استفاده ازماسك برای كاهش خطرات آلودگي هوا،فاقد مبنای علمي است، ايسنا

مدير گروه طب كار دانشگاه علوم پزشكي تهران، با بيان اين كه استفاده از ماسك‌هاي پارچه‌اي و كاغذي، ارزشي در كاهش ميزان خطرات ناشي از آلودگي هوا ندارند، گفت: كاربرد اين ماسك‌ها در اتاق‌هاي عمل و براي ممانعت از انتقال ترشحات دهاني جراحان و پرسنل اتاق عمل به محيط عمل است.

دكتر سيد اكبر شريفيان، در گفت وگو با خبرنگار «بهداشت و درمان» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، آلاينده‌هاي هوايي را بر پنج جزء CO، NO2، SO2، ازن و PM10 (ذرات معلق در هوا با قطري كمتر از 10 ميكرون) برشمرد و افزود: قدرت نفوذ ماسك‌هاي كاغذي و پارچه‌اي حاصل از قطرمنافذ آنان در حدي است كه صرفا مانع از ورود ذرات گرد و غبار موجود درهوا مي‌شود؛ اين در حاليست كه آلاينده‌هاي شيميايي هوا خطرناكتر است.

به گفته وي، ماسك‌هايي با فيلترهاي شيميايي (داراي شاربن اكتيو) گاز‌هاي آلاينده جذب لايه‌هاي ذغال مي‌شود، بنابراين براي استفاده مناسب است.

مديرگروه طب كار دانشگاه علوم پزشكي تهران، با بيان اين كه هيچ ماسك‌ كاغذي و پارچه‌اي براي كاهش آثار سوء آلودگي هوا براي دانش آموزان مفيد نيست، افزود: استفاده از اين ماسك‌ها تنها مانعي بر سر راه‌هاي تنفسي هستند كه دانش آموز را ناگزير به كشيدن تنفس‌هاي عميق‌تر و سريعتر مي‌كند.

وي، در ادامه توضيح داد: كودكان مبتلا به آسم با استفاده از ماسك‌هاي كاغذي در معرض آلاينده‌هاي شيميايي چون CO قرار مي‌گيرند و به حملات جبران ناپذير آسمي مبتلا مي‌شوند؛ بنابراين بهترين اقدام در جهت كاهش آثار سوء آلودگي هوا در كودكان و سالمندان در شرايط بحران، ماندن در منازل است.

گفتني است، روز گذشته طي بخشنامه‌اي به مدارس شهر تهران ابلاغ شد تا دانش آموزان تهراني براي كاهش آثار سوء آلاينده‌هاي هوا از ماسك تنفسي استفاده كنند.