احسان حدادي نفر سوم پرتاب ديسك دنيا: مسوولان را قسم مي دهم در اين ۱۰ ماه من را حمايت كنند، ایسنا

احسان حدادي نفر سوم پرتاب ديسك دنيا در نشست خبري انتقادهاي گسترده‌اي را به فدراسيون دووميداني وارد كرد و از همه مسئولان كشور خواست او را حمايت كنند تا در المپيك مدال بگيرد. او معتقد است كه توانايي رسيدن به ركورد 70 متر در المپيك را دارد.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، احسان حدادي با همكاري باشگاه فرهنگي ورزشي تراست نشست خبري خود را در سالن همايش‌هاي آكادمي ملي المپيك برگزار كرد و بدون اين كه هيچ مقدمه‌اي گفته باشد، سوال‌هاي خبرنگاران را پاسخ گفت.

در ابتدا يكي از خبرنگاران در مورد اين كه او مربي ندارد و چگونه مي‌خواهد براي المپيك آماده شود، گفت: اين يكي از مهم‌ترين موضوع‌هايي است كه من با آن مواجه هستم. ورزشكاري كه مي‌خواهد براي مدال المپيك آماده شود، بايد همه چيز برايش مهيا شود. در بهمن ماه سال گذشته من مربي و ماساژورم به فدراسيون دووميداني رفتيم و برنامه هاي مان را اعلام كرديم، اما اولين اردوي ما در اين برنامه‌ها لغو شد و ما نتوانستيم به آفريقاي جنوبي برويم، هنوز نمي دانم علت اين مساله چيست؟ اما پس از اين مورد مربي ام كه برنامه كاملش را به فدراسيون داده بود، ناراحت شد و گفت اگر روال به همين صورت باشد، ما نمي‌توانيم در لندن توقعات را برآورده كنيم. براي همين از ايران رفت و من با ماساژورم تنها تمرين مي‌كردم. بعد از آن فدراسيون خيلي دنبال مربي گشت، اما نتوانست كسي را براي من پيدا كند. من پس از آن با مربي سابقم صحبت كردم و دست آخر او را راضي كردم كه به ايران بياييد، اما گفت كه 9 هزار دلار مي خواهم، ولي اين مساله را فدراسيون قبول نكرد.

وي اضافه كرد: در آن موقع صحبت‌هاي خوبي را مطرح نمي كردند، به من مي گفتند كه اگر براي تو اين طور هزينه كنيم براي بقيه بايد چكار كنيم. من هم به سرپرست فدراسيون مي گفتم مگر چند ورزشكار داريد كه مي‌توانند در آسيا و جهان مدال بگيرند، اما آن‌ها آن موقع قانع نشدند كه من را حمايت نكنند. به عقيده من كسي كه مي‌خواهد در المپيك مدال بگيرد بايد حرفه‌اي و المپيكي هم تمرين كند. بعد از اين كه ديدم نمي توانم اين طور كار كنم خودم با هزينه خودم به روسيه رفتم و با مربي ام صحبت كردم، البته قبل از آن كميته ملي المپيك قبول كرد كه مربي ام را به ايران بياورد و من با آن نامه سراغ مربي ام رفتم. چند مدتي با او تمرين كردم تا نوبت به مسابقات جهاني رسيد. وقتي من روسيه رفتم همه هزينه‌ها با خودم بود و تنها مقدار كمي را فدراسيون داد. من اميدوار بودم كه مربي ام به ايران برگردد و براي اين مساله حتي حاضرم كه از جيبم هزينه كنم و فكر مي‌كنم از جمله معدود كساني باشم كه با هزينه شخصي در تمرين‌ها و مسابقات شركت مي‌كنم.

** برنامه‌هاي جديد تا المپيك

احسان حدادي در ادامه در پاسخ به سوال خبرنگار ديگري درباره اين كه بالاخره موضوع آمدن مربي اش و همكاري با او حل شده يا خير؟ ادامه داد: مربي ام قبول كرده كه به ايران بيايد و برنامه‌ها ما را تا المپيك فرستاده، قرار است تا 20 روز ديگر برنامه هاي آماده سازي براي المپيك را شروع كنيم. يك ماه در تهران تمرين مي كنيم، يك ماه در كيش ، 25 روز در آفريقاي جنوبي ، 20 روز در پرتغال ، 27 روز در اسپانيا ، 23 روز در ايتاليا و پس از آن به كمپ تمريني در روسيه مي رويم، از يك ماه مانده به المپيك نيز قرار است در كمپي در لندن اردو داشته باشيم. همه اين برنامه‌ها نيز زير نظر كميته ملي المپيك قرار است انجام شود و با توجه به اين كه ديدم فدراسيون توانايي اين را ندارد كه به صورت حرفه‌اي از من حمايت كند، تصميم گرفتم كه كميته ملي المپيك از من حمايت داشته باشد. در هيچ جاي دنيا و شايد هيچ كدام از رشته‌هاي ورزشي در ايران اين عرف نباشد كه خود ورزشكار برود در صف ويزا بايستد، خودش هزينه ويزا را بدهد و پيش از مسابقه‌هايش حسابي دوندگي داشته باشد. اما متاسفانه در دووميداني اين طور است و براي همين از كميته ملي المپيك خواستم كه حمايتم كند. به نظر من اگر در پنج ماه گذشته اين حاشيه‌ها و مشكلات را برايم به وجود نمي‌آوردند، مي توانستم نتيجه‌ بهتري كسب كنم. ما در اين پنج ماه گذشته مدام در حاشيه بوديم و فكر اين بوديم كه جواب بدهيم و صحبت‌هاي ما را تكذيب كنند، نمي دانم چرا اين شرايط در دووميداني وجود دارد.

** اميدوارم به ديدار وزير ورزش بروم

نفر سوم پرتاب ديسك جهان در مورد اين كه پس از رقابت‌هاي جهاني آيا كسي از تو حمايت كرده يا خير و يا تقديري از شما صورت گرفته، اعلام كرد: هنوز توفيق پيدا نكرده ام كه كسي از من تقدير كند. البته در اين مدت هم خيلي دوست داشتم كه وزير ورزش را ببينم، اما متاسفانه شرايط طوري نبوده كه او را ببينم. اميدوارم كه شرايطي پيش بيايد و عباسي از من دعوت كند كه او را ببينم. چون ناگفته‌هاي زيادي دارم و كم لطفي‌هاي زيادي به من شده، دو هفته است كه در ايرانم، اما هنوز دعوت نشده كه سراغ وزير ورزش بروم. هيچ جاي دنيا هم عرف نيست كه خودمان برويم و درخواست كنيم كه وزير را ببينيم. شايد اين كه مدال من برنز بوده كسي دوست نداشته من را ببيند. اگر طلا مي گرفتم شايد بيشتر به من توجه مي‌شد. اميدوارم كه در مسابقه بعدي طلا بگيرم تا از من حمايت كنند.

وي در پاسخ به سوال خبرنگار ديگر در مورد اين كه مگر شما چه چيز خاصي مي خواهي كه بايد حمايت شويد نيز گفت: من چيز زيادي نمي‌خواهم، يعني چيزي بيشتر از آن كه لازمم باشد نمي‌خواهم. مي خواهم كه يك كمپي باشد بتوانم تمرين كنم، مربي و ماساژور و پزشكم نيز كنارم باشند، اگر اين امكانات مهيا شود و برنامه‌هايم لغو نشود، فكر مي‌كنم كه اولين مدال المپيك دووميداني را به دست بياورم. مدالي كه سه سال پيش بايد مي گرفتم، اما بد شانسي آوردم. اين بار نوبتي هم كه باشد، نوبت من است كه مدال المپيك بگيرم. اميدوارم هر كسي كه به فدراسيون دووميداني مي‌آيد من را حمايت كند. حال مي‌خواهد آشتياني باشد يا هر كس ديگر. البته آقاي آشتياني واقعا به برخي از رشته‌هاي خاص علاقه دارد، مثل چهارصد متر و به بقيه كم لطفي مي‌كند، اميدوارم كه او كمي حرفه‌اي تر به موضوع نگاه كند. البته شايد هم حرفه‌اي باشد، اما بايد حرفه‌اي‌تر به اين موضوع نگاه كند.

** انتقاد كرده‌ام و انتقاد مي‌كنم

وي در پاسخ به سوال خبرنگار ديگر در مورد اين كه آيا شما امروز خبرنگاران را جمع كرده‌ايد كه از فدراسيون انتقاد كنيد؟ ادامه داد: من از فدراسيون انتقاد كرده‌ام و انتقاد هم مي‌كنم. از كسي ترسي ندارم، هميشه سعي كرده ام كه حرف حق را بزنم و فكر نمي كنم كه گفتن حرف حق مشكل باشد. يكي از انتقادها در مورد استقبالم بود، من هشت ساعت پيش از اين كه به ايران بياييم، در فرودگاه روسيه بودم كه به يكي از مسئولان فدراسيون زنگ زدم و گفتم كه ساعت دو بامداد به تهران مي‌رسم، او هم قرار شد كه به آشتياني خبر بدهد، گويا به آشتياني گفته بود، او هم گفته بود حالا بگذار بياييد و ما در روزهاي آينده براي او برنامه‌اي مي‌گيريم و از او تقدير مي‌كنيم. البته شايد ايشان آن روز سختي را گذرانده‌. اما به هر حال توقع داشتم كه به فرودگاه بيايند و از اولين مدال آور جهاني اين رشته استقبال كنند. حتي مدالم را هم از چمدان در آورده بودم و داخل ساك دستي‌ام بود كه اگر به استقبال آمدند به گردنم بي‌آويزم. اما تنها خانواده‌ام و دوستان نزديكم به فرودگاه آمدند. بعد از اين ماجرا صبح روز مسابقات ليگ دووميداني يكي از فدراسيون به من زنگ زد و گفت: «حالش را داري كه از تو تقدير كنيم» من هم خيلي ناراحت شدم. گفتم مگر تقدير كردن حال مي‌خواهد، ناراحت شدم و به او گفتم نه، مي خواهم استراحت كنم. اين مساله خيلي تعجب آور بود.

** معاون رييس جمهور 150 ميليون را آماده كند

احسان حدادي در مورد جايزه 150 ميليون توماني كه رحيمي به عنوان معاون اول رييس جمهور قولش را داده بود نيز، گفت: دو سال پيش او در ورزشگاه «آفتاب انقلاب» سراغ ما آمد و از تمرينات ما بازديد كرد، همانجا قول داد اگر مدال جهاني بگيرم به من 150 ميليون مي‌دهد. من به او گفتم 150 ميليون تومان يا 150 ميليون ريال كه او گفت 150 ميليون تومان. حالا من مدال جهاني گرفته ام و اميدوارم او به وعده اش عمل كند.

** آشتياني باعث آسيب ديدگي ام در المپيك شد

احسان حدادي در پاسخ به سوال خبرنگار ديگر در مورد اين كه آشتياني به عنوان سرپرست فدراسيون دووميداني گفته بود، حدادي براي المپيك پكن اشتباه كرد كه اين قدر در مسابقه شركت كرد، گفت: در ورزش حرفه‌اي همه آسيب مي بينيند، اما به نظر من يكي از مقصران آن آسيب ديدگي همين آقاي آشتياني بود، او آن زمان مسئول كميته پزشكي فدراسيون بود و آنقدر ضعيف عمل كرد كه من دچار اين مشكل شدم. او و دوستانش نتوانستند به من كمك كنند تا آسيب ديدگي ام در مراحل اول رفع شود. يك روز من را زمان دكتر علي مرادي به فدراسيون دعوت كردند، صبح بود 12 ـ 13 دكتر هم جمع شده بودند، صبحانه همه حليم خورديم و حسابي خوش و خرم بودند، هر كدام من را ديدند دستم را معاينه كردند و گفتند كه هيچ مشكلي نيست و مي تواني پرتاب كني، اما به دليل همين تشخيص اشتباه، ماهيچه دستم پاره شد و وقتي به آلمان رفتم، آن‌ها اين مشكل را تشخيص دادند و پس از آن مراحل درمانم شروع شد.

** در المپيك 70 متر پرتاب مي‌كنم

نفر سوم پرتاب ديسك دنيا در مورد اين كه آيا با آمادگي كامل در رقابت‌هاي جهاني شركت كرده بودي يا خير، گفت: خير . اين طور نبود. ركورد من بيش از 69 متر است و اگر قرار بود در اوج آمادگي باشم، بايد 69 متر مي‌انداختم نه 66 متر، همين ركورد 66 متر بهترين ركوردم در سال جاري است. همه مي دانند كه من امسال در بدترين شرايط به مسابقات جهاني رفتم. آشتياني براي من تنها دو اردو گذاشت، يكي در كيش و يكي هم در روسيه، اين برنامه هاي اصلي من نبود و ما درخواست‌هاي بيشتري داشتيم كه متاسفانه هيچ كدام عملي نشد. من مي گويم كه ورزشكاران روحيه لطيفي دارند و در اين چند ماه به من واقعا سخت گذشت. مسئولان به من مي گفتند كه ما به ورزشگاه باج نمي‌دهيم و نمي گذاريم ورزشكار سالاري شود، اما متاسفانه آن‌ها فرق ورزشكاري كه مدال جهاني مي‌گيرد با كسي كه حتي در آسيا هم مدال ندارد را نمي دانند، اين مسايل من را خيلي ناراحت كرد، به نظر من اگر امكاناتي كه حريفان من همچون كانتر يا هارتينگ داشتند را من داشتم شرايطم خيلي بهتر بود، وقتي رقيبان من به كمپ آفريقاي جنوبي مي آيند، حداقل 10 نفر با آن‌ها هستند كه كارهايشان را انجام مي‌دهند، اما من و مربي‌ام تنها به مسابقات مي‌رويم. من مي‌توانم در المپيك به ركورد 70 متر برسم كه اين ركورد مدال المپيك است. من همه حريفانم را در شهرهاي خودشان شكست داده‌ام و اميدوارم كه باز هم اين اتفاق بيفتد.

تبليغات خبرنامه گويا	[email protected]

** اوج آشفتگي در فدراسيون دووميداني

به گزارش ايسنا، احسان حدادي در ادامه نشست خبري خود در مورد اين كه آيا در 10 سال گذشته چنين آشفتگي را در دووميداني ديده بودي يا خير؟ نيز گفت: متاسفانه شرايط خيلي بد است، زمان كفاشيان جوانان 15 يا 16 ساله به اردو مي رفتند، آن موقع خيلي برنامه‌ريزي ها بهتر بود، بعد از آن هم در زمان جلالي دووميداني رو به جلو حركت كرد. خيلي برنامه‌ريزي ها آن روزها بهتر بود، بعد از آن هم مصطفي كريمي آمد كه من واقعا از او تشكر مي‌كنم، چرا كه بهترين دوران ورزشي‌ام در زمان او بود. اما متاسفانه آشتياني بيشتر سرگرم مسايل حاشيه اي است. شايد دوست دارد كه كار كند، اما آن طور كه بايد نمي‌تواند و نهادهايي كه بايد كمكش كنند نيز كمك نمي كنند. در اين چند مدت مي توانست بهتر از اينها كار كند، اما متاسفانه فدراسيون ما در شش ماه گذشته پر از حاشيه بوده. هميشه سرشان در رسانه‌ها است و دنبال تكذيب كردن اخبار هستند. اينقدر كه ما در اين مدت حاشيه و مشكل داشتيم شايد فوتبال نداشت. البته اگر حق بگويم بعد از فوتبال ما بيشترين حاشيه را داشتيم. من در اين زمينه در سايتم هم انتقاد كرده‌ام كه مطالب آن سايت كاملا مورد تاييد من است. من به صورت دقيق نمي توانم بگويم كه اكنون دووميداني به سمت نابودي مي‌رود، اما بي مهري‌هاي زيادي به برخي از ورزشكاران مي‌شود و اكنون ورزشكاري كه حتي در آسيا مدال ندارد، ماهي يك ميليون و 400 هزار تومان حقوق مي‌گيرد، اما ما كساني را داريم كه قهرمان آسيا هستند، اما حقوق از فدراسيون نمي گيرند.

** ارزشم را حفظ مي‌كنم و در ليگ شركت نمي كنم

يكي ديگر از خبرنگاران از حدادي علت حاضر نشدنش را در رقابت‌هاي ليگ باشگاه‌هاي كشور پرسيد و او گفت: من تفكر خاص خودم را دارم. مي گويم چرا در اين كشور بايد يك فوتباليست بيشتر پول بگيرد. بازي اي كه همه در خيابان هم انجام مي‌دهند. يكي در اين مملكت نيست كه به اين سوال‌ من جواب بدهد. من از وزارت ورزش و جوانان مي خواهم به اين موضوع رسيدگي كند . من امسال گفتم براي حضور در ليگ 100 ميليون تومان مي خواهم، يكي از باشگاه‌ها با من تماس گرفت و گفت 50 ميليون به تو مي‌دهيم، ‌اما من گفتم نه. من 100 ميليون تومان مي خواهم. به نظر من اگر دووميداني كاران ارزش خود را حفظ كنند و اين گونه در ليگ شركت نكنند، شرايط بهتر خواهد شد. انتظار من از عباسي به عنوان وزير ورزش و جوانان و از سجادي به عنوان معاونش كه خودش زجر دووميداني را كشيده اين است كه به اين موضوع رسيدگي كنند كه البته از سجادي مي خواهم سفارش من را پيش وزير كند و شايد من را براي ملاقات به وزارتخانه دعوت كند.

** اميدوارم كه مسئولان غرض ورزي نكنند

احسان حدادي در بخش پاياني نشست خبري خود نيز درباره اين كه مشكل اصلي مسئولان فدراسيون با بعضي از دووميداني كاران از جمله شما چيست؟ نيز گفت: من با كسي مشكل نداشتم و ندارم و نخواهم داشت. به نظر من اين افراد ديگر هستند كه مشكل دارند. من تنها مربي ام را مي خواهم و مي خواهم براي المپيك تمرين كنم. اما نمي دانم چرا اردويم كنسل مي‌شود و كارهاي مربي ام به درستي انجام نمي‌شود. اردوي آفريقاي جنوبي را كنسل مي‌كنند و مي‌گويند هزينه آنجا بالا است. بعد ما را به كيش مي‌فرستند. در كيش ما دو نفر بوديم و هزينه اردوي ما 35 ميليون تومان شد، در حالي كه ما در آفريقاي جنوبي سه نفره 19 ميليون تومان هزينه كرديم. من احساس مي‌كنم برخي به دنبال تسويه حساب‌هاي شخصي هستند و شايد افرادي هستند كه دوست ندارند كه ما در المپيك نتيجه‌ بگيريم. خدا را شكر كه پدرم هميشه حامي من بوده و هر جا كه كسي دوست نداشته به من كمك كند، او هزينه همه اردوها و مسابقه‌هايم را داده است. من اميدوارم كه اين شرايط عوض شود. چرا كه من هم انتقاد كردن را خوب بلدم و هم تشكر كردن را و تنها چيزي كه مي‌توانم بگويم اين است كه همه كساني كه در روند آماده سازي من دست اندركار هستند، به آنچه مي پرستند، قسمشان مي دهم كه در اين 10 ماه من را حمايت كنند.