قضا فرمان جهاد بر علیه ظالمان دین فروش را می دهد ،این قشر از جامعه در لاک سکوت فرو رفته د و به ظلم پذیری تن داده اندو در توجیح این ذلت ، آمدن منجی عالم را بهانه می کنند که می گویند تنها در وفور ظلم ، ظهور می یابد ولاجرم این گروه اندک از جامعه امروز ایران ، با نظاره بر اینده ای نا معلوم در صف منتظران قرار دارند.

گروه دوم که طیف وسیعیتری از گروه اول ، در جامعه امروز ایران وجود دارند، گروه " ناباوران "هستند که پس ازشکست جنبشی فراگیر ، موسوم به دوم خرداد، همگی به کسوت ناباوران در آمدند چرا که بنا بود گروهی مصلح به رهبری روحانی خوش سیما و خنده رو و البته فرهیخته با راه کارها و روش های متداول در جوامع مدنی، مانند شرکت در انتخابات و رای دادن به افراد متخصص و ایضا مصلح ، با در اختیار گرفتن دو قوه از ارکان مهم اداره امورکشور ، اب رفته را به جوی بازگردانند و دست قاصبان انقلاب 57 را ازمسند قدرت کوتاه سازند، اما این گروه مصلحان که با حمایت 20 میلیون از احاد ملت به رغم نائل امدن به همه اهداف اولیه ی خود ، ناگهان خلف وعده کرده ولاجرم حامیان باوران جامعه امروز ایران را تشکیل دادند و از آن پس با هر گروه و طایفه ای که دم ازاصلاح و یا ادعای معجزه بازگشت اب رفته به جوی را داشت ، به دیده ناباوری نگریستند وتنها تکیه کلامی که همواره بر زبان دارند این شعر خواجه شیراز است که می گویند : مرغ زیرک به در خانقه اکنون نپرد / که نهاده است به هر مجلس وعظی دامی .

اگرچه بخش عظیمی از این ناباوران در فرایند شعبده ای دیگر به نام انتخابات ریاست جمهوری ، بار دیگر جامه از تن دریدند و از لاک خود بیرون آمدند و با حضور پر شور دوباره در پای صندوق های رای ، زمامداران مستبد نظام حاکم را به دوام و بقای خود امیدوار ساختند ، اما از پی اراده ولی امر مسلمین جهان که میل جایگزین کردن شبه انسانی ، بجای رئیس جمهور منتخب ، ملت را داشت ، باز هم این گروه با قهردوباره ازحکومت به خیل ناباوران پیوستند، اما این باربا دست بند های سبز ی که یاد آور، ده ها " ندا اقا سلطانی" بودند که رد خون پاکشان هنوز برکف خیابان ها ی شهر باقی مانده است ، اما با این همه این گروه ناباوران هرگزچون گروه اول (منتظران ) تن به سکوت نداده است و همواره در میدان مبارزه بر علیه ظلم وبیدادگری نظام ستمگر حضور دارد اما نه در دنیای حقیقی ، که در دنیای مجازی یکه تاز است ، وگوی سبقت از دیگر مبارزان مدعی ازادی ربوده اند خاصه در شبکه های اجتماعی دنیای مجازی که حاصل آن هزاران بیانیه و اعلامیه وتشکیل کمپین های حمایتی ازمبارزان دنیای واقعی است که اکنون در پس حصار های بلند به امید خیزش همگانی ملت ، موی در اسیاب عمرسپید می کنند وغم وطن دارند ، اسیران در بندی که هر روزدر لا به لای اخبار، احکام اعدام وحبس های سنگین آنها از سوی گروه "منتظران "و "ناباوران" پیگیری و رج زده می شود وبا اعلام تاریخ و محل مسلخ گاه آنها ، شتابان بسوی میعادگاه می روند تا مبادا از دیدن ، آونگ قامت سربداران ، بر دار محروم بمانند تو گویی این نیز کشف تازه ای از مبارزه بر علیه بیداد است .

و اما گروه سوم که خیل خوش باوران را تشکیل می دهند که عالبا به دلایل مختلف درخازج از حصار گربه نشان وطن بسر می برند و برخی حتی قدمت دوری از وطن آنها ، به بیش از سی سال هم می رسد خاصه ان طیف ازفعالان سیاسی که در هر گوشه ای از جهان ازاد بدون هیچ سابقه مبارزاتی و مقبولیت ملی ، با برافراشتن علم آزادیخواهی ، سنگ وطن را به سینه می زنند ،

آسوده خاطرآن چمن را چه آگهی؟
از ناله ای که مرغ گرفتار میکند

اما این گروه از خوش باوران خوش نشین در غربت ، تا کنون معجزات بسیاری هم درراه نجات وطن داشته اند از جمله نه تنها در طی سی سال گذشته به دلیل حس " خود قهرمان پنداری " مانع از اتحاد فعالان و گروه های سیاسی باسابقه خارج از کشور شده اند بلکه با سوء استفاده ازکمک های جوامع بین المللی ، که معمولابرای تسهیل تحقق خواسته های مردم تحت ستم کشور های دیکتاتوری پرداخت می شود ،تلاش آن دسته ازگروه های سیاسی با سابقه و بر خوردار از وجه ملی راهم نقش بر اب ساخته اند ، طرفه آنکه این خوش باوران به اصطلاح فعال سیاسی غربت نشین که خود را یگانه منجی ملت ایران می دانند ، به رغم دریافت کمک های نقدی چشمگیر از سازمان های بین المللی مدافع حقوق بشر ، با راه اندازی یک وب سایت و گاها اجاره چند ساعت ازبرنامه های تلویزیون های فارسی زبان خارج از کشور، مدام در حال نسخه پیچی برا ی مردم داخل کشور هستند تا بدانجا که همواره سوژه طنز کیهانیان و رسانه های تصویری رژیم بوده وباعث به زیر سوال رفتن اپوزیسیون فعال و هدفمند خارج از کشورمی شوندواز دیگر معجزات این گروه خوش باوران، ایجاد لابی های پر سر و صدا تحت عناوین مختلف چون مخالفت با حمله به ایران ، و یا ایجاد رابطه دول غرب با جمهوری اسلامی ، ضمن سرکیسه کردن سازمان های خارجی ، دستمزد های خوبی هم ازرژیم ایران دریافت می کنند تا بدانجا که همواره به رغم مبارزه ظاهری با نظام ، از تصور آنکه روزی روزگاری بساط جمهوری اسلامی برچیده شود، مدام خواب اشفته می بینند چرا که دوام وبقای رژیم اگر برای ملت ایران ظلم وفقر و بلا به همراه دارد برای این خوش باوران به اصطلاح فعال سیاسی خارج نشین حکم د کان دونبشی را می ماند که هم نان دارد و هم آب.
حال با آنچه از شناسایی جامعه امروز ایران گفته آمد به گمانم پاسخ چرایی دوام و بقای جمهوری اسلامی به رغم همه مخالفت ها و اعتراض ها و ایضا خشم و غضب جهانی ، روشن باشد به دیگرسخن تا زمانی که جامعه ایرانی با اتخاذ روش های انفعالی که در واقع به نوعی قهر کردن با خود است و نه با نظا م وحکومتی که او را به تنگنا کشانده است ،و تا روزی که آن سه گروه اشاره شده در این نوشتار به اتحاد وهمبستگی واحد دست نیابند و میل برچیدن بساط ظلم در تک تک احاد ملت ایرا ن وجود نداشته باشد جمهوری اسلامی دوام و بقای همیشگی خواهد داشت و از خوان نعمتش بیگانگان ودشمنان این ملت بهره خواهند برد.