فاطمه ممعتمدآريا: کار هنری بالاتر از فعاليت سياسی است، ايلنا

معتمدآريا گفت: من هميشه يک هنرمند هستم و در فيلم‌هايی بازی کرده‌ام که مجری موقعيتی بوده که فيلم برای به‌وجود آورده است.

ايلنا: فاطمه معتمدآريا معتقد است؛ هميشه يک هنرمند بوده و در فيلم‌هايی بازی کرده که مجری موقعيتی بوده که فيلم برای وی به وجود آورده است.
به گزارش خبرنگار ايلنا، فاطمه معتمدآريا(بازيگر سينمای ايران) صبح امروز(۲۲ تيرماه) در يک نشست خبری به مناسبت آغاز اکران فيلم "اين‌جا بدون من" به کارگردانی بهرام توکلی شرکت کرد و درباره حضور خود در اين فيلم گفت: من هميشه مجری موقعيتی هستيم که در فيلم بوجود آمده است. هرچند هر فيلمی نيز يک بخش از من را نشان می‌دهد .
وی با اشاره به اينکه همواره تلاش داشته تا انسان هنرمندی باشد، گفت: من فردی هستم که کار هنری می‌کنم و دراين کار نيز از روح و روان خود مايه می‌گذارم اما اگر ديگران از اين هنر استفاده نکردند؛ به من ضربه‌ای نمی‌زنند زيرا مبنای کار من؛ ساختن زيبايی‌ها و روابط صحيح انسانی است.
وی ادامه داد: اينکه به من بگويند در فيلمی ‌حضور پيدا نکنم؛ اشکالی ندارد اما زمانی ناراحت می‌شوم که به من می‌گويند در فلان فيلم حضور پيدا نکن اما درعوض شاهد هستيم که فيلم‌هايی بدون هيچ کيفيتی ساخته می‌شود و از بازيگرانی استفاده می‌شود که به انوع و اقسام مدل‌های غربی خود را آزين کرده‌اند. بايد توجه کنيم که کار هنری بالاتر از فعاليت سياسی است.

معتمدآريا درباره همکاری خود در فيلم "اينجا بدون من" گفت: اين فيلم در آخرين مراحل ساخت به من برای بازی پيشنهاد شد. پيش از اين من در فيلم گيلانه با سعيد سعدی تجربه همکاری خوبی داشتم و با هماهنگی ايشان توانستم در اين فيلم حضور پيداکنم.
وی ادامه داد: نمايشنامه باغ وحش شيشه‌ای نوشته تنسی ويليامز به خوبی توسط بهرام توکلی تبديل به يک فيلم ايرانی شده است. توکلی يک کارگردان خاص از نسل جديد است و من سالها بود که به دنبال آن بودم که با يک کارگردان نسل جديد همکاری داشته باشم.
معتمدآريا ادامه داد: کارکردن با کسی که هم‌نسل من نيست نياز به گفتگوی بسيار دارد تا به يک هم‌فکری برسيم. در روزهای اول فيلمبرداری نيز کمی‌ همکاری سخت بود چون من انتظار داشتم از آنجا که خود را سر سپرده فيلم می‌دانم؛ کارگردان نوع بازی را به من توضيح دهد. اما توکلی توضيح زيادی درباره فيلم نمی‌داد و کم‌کم ما به يک همکاری مشترک رسيديم.
بازيگر فيلم اينجا بدون من تاکيد کرد: در فيلمنامه سه شخصيت وجود دارد که محور اين سه شخصيت مادر است. تلاش من هم اين بود که اين سه شخصيت به‌صورت همزمان داستان را پيش ببرند و هرگز به دنبال آن نبودم که کار من به‌صورت فردی ديده شود.
معتمدآريا در پاسخ به سوالی درباره بازی کردن نقش مادر در فيلم‌های سينمای ايرانی گفت: من مادرهای بسياری را در فيلم‌های مختلف بازی کردم ولی نقش چنين مادری را که دچار عشق مفرط به فرزندش باشد را بازی نکرده بودم از طرفی دوست داشتم نقش‌هايی را بازی کنم که ديالوگ کمتری را درکنار حرکت بيشتری داشته باشد اما در اين کار برای اولين بار هر ديالوگی نوشته شد؛ فوق‌العاده بود وحتی تکرار بعضی از آنها برای من بسيار سخت بود.
وی ادامه داد: وقتی شما مادر می‌شويد و مادر هستيد، مسايلی را که تجربه می‌کنيد که پيش از آن تجربه نکرده‌ايد. مهمترين مساله؛ قدرت آفرينش است و اين امر به همه مادران و خصوصيات اجتماعی آنها بازمی‌گردد.
معتمدآريا درپاسخ به سوال ايلنا پيرامون اينکه وی بيشتر به دنبال آن است تا نقش‌هايی را بازی کند تا از مشکلات جامعه سخن بگويد، گفت: اين هدف اول من نيست اما هميشه اصرار دارم که حتما نقش شخصيت خاصی را بازی کنم. من دوست دارم از مشکل و معضلات صحبت کنم و حتی علاقه دارم درباره معضلات طبقه مرفه نيز حرف بزنم و يک فرد مرفه را بازی کنم اما به‌دليل آنکه نوع لباس پوشيدن و نوع رفتاری که از اين طبقه در فيلم‌ها نشان داده می‌شود با واقعيت اين طبقه همخوانی ندارد، چنين شخصيتی را بازی نمی‌کنم.
معتمدآريا با اشاره به اينکه فيلم اينجا بدون من در بخش بهترين بازيگر زن؛ نامزد دريافت جايزه بوده است، گفت: من برای اولين بار در فيلم برهوت که نقش کوچکی را بازی کردم؛ جايزه گرفتم. آن زمان به من گفتند که آن جايزه را به اين دليل به تو می‌دهيم که ثابت کردی به اين سينما علاقه داری و می‌خواهی در آن بمانی.
وی ادامه داد: البته سالهاست که جشنواره نمی‌روم اما دوست دارم که جايزه بگيرم همانگونه که همه دوست دارند.
معتمدآريا با اشاره به اينکه فيلم اينجا بدون من حرف امروز جامعه را می‌زند، گفت: امروز به دليل نوع ارتباطات،‌ روابط فردی و انسانی کمتر شده است و اين کمتر شدن ارتباط باعث شده تا روابط عادی نباشد زيرا زمانی که روابط فردی وجود ندارد ما اصل اساسی ارتباطات را از دست داده‌ايم.
وی بااشاره به فعاليت‌های آينده‌ی خود گفت: قصد دارم در چند تئاتر حضور پيدا کنم. همچنين درحال خواندن سناريوهای مختلف هستم و نکته‌ای که بايد بگوييم اين است که از سناريوهايی که می‌خوانم؛ متوجه شده‌ام عده‌ای بسياری از فيلمنامه‌نويسان در زمان حال صبر کردند و سپس فيلمنامه نوشتند که نتيجه آن فيلنامه‌های خوبی بود که از تظاهر کردن به خوب بودن پرهيز داشت.