مهاجرت پرستاران مجرب، مهر

پس از اینکه عنوان شد کشور کانادا اولین مقصد پرستاران ایرانی برای کار در خارج از کشور است، حالا خبرهایی به گوش می رسد مبنی بر اینکه برخی مراکز کاریابی بین المللی قصد دارند شرایط کار پرستاران ایرانی در کشور ترکیه را فراهم آورند.

به گزارش خبرنگار مهر، حدود 5 ماه قبل بود که مسئولان سازمان نظام پرستاری ایران از اعزام 100 پرستار به کشور کانادا برای کار در این کشور خبر داده و این نکته را مورد تاکید قرار داده بودند که این پرستاران بعد از اینکه مشغول کار می شوند دیگر به کشور باز نمی گردند. در واقع نوعی مهاجرت در پرستاری تلقی می شود.

هر پرستار ایرانی که بخواهد در خارج از کشور کار کند باید تاییدیه صلاحیت حرفه ای خود را از سازمان نظام پرستاری دریافت کند و اکنون سازمان نظام پرستاری تنها مرجع رسمی تایید صلاحیت حرفه ای پرستاران در کشور به شمار می رود که توسط اکثر کشورهای جهان شناخته شده است.

شاید در نگاه اول، اعزام 100 پرستار از مجموع جمعیت چند ده هزار نفری پرستاران کشورمان به خارج از کشور چندان قابل توجه و چشمگیر نباشد. اما نکته مهم این است که این پرستاران دیگر به کشور باز نمی گردند، ضمن اینکه تمامی آنها از پرستاران مجرب و دارای سابقه کار زیاد هستند که جای خالی آنها با خلاء نبود آنها را نمی توان با حضور پرستاران جوان و کم تجربه پر کرد.

احمد نجاتیان، معاون فرهنگی سازمان نظام پرستاری ایران با اشاره به میزان رضایت پرستاران ایرانی شاغل در کانادا، گفته است که مسئولان پرستاری کانادا از سطح تحصیلات و توانمندی پرستاران ایرانی بسیار راضی هستند و به پذیرش پرستاران بیشتری از کشور ما مشتاق هستند و پرستاران ما نیز از شرایط کشور کانادا رضایت دارند.

وقتی چنین ادعایی از سوی مسئولان نظام پرستاری مطرح می شود، دیگر نمی توان به مهاجرت پرستاران ایران برای کار در سایر کشورها شک کرد. زیرا، آنچه هم اکنون پرستاران ما را رنج می دهد، وعده های توخالی مسئولان برای محقق شدن قوانینی است که اجرای آنها می تواند وضعیت نظام سلامت و جامعه پرستاری را متحول سازد. به طوریکه قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، از جمله آنهاست که بعد از گذشت 4 سال و چند ماه از تصویب آن، هنوز اجرایی نشده است.

با اجرای قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، آنطور که مسئولان نظام پرستاری عنوان داشته اند حقوق یک پرستار کمتر از 15 میلیون ریال در ماه نخواهد بود. با این اوصاف وضعیت رسیدگی به بیماران نیز ارتقاء خواهد یافت و در نتیجه شاهد کم شدن نارضایتی مردم از مراکز درمانی خواهیم بود.

اما به گفته نجاتیان، شواهد نشان می دهد پرستاران ما با میانگین سابقه کاری 8 سال به کشورهای دیگر برای کار مهاجرت می کنند. یعنی پس از سپری کردن دوران تحصیل خود و اندوختن تجربه کاری به عنوان نیروی جوان و آماده به کار در اوج توانمندی شغلی خود اعزام می شوند و کشور ما از خدمات این پرستاران دارای سواد و مهارت بالا محروم می شود.

مدیر واحد بین الملل سازمان نظام پرستاری در ارتباط با اشتغال پرستاران در ترکیه گفته است که این موضوع در حال حاضر ادعایی است که انجمن صنفی کاریابی های بین المللی اعلام کرده است و فعلا نمی توانیم این موضوع را تایید یا رد کنیم اما مشغول بررسی جوانب مختلف آن هستیم.
وی در ارتباط با اینکه گفته می شود قرار است 2 هزار پرستار به ترکیه اعزام شوند، به این موضوع اشاره کرده است که طی چند روز گذشته مسئولان پرستاری ترکیه با سازمان نظام پرستاری تماس گرفتند تا در این زمینه بین طرفین مذاکراتی انجام شود که خبر آن در روزنامه های ترکیه نیز منتشر شد. اما ای کاش این هماهنگی قبل از انتشار خبر اعزام 2 هزار پرستار در رسانه های کشورمان انجام می شد. اعزام این تعداد پرستار حجم بزرگی است که می تواند تعادل نیروی کار در کشورمان را بر هم بزند. با وجود این هنوز از شرایط کاری پرستاری در ترکیه آگاه نیستیم و تا قبل از بررسی کامل شرایط و مستندات کار در ترکیه نمی توانیم این اعزام را تأیید یا رد کنیم.

البته غضنفر میرزابیگی، رئیس کل سازمان نظام پرستاری در ارتباط با اعزام پرستاران ایرانی برای کار در خارج از کشور هشدار داده و معتقد است که اخیرا شاهد تبلیغات گسترده و پر زرق و برقی در مورد اعزام پرستاران به ترکیه، انگلیس و کشورهای دیگر برای کار هستیم که مورد تایید نیستند.

وی در عین حال به این نکته هم اشاره داشته است که مهاجرت و رفتن به خارج برای کار یک امر شخصی است و سازمان نظام پرستاری این قصد را ندارد که پرستاران را از این حق اجتماعی خود محروم کند اما مسئله امنیت و مخاطراتی است که ممکن است پرستاران را بعد از رفتن به کشورهای دیگر تهدید کند.

میرزابیگی تاکید دارد که با توجه به کارآمدی و تبحر پرستاران ایرانی، کشورهای زیادی به دنبال جذب پرستاران ما هستند که در مواردی از طریق سازمان نظام پرستاری و وزارت بهداشت درخواست خود را به صورت رسمی اعلام می کنند و سازمان نظام پرستاری و دفتر روابط بین الملل وزارت بهداشت صحت و سقم این موارد را بررسی کرده و در مواردی که مشکلی نباشد به مراکز کاریابی اجازه تبلیغ می دهد.

آنچه مسلم است، اعزام 2 هزار پرستار برای کار در کشور ترکیه می تواند فرصتی باشد برای سایر پرستارانی که از وضعیت شغلی خود در کشور رضایت ندارند و در عین حال هشداری باشد برای مسئولان نظام سلامت که مراقب پرواز بدون بازگشت نخبگان پرستاری کشورمان باشند. زیرا، بیشترین سهم در ارتقای نظام سلامت را پرستاران برعهده دارند.