انجمن حمايت از حقوق کودکان: ۳۰درصد از کودکان يک تا پنج سال در معرض آزارهای جسمی هستند، ايلنا

- در تهران ۷ هزار کودک کار به چشم می‌خورد
- آمار فعلی کودک آزاری، نمونه ای از خروار است
- افزايش مادرانی که نمی خواهند مادر و همسر فداکار باشند
- اغلب کودکان دستمايه‌ای برای درمان اعتياد پدر هستند.

ايلنا: مددکار انجمن حمايت از حقوق کودکان با اعلام اينکه بيشتر کودک آزاری‌ها در فضای خصوصی و توسط پدر و مادر صورت گرفته است گفت: ۳۰درصد از کودکان يک تا پنج سال در معرض آزارهای جسمی هستند و بيش از ۵۰ درصد والدين ايرانی تنبيه بدنی کودکان را حق خود می‌دانند.
به گزارش خبرنگار ايلنا، عصمت ياری، مدد کار انجمن حمايت از حقوق کودکان در جلسه ماهانه اين انجمن که به بررسی وضعيت اجتماعی و حقوقی کودکان ايران در سال ۸۸ اختصاص داشت ،با اعلام اينکه، در حال حاضر حدود ۹ ميليون کودک زير ۶ سال و ۲۷ ميليون کودک زير ۱۸ سال در ايران وجود دارد تاکيد کرد: ۱۴۴هزار و ۵۶۵ مورد کودک آزاری در ۶ ماه اول سال ۸۸ به اورژانس اجتماعی گزارش شده است که از اين ميان ۱۱ درصد تماسهای اورژانس اجتماعی در ۹ ماه اول سال ۸۸ در مورد کودک آزاری بوده است؛ به طور متوسط روزانه ۱۵۰۰ الی ۱۶۰۰ تماس با اورژانس اجتماعی برقرار می شود.

۳۰ درصد از کودکان يک تا پنج سال در معرض آزارهای جسمی هستند
او در ادامه اين گزارش با اعلام اينکه ۳۰ درصد از کودکان يک تا پنج سال در معرض آزارهای جسمی هستند افزود: در شش ماه اول سال ۸۸ ، ۲۰۰ مورد کودک آزاری به دفتر انجمن حمايت از حقوق کودکان اطلاع داده شده است که از اين تعداد ۲۰ درصد جسمی و ۳۲ درصد عاطفی بوده است.
بر اساس آمار های اين انجمن ، ۵۳ درصد آزارها توسط پدران و در کل ۹۰درصد آزارها توسط پدر و مادر و يا ناپدری و نا مادری و در فضای خصوصی و منزل صورت گرفته است.
مدد کار انجمن حمايت از حقوق کودکان ياد آور شد: از موارد گزارش شده به انجمن بيش از ۹۰ درصد خانواده ها وضعبت نابسامان داشته که ۲۶ درصد از موارد وجود اعتياد در خانواده و ۲۸ درصد طلاق و در مابقی خانواده ها مشاجره و درگيری و بيماريهای روانی در والدين گزارش شده است.

بيشتر کودک آزاری ها در فضای خصوصی و توسط پدر و مادر صورت گرفته است
ياری در مورد نحوه ارتباط با انجمن گفت: نحوه اطلاع رسانی ۲۵ درصد موارد توسط مادران، تنها ۶ درصد توسط مدرسه، ۱۹ درصد توسط همسايه ها، ۵ درصد توسط پدران انجام شده است.
او با اشاره به اينکه تمام موارد کودک آزاری در خانواده های نابسامان رخ داده خاطر نشان کرد: از آنجايی که کودکان قربانی کودک آزاری هستند، بررسی عواملی که منجر به بروز اين مسئله اجتماعی می شود حايز اهميت است؛ بيشتر آزارها در فضای خصوصی و توسط پدر و مادر صورت گرفته و تقريبا همه موارد در خانواده های نابسامان رخ داده است.
به گفته او با توجه به ماهيت کودک آزاری که به علت عدم توانايی کودک در بيان يا دسترسی به حمايت و هم چنين عدم نظارت بر خانواده نمی توان به اين آمار اعتماد کرد و مسلما اين آمار تنها نمونه ای از خروار است.

آزار عاطفی بر روی کودکان در ميان خانواده‌های تحصيل کرده
مددکار انجمن حميات از حقوق کودکان با اعلام اينکه رابطه معنا داری ميان خانواده های نابسامان و تعداد و نوع آزار کودکان وجود دارد گفت: کودکان در خانواده های نابسامان و معتاد بيشتر مورد آزار چندگانه و توام جسمی، عاطفی، غفلت و جنسی هستند.
او ادامه داد: خانواده هايی که والدين سطح تحصيلات بالاتری دارند کودکان بيشتر مورد آزار عاطفی قرار می‌گيرند. در کل در هر دو تيپ خانواده کودک آزاری تاثير سوء بر شخصيت و خود پنداره کودک دارد و هر دو مانعی بر رشد عاطفی، روانی و اجتماعی و ...کودک است.
ياری به دلايل عمده فرهنگی، که به کودک آزاری منجر می‌شود، گفت: از دلايل فرهنگی کودک آزاری، نهادينه بودن خشونت در خانواده و بازتوليد اين فرهنگ در نسلهای بعدی است.

احساس گناه و خشم در کودکان آزار ديده
به گفته ياری، هنوز هم نزديک به ۷۰ درصد خشونت ها در فضای خصوصی و خانواده اتفاق می‌افتد و مهمترين تاثير اين خشونت ها ايجاد دوگانگی در شخصيت کودکان، محترم بودن مفاهيم پدر و مادر و همزمان آسيب از جانب آنها، تشويق به اعتماد و احترام به آنها و تاکيد بيش از حد در مورد اطاعت و حرف شنوی از والدين علی رغم ازدياد و فزونی کاستی‌ها و غفلت‌ها و بی کفايتی والدين در تربيت فرزندان موجب تشديد احساس تنفر، گناه، خشم در کودکان می‌شود. کما اينکه ما شاهد تماس تلفنی کودکانی هستيم که مورد آزار والد قرار می‌گيرند و احساس گناه شديدی در مورد اطلاع رسانی آزار دارند.
ياری ادامه داد: رواج استفاده از تنبيه جسمی و عاطفی تحت عنوان تربيت کودک و تاييد قانونی و عرفی آن که به صورت هنجار پذيرفته شده است در حالی که تنها راهی برای تخليه خشم و عقده های هيجانی والد بر کودک بدون حتی کوچکترين توضيحی در مورد علت تنبيه است.

بيش از ۵۰ درصد والدين ايرانی تنبيه بدنی کودکان را حق خود می دانند
به گزارش خبرنگار ايلنا، مدد کار انجمن حمايت از حقوق کودکان گفت: نتايج تحقيق ميدانی در ايران نشان می دهد که بيش از ۵۰ درصد والدين تنبيه بدنی کودکان را حق خود می دانند و آن را يکی از راه های تربيت کودکان ذکر می کنند و ۴۰ درصد والدين اقدام به تنبيه بدنی کودکان کرده اند.
او با موشکافی دلايل کودک آزاری در کشور عنوان کرد: از علتهای مهم کودک آزاری عامل فقر اقتصادی در کنار فقر فرهنگی است، غالب کودک آزاريها در خانواده های متشنج و تک والد و خانواده معتاد رخ می دهد و معمولا اين خانواده ها از نظر اقتصادی در شرايط نابسامانی به سر می برد.

تصادفی بودن تولد کودکان و نگاه ابزاری به آنها
ياری افزود: عدم برنامه ريزی مناسب برای کودکان چه در سطح خرد و جه در سطح کلان، از تقريبا تصادفی بودن تولد کودکان بدون امکان سنجی برای تولد نوزاد در خانواده تا سياست های ضد و نقيض در دوره های تاريخ بر فرزند آوری يا کنترل جمعيت که حاکی از نگاه ابزاری به کودک است چرا که اغلب کودکان عاملی برای درمان اعتياد پدر، عامل افزايش محبت بين والدين و مبادله گر مواد مخدر و...هستند.

در تهران ۷ هزار کودک کار به چشم می‌خورد
فقر، بيکاری و اعتياد والدين اولين تاثير را بر کودک به صورت روانه نمودن کودکان جهت درآمد زدايی يا محروميت از تحصيل به علت مخارج مدارس دارند.
فقط در تهران حدود هفت هزار کودک کار وجود دارد و اين رقم تنها مربو ط به کودکانی است که کار آنها بارز می باشد و در سطح جامعه ديده می شوند به نظر می رسد علی رغم تلاش مسئولان جهت ريشه کن کردن بيسوادی در سنين بالا ما شاهد افزايش بيسوادی در پايين هرم سنی حتی در کلانشهرها هستيم کما اينکه در آمار مربوط به مددکاری انجمن نيز با کودکان ۹،۱۰ ساله بيسواد و حتی گاهی در مناطق بالاتر از منطقه ۶ نيز شاهديم.

افزايش مادرانی که نمی خواهند مادر و همسر فداکار باشند
به گزارش خبرنگار ايلنا، مددکار انجمن حمايت از حقوق کودکان در ادامه با اشاره به افزايش ۷/۱۵ درصدی طلاق در سال گذشته ادامه داد: کمبود فرصت های شغلی برای مادران، افزايش اعتياد زنان، بوروکراسی اداری مراجع قضايی جهت حضانت کودک، فرسودگی زنانی که با همسر معتاد خود سر کرده اند موجت افزايش مادرانی است که ديگر حاضر به ايفای نقش مادر فداکاری که ساخته بوديم نيستند و تمايل ندارند به تنهايی اين نقش را به دوش بکشند.
به گفته ياری، به نظر می رسد فشار زياد بر خانواده های متلاشی، تک والد، پر تشنج برای نگهداری کودکان تنها اميدی واهی در مورد شايستگی اين خانواده ها در اين امر است و هر روز ما شاهد فجايع منحصر به فرد و شکنجه های تاريخی در اين خانواده ها هستيم.

معضل سياست گذاری های شتابزده برای کودکان
مدد کار انجمن حمايت از حقوق کودکان با انتقاد از عدم وجود يک نهاد متولی گر در امر کودکان گفت : هنوز نهاد متولی کودکان در ايران وجود ندارد و هر بار شاهد سياست گذاری های مقطعی، شتاب زده در امور مربوط به کودکان هستيم و در نهايت امور مربوط به کودکان جزئی حاشيه ای از وظايف متعدد يک سازمان قرار می گيرد و يا سازمانهای متعدد درگير مسئله ای می شوند که هر کدام اين وظيفه را به ديگری محول می دارد.
او ادامه داد: از سوی ديگر بسياری از مشکلا ت کودکان با روان درمانی و مشاوره اعضای خانواده قابل پيشگيری يا بهبود است اما به دليل هزينه های سنگين اين درمانها و کمبود نيروی متخصص نسبت به جمعيت اين حوزه با مشکل جدی مواجه می باشد که البته بيمه ها در اين زمينه می توانند بسيار کار گشا باشند.