نبودِ انصاف و اخلاق در گفتار آقای نقره‌کار، بابک اميرخسروی

آيا در اين آبستراکسيون از جمع و خلاصه کردن آن‌ها در يک فرد؛ تک ‌تک ما را به گوسفند و جمع ما را به گله‌ی گوسفندان تقليل نمی‌دهيد؟ پرسش من از شما اين است: چرا برای داوری درباره‌ی موضع اتحاد جمهوری‌خواهان ايران در قبال حاکمیت جمهوری اسلامی از اسناد و مصوبات آن بهره نمی‌گيريد؟

تبليغات خبرنامه گويا	advertisement@gooya.com

ويژه خبرنامه گويا

نوشتۀ شما را در رابطه با همايش اخيراتحاد جمهوری خواهان ايران (اجا) و داوری تان دربارۀ نقش اجا در اپوزيسيون خارج کشور را خواندم. پنهان نمی کنم که سخت دچار شگفتی شدم. بی تعارف بگويم نوشتۀ شما را دور از انصاف و مغاير با اخلاقِ سياسی يافتم.

می گويم دور از اخلاق، زيرا همانگونه که ارسطو داهيانه می گويد: اخلاق مقدمۀ سياست است. وای برآن سياستی که عاری ازاخلاق باشد. می گويم دور از انصاف، از اين نظر که شما فرازی از صحبت فردی را که درهمان سخنرانی صريحاً اعلام می کند در مقام ناظر درهمايش شرکت کرده است، و به هر دليل درست يا نادرست، مدّت هاست که مقامی دررهبری اجا قبول نمی کند؛ اين همه بزرگ کرده، به همه و به يک جريان سياسی تعميم داده و به داوری نشسته ايد!

آيا در اين آبستراکسيون از جمع و خلاصه کردن آنها دريک فرد؛ تک تک ما را به گوسفند و جمع ما را به گلۀ گوسفندان تقليل نمی دهيد؟ نوشته ايد: «نگاه کنيد به سخنرانی آقای فرخ نگهدار و مشابهين ايشان درهمايش پنجم اتحاد جمهوريخواهان ايران». کدام مشابهين؟ ممکن است دو سه نفری را نام ببريد و سخنان شان رابرای آگاهی ديگران نقل بکنيد؟ وگرنه، آيا کار و رويکرد شما، تير در تاريکی انداختن و گمراه کردن خواننده نيست؟ آيا چنين شيوه ای، درخورِ روشنفکری است که قصد درس آموزی به اپوزيسيون را در سر می پروراند؟ پرسش من ازشما اين است: چرابرای داوری دربارۀ موضع اجا درقبال حاکمیّت جمهوری اسلامی از اسناد و مصوبات او بهره نمی گيريد؟ در قطعنامۀ همايش از جمله آمده است:
«قدرت در جمهوری اسلامی در دست مجموعه ای از نيروها به رهبری ولی فقيه قرار دارد. اين مجموعه شامل ولی فقيه و بيت وی، سپاه پاسداران، احمدی نژاد و ياران او، راست سنتی و جبهه پايداری است. ولی فقيه و فرماندهان سپاه در دهۀ گذشته کوشيده اند که قدرت را در دست خود متمرکز کنند. آن دو در پيوند تنگاتنگ با هم هستند. ولی فقيه مهار قدرت را در دست دارد و سياست های کلان کشور را هدايت می کند. گرچه بر قدرت ولی فقيه و فرماندهان سپاه افزوده شده است، ولی جريان های ديگر، هم چنان در ساخت قدرت حضور دارند و نقش بازی می کنند. در ميان نيروهای حاکم، نيروهای نظامی ـ امنيتی که تندترين مواضع را دارند، از جايگاه ويژه ای برخوردارند و در سياست های کلان کشور تاثير می گذارند.
اتحاد جمهوريخواهان ايران به طور کلی مجموعه نيروهای حاکم و به طور مشخص ولی فقيه و نيروهای امنيتی ـ نظامی را مسئول نابسامانی‌های کشور می داند. اتحاد جمهوريخواهان ايران با استفاده از روش های مسالمت آميز و با اتکاء به انتخابات آزاد خواستار تغيير قانون اساسی و ساختار سياسی مبتنی بر ولايت فقيه، برقراری ساختار سياسی دموکراتيک، سکولار، مبتنی بر جدائی دين از دولت و حاکميت مردم است».

آيا مفاد اين قطعنامه که به اتفاق آراء در همايش اخير اجا به تصويب رسيده است؛ يک سوداگری سياسی در قبال حاکمیّت جمهوری اسلامی است؟ که شما نگران آن هستيد و از خوانندگان خود می پرسيد: «سوال ونگرانی در قبال حضوراين افراد در ميان اپوزيسيون حکومت اسلامی اين است که اپوزيسيون حکومت اسلامی در خارج از کشور تا کی می خواهد در قبال اين سوداگری ها سکوت و مماشات کند و بر يکی از عوامل تداوم بی اعتمادی به اپوزيسيون حکومت اسلامی چشم بندد؟ تا کی قرار است دمکراسی طلبان و آزاديخواهان سرزمينمان از يک سوراخ چند بار نيش بخورند، و يا با مار در آستين و خصم در خانه، برای تحقق خواست های انسانی و دموکراتيک مردم ميهنمان مبارزه کنند؟ تا کی؟

آقای نقره کار! بی پرده بگويم، احساس من اين است که نگرانی واقعیِ شما نه چندان از حرف آقای فرخ نگهدار، بل از استقبالی است که طيف چشمگيری از جريانات سبز واصلاح طلب وملی ـ مذهبی و روزنامه نگاران فرهيخته و پرارزش درون کشور، در همايش اخيرِ اجا کردند و با مشارکت فعال در بحث ها و ميزگردها و سخنرانی هايشان، و با حضورِ خود؛ اجا را همچون نيروی معتبر و قابل احترام اپوزيسيون خارج کشور برگزيده اند. به نظر می رسد شما با سم پاشی خود، متاسفانه درخيال «روشنگری» آنها و به ترديد انداختن شان هستيد.

آقای محترم! شما ظاهراً در ميلينگ ليست اجا حضور داريد و احتمالاً نامه ها و مطالب ردو بدل شده در آن را از نظر می گذرانيد. ملاحظه کرده ايد که چندين نوشته از سوی اعضا و مسئولين اجا، در نقد و مقابله با همان فرازی که شما از آقای نگهدار نقل کرده و به همه تعميم داده ايد، منتشر شده است. گذشته از آن، چنانکه از مندرجات قطعنامۀ همايش نقل کردم، نظر ايشان کوچک ترين بازتابی دراسناد و موضعگيری اجا نداشته است. پس باز می پرسم: پس چرا آن جمله را گرفته و اين همه بزرگ کرده و به داروی نشسته ايد؟

گلّۀ مارا گِله از گرگ نيست کاين همه بيداد، شبان می کند.

ارادتمند
بابک اميرخسروی

در همين زمينه:
[بحران اعتماد، چشم اسفنديار اپوزيسيون، مسعود نقره‌کار]