دومین رمان مشترک سه نویسنده زن در نیمه راه

مهر - مهناز رونقی گفت: دومین رمانی که به‌صورت مشترک با فرزانه کرم‌پور و لادن نیکنام مشغول نوشتن آن هستیم، به نیمه رسیده است. در این کار نسبت به اولین رمان مشترکی که با هم نوشتیم، هماهنگی و تعامل بیشتری احساس می‌کنم.

مهناز رونقی نویسنده در گفتگو با خبرنگار مهر درباره دومین رمان مشترک سه نویسنده زن گفت: این رمان در حال حاضر به اواسط نگارش خود رسیده است. براساس مطالبی که با فرزانه کرم‌پورو لادن نیکنام چه به صورت مکتوب و چه شفاهی، مطرح کردیم، بناهای ساختاری متفاوتی نسبت به "علائم حیاتی یک زن" پی‌ریزی کردیم.

وی گفت: نوشتن این رمان را پیش از چاپ رمان مشترک قبلی، شروع کردیم. با این حال صبر کردیم تا بازخوردهای مخاطبان نسبت به "علائم حیاتی یک زن" را ببینیم و با توجه به این بازخورد ، کار نوشتن رمان دوم را ادامه دادیم. با توجه به این که رمان قبلی را چند بار نوشته و ویرایش کردیم، پیش‌بینی می‌کنم نگارش اولیه کتاب تا سه ماه آینده به تمام برسد. ولی ویرایش نهایی شاید تا پاییز طول بکشد.

این نویسنده ادامه داد: این کتاب، هم از لحاظ ساختار، هم محتوا و هم ژانر کاملا متفاوت از اثر قبلی است. هر سه نویسنده به دنبال کشف و تجربه‌های جدید هستیم و اگر نکته‌ای خودمان را شگفت‌زده نکند به دنبالش نمی‌رویم. به نظرم رمان اول بیشتر دغدغه مسائل انسانی را داشت و از تنهایی انسان‌ها در دنیای امروز صحبت می‌کرد. رمان دوم شخصیت‌های بیشتری دارد و مهمترین نکته‌اش را همان تجربه برای رسیدن به صدای مشترک می‌دانم.

رونقی افزود: این کتاب دومین رمان از سه‌گانه ماست. اگر در کتاب اول سعی کردیم یک روایت را از سه دیدگاه ببینیم، در این کتاب سعی می‌کنیم، به یک نگاه برسیم و تلاش داریم چند صدایی بودن را که کمتر اتفاق می‌افتد،‌ تجربه کنیم. در کل از رمان دوم تا همین مرحله رضایت بیشتری نسبت به "علائم حیاتی یک زن" دارم. هماهنگی‌مان در این کار بیشتر شده و دغدغه روانشناختی اثر قوی است.

وی گفت: در رمان اول زندگی و کار زنان را در فضای بیرونی نشان دادیم. در این کتاب سعی کردیم فضای داخلی زندگی و کار زنان را نه با فضای ذهنی که با یک دید عینی، نشان بدهیم. فکر می‌کنم اگر در "علائم حیاتی یک زن" از یک نسل صحبت کردیم، در رمان دوم نوعی تونالیته داریم.

نویسنده مجموعه داستان "صندلی لهستانی" گفت: من کلا این اثر را کشف و شهود می‌دانم. به نظرم این رمان از رمان اول مشترکمان رهاتر و غریزی‌تر است. در نگارش این کتاب با هم هماهنگ‌تر شده‌ایم و امیدوارم از لحاظ فرم و زبان این هماهنگی بیشتر بشود.