جاي خالي تئاتر در تبليغات شهري و تلويزيوني، همشهری

تبليغ كم براي نمايش‌هاي در حال اجرا و در نتيجه جذب مخاطب يكي از دغدغه‌هاي اهالي تئاتر است.

نه در سطح شهر بيلبوردي از تئاتر ديده مي‌شود و نه در تلويزيون تيزرتبليغاتي از نمايش ها. مجله مخصوص تئاتر هم ماهنامه است و بيشتر كاركرد تحليلي دارد تا اطلاع‌رساني و اين يعني اينكه تئاتر، هنر مهجوري است.

محمد بهرامي كه سال‌ها مديرروابط عمومي تئاتر شهر بود و امسال مديريت روابط عمومي خانه تئاتر را برعهده گرفته، اعتقاد دارد كه بخش مهمي از وظايف روابط عمومي، تبليغات است و او اين نقش را در ارتباط با مطبوعات مي‌داند.

حجت سيد عليخاني، مدير روابط عمومي سالن مولوي هم معتقد است كه درحوزه تبليغات به‌شدت دست اهالي تئاتر بسته است. او مي‌گويد: نه ابزار رسانه ملي را داريم و نه ابزاري كه بتوانيم در شهر تبليغ كنيم.

مهدي وجداني، مدير روابط عمومي تالار سنگلج نيز تبليغات اين تالار را منوط به پوستر و تراكت مي‌داند. او معتقد است تبليغات تئاتر در تلويزيون‌هاي محيطي كه در شهر پراكنده است، اتفاق خوبي براي تئاتر خواهد بود.

او مي‌افزايد: مشكل مخاطب ما اين ‌است كه همه متمركز شده‌اند در تئاتر شهر. البته ما دراين چند ساله سعي كرده‌ايم كه تالار سنگلج را به مردم بشناسانيم و خوشبختانه اين تالار، مخاطب خودش را به خوبي پيدا كرده است.

بيلبورد گران است

نصب آگهي و پوستر در تئاتر، منوط شده به پاتوق‌هاي هنري و از بيلبورد هم خبري نيست؛ مگر در مواردي نادر. بهرامي مي‌گويد: استفاده از بيلبورد به‌دليل هزينه بالايي كه دارد، براي اهالي تئاتر مشكل است؛

چرا كه بودجه محدود است و تهيه‌كننده تئاتر همواره دولتي است. يا مركز هنرهاي نمايشي است، يا سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران و يا حوزه هنري. به همين دليل، بودجه‌اي كه به تئاتر اختصاص داده مي‌شود كفاف اجاره بيلبورد و تيزر تلويزيوني را نمي‌دهد.

مدير روابط عمومي تالار سنگلج نيزمعتقد است كه خصوصي‌سازي‌ تئاتر باعث مي‌شود كه محدوديت تبليغات برداشته شود. او مي‌گويد: متأسفانه با اين تبليغات، تماشاگران كمي به ديدن تئاتر مي‌آيند.

مشكل كجاست؟

مجيد امرايي كه نزديك به 2 ماه است در مقام مدير روابط عمومي تئاتر شهر مشغول فعاليت است نظري مخالف ديگران دارد. او معتقد است كه تبليغات كم، باعث بي‌رونقي تالارهاي تهران نيست.

امرايي مي‌افزايد: جذب مخاطب به‌خود تئاتر بر مي‌گردد. بايد ديد كه چقدر اين نمايش‌ها براي مخاطب ما مؤثر است؟ آيا اين تئاترهاي در حال اجرا با سليقه مخاطب ما همسويي دارد؟ آيا تحقيق كرده‌ايم كه ببينيم مخاطب ما چه مي‌خواهد؟

او براي اثبات حرف‌هايش به فروش تئاترهاي «شكار روباه»، «افرا» و «ملاقات با بانوي سالخورده» اشاره مي‌كند و به تئاترهايي اشاره مي‌كند كه با وجود تبليغات، نتوانستند سالن را پركنند.

البته امرايي هم معتقد است كه تبليغات كمي براي تئاتر انجام مي‌شود. او مي‌گويد: بايد تلويزيون، سينما، تئاتر و مطبوعات دست به دست هم دهند تا اين مشكل حل شود. امرايي معتقد است كه تئاتر مرتبط با حوزه انديشه است وبه همين دليل هم مخاطبان تئاتر، متفكر و صاحب انديشه هستند، پس كارها را بنا به تفكر و عقلشان انتخاب مي‌كنند نه تبليغات.

همكاري با شهرداري و خصوصي‌سازي‌

اما بهرامي راه حل اين قضيه را همكاري شهرداري و مركز هنرهاي نمايشي مي‌داند: شهرداري مي‌تواند مكان‌هاي خاصي را براي تبليغ تئاتر در نظر بگيرد. مي‌دانم شهرداري موافقت مي‌كند؛ چرا كه تا به حال شهرداري كمك‌هاي زيادي به تئاتر كرده است. اگر مديران تئاتر پا پيش بگذارند مي‌توانند به ايجاد اين فضا كمك كنند.

سيد عليخاني هم با اشاره به تبليغات گسترده كالاهاي تجاري مي‌گويد: از ميدان امام حسين تا ميدان انقلاب نزديك به 130بيلبورد تبليغاتي وجود دارد كه هيچكدام از آنها براي تئاتر نيست.

او معتقد است بار تبليغات تئاتر، روي دوش رسانه‌هاي مكتوب افتاده و در ادامه مي‌افزايد: البته خبرهاي تئاتر كه در رسانه كار مي‌شود كوتاه است و نمي‌شود اسم تبليغ روي آن گذاشت.

تبليغ الكترونيكي

اگر در تمامي دنيا، فضاي سايبر حرف اول را مي‌زند، در اين زمينه ما با فاصله بسيار حركت مي‌كنيم. تئاترشهر كه در آستانه 40 سالگي قرار دارد ، به تازگي صاحب سايت شده است.

سايت تخصصي تئاتر شهر با نگاهي تخصصي به تئاتر حرفه‌اي، در 3 مرحله افتتاح خواهد شد. به‌زودي سامانه رزرو بليت اين سايت هم راه‌اندازي مي‌شود.

نكته ديگر طراحي كارت براي هنرمندان و اهالي رسانه است كه اگر اين طرح مورد استقبال قرار بگيرد، بنا به ظرفيت سالن براي مخاطبان تئاتر هم اين كارت طراحي خواهد شد.

سيد عليخاني معتقد است كه روابط عمومي نياز به ابزار دارد. او در ادامه مي‌افزايد: نزديك به 4 سال پيش قرار بود كه سايت تالار مولوي راه‌اندازي شود، اما به دلايل مختلف اين اتفاق نيفتاد و ما از اين سايت محروم هستيم.

او به نكته‌اي اشاره مي‌كند كه بيشتر طنز آميز است: متأسفانه ما از تابلوهايي كه تالار مولوي را معرفي كند محروم هستيم؛ سايت پيشكش.

اگرتا سال پيش تالار سنگلج وبلاگ داشت، امسال اين وبلاگ تبديل به سايت كاملي شده است. وجداني مي‌گويد:در ابتداي كار نزديك به 249 نفر عضو تالار سنگلج شدند.

ما براي اين افراد تسهيلات زيادي قائل شديم، كه بتوانند از نمايش‌هاي روي صحنه، كتابخانه و كافه سنگلج با تخفيف بهره ببرند. ما از طريق اين سايت از نظرهاي آنان با خبر مي‌شويم و برنامه‌هاي تالار را به اطلاع‌شان مي‌رسانيم. بليت‌هاي تالار سنگلج هم اينترنتي به فروش مي‌رسد.