نگاهی به بهترين بازيکنان سابق فوتبال آسيا، ايرنا

بنابراعلام سايت کنفدراسيون فوتبال آسيا، ايران، ژاپن وعربستان کشورهايی هستند که هر يک با چهار بازيکن، بيشترين نماينده را در فهرست بهترين بازيکنان سال فوتبال قاره آسيا دارند.

از سال ۱۹۹۴ که انتخاب بهترين های سال فوتبال آسيا آغاز شد، مهمترين جايزه يعنی بهترين بازيکن سال را چهار کشور به نسبت مساوی ميان خود تقسيم کرده اند و تنها قطر و چين هر کدام يک بازيکن در اين فهرست دارند.
سايت "آی.اف.سی" در آستانه برگزاری جشن امسال در شهر شانگهای چين، مروری بر بهترين بازيکنان سابق آسيا به شرح زير داشته است:

۱۹۹۴، "سعيد عويران" از عربستان سعودی
عويران مشهور به "مارادونای عرب" به خاطر هدايت اين تيم به مسابقه های جام جهانی ۱۹۹۴ و به ثمر رساندن گل های متعدد بويژه گلی که وارد دروازه بلژيک کرد و به عنوان ششمين گل تاريخ رقابتهای جام جهانی انتخاب شد، با شايستگی تمام نخستين جايزه بهترين بازيکن سال آسيا را دريافت کرد.
ستاره باشگاه الشباب ۲۴ گل در ۵۰ بازی برای "پسران صحرا" (عربستان) به ثمر رساند.

۱۹۹۵، "ناسامی ايهارا" از ژاپن
وی، يکی از نخستين فوق ستاره های ليگ رو به توسعه باشگاههای ژاپن بود که ۱۲۲ بازی ملی انجام داد و پنج گل به ثمر رساند. ايهارا عضو ثابت باشگاه يوکوهاما مارينوس بود و از طرف هواداران، "مستر مارينوس" ناميده می شد. او در سال ۲۰۰۲ از فوتبال خداحافظی کرد و اکنون به سرمربيگری مشغول است.

۱۹۹۶، "خداداد عزيزی" از ايران
عزيزی به عنوان يکی از بهترين مهاجمانی که پيراهن تيم ملی ايران را بر تن کرده، با چشمان تيزبينی که برای گلزنی داشت، هر خط دفاعی را به هراس می انداخت. وی بعد از کسب عنوان بهترين بازيکن رقابتهای جام ملتهای آسيا در سال ۱۹۹۶، يکی از نخستين بازيکنان ايرانی بود که عازم بوندسليگا (ليگ دسته اول باشگاههای آلمان) شد تا پرچم ايران را به اهتزاز درآورد.

۱۹۹۷ و ۱۹۹۸، "هيده توشی ناکاتا" از ژاپن
عملکرد فوق العاده ناکاتا در مسابقات باشگاهی و ملی، کسب جايزه بهترين بازيکن سال آسيا در دو دوره پياپی را برای او در بر داشت تا مشهورترين چهره فوتبال آسيا نام گيرد.
او به عنوان هافبک، نقش بسيار کليدی در صعود تيم "سامورايی آبی" (ژاپن) به سه دوره جام جهانی داشت و هميشه در ترکيب اصلی در رقابتهای سری "آ" (ايتاليا) بازی می کرد.

۱۹۹۹، "علی دايی" از ايران
مهاجم تيم ملی فوتبال ايران و صاحب رکورد بيشترين گل زده در رقابتهای ملی، يکی از شناخته شده ترين چهره های فوتبال آسيا است. دايی، ستاره بوندسليگا، ۱۰۹ گل در ۱۵۸ بازی ملی به ثمر رساند و سپس سرمربيگری را با موفقيت آغاز کرد.

۲۰۰۰، "نواف التميات" از عربستان سعودی
اگر آسيب ديدگی های متعدد، به بازی های اين هافبک خوش آتيه لطمه نزده بود، می توانست يکی از اسطوره های واقعی دنيای فوتبال نام گيرد.
اوج درخشش او، هدايت تيم عربستان سعودی به فينال مسابقه های جام ملتهای آسيا در لبنان بود.

۲۰۰۱، "فان زهی" از چين
آمادگی بدنی فوق العاده او و مهارت در موقعيت يابی مناسب، زهی را به يکی از اولين بازيکنان چينی صاحب نام در ليگ برتر انگليس تبديل کرد.
در تيم ملی نيز با دفاع بسيار خوب خود از برج و باروی چينی ها دفاع می کرد بدون اينکه در ۱۰۹ بازی ملی، تکل بيهوده ای بزند.

۲۰۰۲، "شينجی اونو" از ژاپن
اونو به عنوان يکی از مستعدترين بازيکنانی که فوتبال به خود ديده، می تواند در هر پستی بازی کند. توانايی هايی که به خوبی از آن در ليگ ژاپن و هلند استفاده کرده است.
وی، تيم ژاپن را به فينال رقابتهای جوانان جهان در سال ۱۹۹۹ هدايت کرد و در سه دوره جام جهانی حضور يافت. اونو به عنوان عضو ثابت تيم ژاپن، در حال حاضر در باشگاه بوخوم آلمان بازی می کند.

۲۰۰۳، "مهدی مهدوی کيا" از ايران
مهدوی کيا، شهرت فوق العاده اش را مديون گلزنی در جريان پيروزی ۲ بر يک ايران مقابل آمريکا در جام جهانی ۱۹۹۸ است و يکی از نخستين لژيونرهای آسيايی است که به فوتبال اروپا راه يافته.
وی از آن هنگام همواره بازيکنی موثر در رقابتهای بوندسليگا نشان داده و به عنوان يک فوق ستاره، ۱۰۴ بازی برای تيم ملی فوتبال ايران انجام داده است.

۲۰۰۴، "علی کريمی" از ايران
بدون شک او يکی از بهترين هافبک های نفوذی در تاريخ فوتبال آسياست که در جام ملتهای آسيا، سال ۲۰۰۴ ستاره شد و مشترکا بهترين گلزن اين رقابتها نام گرفت. فرارهای خيره کننده و شوت های بی نظيرش موجب شد با مارادونا مقايسه شود اما در باشگاههای الاهلی، بايرن مونيخ و پرسپوليس فراز و نشيب زيادی را پشت سر گذاشته است.

۲۰۰۵، "حمد المنتشری" از عربستان سعودی
يکی از معدود مدافعانی است که جايزه بهترين بازيکن سال آسيا را بدست آورده. وی علاوه بر ايفای نقش کليدی در صعود عربستان به جام جهانی ۲۰۰۶، رمز استحکام ديوار دفاعی باشگاه الاتحاد بود و در دومين قهرمانی اين تيم در جام قهرمانان باشگاههای آسيا حضور داشت.

۲۰۰۶، "خلفان ابراهيم" از قطر
پشت سر گذاشتن يک فصل موفق در باشگاه السد و تيم ملی فوتبال قطر، خلفان را صاحب عنوان بهترين بازيکن کرد تا قطر هم برای نخستين بار صاحب چنين جايزه ای شود. او به عنوان يکی از خطرناکترين مهاجم قطر شناخته می شود.

۲۰۰۷، "ياسر القحطانی" از عربستان سعودی
با وجود اينکه عربستان در فينال جام ملتهای آسيا در سال گذشته مغلوب عراق شد اما القحطانی برتری تاکتيکی فاحشی نسبت به سايرين داشت. وی فصل قبل را با به ثمررساندن يک گل حياتی که قهرمانی را به نام باشگاه الهلال زد، پايان برد.