شب بياد ماندني براي برنامه نود، روزنامه ورزشی گل

برنامه نود در روز‌هايي كه به شدت دچار تكرار و روزمرگي شده بود و به موضوعاتي مي‌پر‌داخت كه مخاطب از ديدن و شنيدن آنها دچا ردلزدگي مي‌شد با موشكافي تعويق رقابت‌هاي ليگ، شبي به يادماندني را پشت سر گذاشت. با باز كردن پرونده بي‌برنامگي رقابت‌هاي ليگ و با توضيح خواستن از مسوول اين امر، رنگ و بوي جذابي به برنامه‌اي بخشيد كه در عمر بيش از 10 سال خود رفته رفته دچار تكرار و روزمرگي شده بود.

اينكه فوتبال ايران بعد از ده‌ها سال هنوز تقويم ندارد موضوعي بود كه فردوسي‌پور باب آن را باز كرد و اميد است كه سرانجامي پيدا كند. عزيز محمدي، رييس سازمان ليگ، در گفت و گوي تلفني برنامه نود نشان داد كه اين سازمان از چه ضعف‌هاي بنياديني رنج مي‌برد و به راستي چه نگون بخت هستند تيم‌هاي ليگ كه بايد تاوان اين بي‌برنامگي را بدهند.

به قول امير عابديني در حالي كه رويداد‌هايي همچون ايام سوگواري محرم و نيز اعياد اسلامي و ملي ما از قبل در تقويم درج شده، پس چگونه است كه هنوز تقويم فوتبالي نداريم؟

بهانه‌هاي مديراني كه خود را برنامه‌دار معرفي مي‌كنند جاي بسي تعجب دارد. اگر پرستيژ فوتبال يك كشور با «نه» گفتن به كويت زير سوال مي‌رود، پس چه بهتر كه فوتبالي نداشته باشيم كه البته نداريم و فقط از آن دم مي‌زنيم.
اگر پرستيژ فوتبال يك كشور باتباه شدن حق يكي از پرطرفدار ترين تيم‌هاي (كشور پرسپوليس) همراه مي‌شود پس چه بهتر كه بي‌پرستيژ باشيم.

زماني كه فردوسي‌پور انتخاب فدراسيون فوتبال ايران به عنوان برترين فدراسيون آسيا را سوال بر انگيز خواند، عزيز محمدي اقدام به فرافكني كرد و خواست مجري برنامه نود را به عنوان كسي جلوه دهد كه قصد دارد موفقيت‌هاي نظام را زير سوال ببرد در حالي كه خود او به عنوان مسوول برگزاري رقابت‌هاي ليگ بايد به باشگاه‌ها، مردم و متعاقبا نظام پاسخگو باشد.

به راستي چگونه بود هر كه در برنامه نود بيشترين اشتباه از او سر مي‌زد، بي‌درنگ اين موضوع را به مصالح كشور مرتبط مي‌كرد در حالي كه مصلحت هر كشوري در نوع برنامه‌ريزي و موفقيت‌هاي آن متجلي مي‌شود. به راستي چه كسي پاسخگو است؟

عزيز محمدي اولين نفري نبود كه در بن بست منطق فردوسي‌پور و توقعات مردم و رسانه‌ها كه از زبان مجري رك نود بيرون مي‌آمد او را به عناد با نظام متهم كرد و به او تذكر داد كه از تريبون رسانه ملي تخريب را پيشه‌ كرده است. در واقع ديگراني هم مثل بني اسد يا شريفي بوده‌ا ند كه از همين در وارد شدند چرا كه ترجيح آنها هم حضور در برنامه‌هايي بوده كه اشكالات را برجسته نمي‌كند و مجري سعي در گل و بلبل نشان دادن اوضاع دارد. اما گناه تحريف و وارونه نشان دادن واقعيت بيشتر است يا اعلام آن و شفاف‌سازي؟ تريبون رسانه ملي دقيقا جاي بيان همين نكاتي است كه شما از رسانه‌‌اي شدن آن واهمه داريد.