یکشنبه 14 خرداد 1391   صفحه اول | درباره ما | گویا


گفت‌وگو نباشد، یا خشونت جای آن می‌آید یا فریبکاری، مصطفی ملکیان

مصطفی ملکیان
ما فقط با گفت‌وگو می‌توانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مساله‌ای از سه راه رفع می‌شود، یکی گفت‌وگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفت‌وگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را می‌گیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]


بخوانید!
پرخواننده ترین ها

حسین رونقی ملکی را دریابیم، مجید محمدی و دنیا اکبری

ronaghi.jpg
"وضعیت حسین با توجه به وضعیت بیماری‌اش بسیار وخیم است و اعتصاب غذایی که آغاز کرده قطعا بر وخامت اوضاعش می‌افزاید. با توجه به اینکه در همه این چند سال مقاومت و ایستادگی حسین مثال زدنی است بسیار بیم آن می‌رود که حسین با مقاومت بر سر اعتصاب غذا جان خود را از دست بدهد."

تبليغات خبرنامه گويا

[email protected] 


من شخصا حسین رونقی را نمی شناسم. با وی هیچگاه دیداری نداشته ام و از وضعیت خانوادگی و شغلی و دیدگاه‌های سیاسی وی نیز اطلاعی ندارم. اما آنچه می دانم ان است که انسانی در شرایط مخاطره آمیز در زندان است و مشکلات کلیوی و اعتصاب غذا هر لحظه ممکن است به قیمت جان وی تمام شود. کاری که می توان کرد آن است که آن قدر نام وی با صدای بلند فریاد زده شود تا زندانبانان فرصتی برای بهبودی به وی بدهند.

تجربه نشان داده که توجه به یک زندانی و طرح نام وی در رسانه‌ها و مجامع در تغییر شرایط وی موثر است. مقامات جمهوری اسلامی علی رغم ادعای عمل بر اساس دستورات تغییر ناپذیر هر روز با مقررات و قوانین بازی می مانند تا چند صباحی بیشتر در قدرت بمانند. بنا بر این هر صدایی حتی کوچک موثر است. بنا به گفته‌ی دوستان نزدیک حسین، "وی در همه‌ی این سال‌ها با نام مستعار فعالیت کرده است از همین رو بسیاری‌ها با او چنان که باید آشنا نبوده‌اند و با این‌ که از دستاوردهای فعالیت‌های او به کرات بهره‌ی بسیار برده‌اند اما متاسفانه او را نمی‌شناختند.از این رو در این بیش از دو سالی که او با شرایط بسیار نامناسب در بند است تلاش چندانی برای پیگیری وضعیت او انجام نداده اند." این نقیصه قابل جبران است.

توضیح دیگری نیز برای کم توجهی به شرایط دشوار حسین ممکن است: "از آنجا که حسین همواره به شکل مستقل فعالیت کرده و کارش نیز در زمره فعالیت حقوق بشری می‌گنجیده است از این‌ رو با گروه‌های سیاسی اسم و رسم‌ دار و همچنین نهادهای حقوق بشری شناخته شده- لااقل با نام اصلی- فعالیت نداشته است. از این رو این گروه‌های سیاسی و حقوق بشری نیز تاکنون با جان و دل برای رساندن صدای مظلومیت حسین تلاش لازم و وافر را انجام نداده‌اند. اگر حسین رونقی یک زندانی اصلاح‌ طلب می‌ بود قطعا بیشتر از اینها برایش مایه گذاشته می شد. همچنین اگر او با نهادهای حقوق بشری شناخته‌ شده‌تر فعالیت می‌داشت نام او بیش از این شنیده و دیده می شد." از این‌ رو از حسین به نسبت حکم شدیدی که گرفته (15 سال حبس که در نوع خود در این سال‌ها بی نظیر بوده است) و دشواری‌هایی که متحمل شده کمتر صدایی می ‌شنویم.

مسئله‌ی دیگی که طرح مشکلات حسین و خبر رسانی در مورد وی را پیچیده کرده دسترسی کمتر خانواده‌ی وی به او در زندان است: "با توجه به این که پدر و مادر حسین در نقطه‌ای دورافتاده نسبت به تهران- در ملکان تبریز- زندگی می‌کنند و ایاب و ذهاب به تهران در همه‌ی این چند سال برای آن‌ها دشوار بوده می توان گفت خانواده حسین پا به پای او رنج کشیده‌اند. تا کنون این خانواده میلیون‌ها تومان خرج بیماری کلیوی حسین کرده‌اند اما از آن‌جا که مداوای نسبی او قطعا و حتا به گفته‌ی پزشکان معالج نیاز به درمان بیرون از زندان و استراحت چند ماهه‌ی او بعد از این عمل‌ها دارد زندان از دادن مرخصی استعلاجی به او سرباز می‌زند و هر بار بلافاصله او را از بیمارستان به زندان منتقل می‌کنند. این امر باعث می‌شود که نه تنها وضعیت جسمی حسین بهبود نیابد بلکه هر بار بدتر ازگذشته و ضعیف‌تر و بیمارتر از قبل به زندان برگردد. در این میان هزینه‌های سرسام‌ آور و بی‌نتیجه‌ی این خانواده‌ی رنج‌ کشیده باری سنگین بر دوش آن‌ها بوده است."

احمد رونقی ملکی با ابراز نگرانی از وضعیت فرزندش به "جرس" گفته است: "حسین از شنبه گذشته دست به اعتصاب غذا زده است و با توجه به قطعی تلفن و یکبار ملاقات در هفته هیچ خبری از وضعیتش نداریم. یکی از کلیه های حسین از کار افتاده و کلیه دیگرش هم بیست درصد از کار افتاده و وضعیتش بسیار وخیم است. چندین متخصص هم تایید کرده اند که او دوباره باید تحت عمل جراحی قرار گیرد اما اجازه مرخصی استعلاجی به وی داده نمی شود. دیروز هم برای چندمین بار به دادستانی مراجعه کردم اما هیچ پاسخی نگرفتم. بازجوها اجازه مرخصی و انتقال وی به بیمارستان را نمی دهند. خود حسین تصمیم قطعی گرفته که تا پای جان به اعتصاب غذا ادامه می دهد تا به وضعیت جسمی او رسیدگی شود."

همین شرایط است که دوستان حسین را بسیار نگران وی ساخته است: "وضعیت حسین با توجه به وضعیت بیماری‌اش بسیار وخیم است و اعتصاب غذایی که آغاز کرده قطعا بر وخامت اوضاعش می‌افزاید. با توجه به اینکه در همه‌ی این چند سال مقاومت و ایستادگی حسین مثال زدنی است بسیار بیم آن می‌رود که حسین با مقاومت بر سر اعتصاب غذا جان خود را از دست بدهد." از این رو همه‌ی فعالان سیاسی و حقوق بشری می توانند با هر اقدامی که صلاح بدانند نسبت به حفظ جان این زندانی سیاسی نهایت تلاش خود را در داخل و خارج کشور انجام دهند.

* قسمت‌های داخل گیومه (غیر از سخن پدرش) از دنیا اکبری است.


ارسال به بالاترین | ارسال به فیس بوک | نسخه قابل چاپ | بازگشت به بالای صفحه | بازگشت به صفحه اول 



















Copyright: gooya.com 2016