پيشگيري از بروز اسکار با استفاده از چسب نانويي، ايسنا

محققان ژاپني موفق به ساخت نانوماده‌ي زيست‌سازگاري شدند که بدون نياز به بخيه منجر به ترميم محل برش عمل جراحي مي‌شود.

به گزارش سرويس فن‌اوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، بر اساس اظهارات آنها استفاده از نانوپوشش‌هاي مبتني بر پلي‌استري كه بر روي بخيه‌هاي محل جراحي استفاده شده‌است، در موش‌ها سبب شده تا اثري از بخيه بر روي پوست باقي نماند.

شين جي تاکي کا، محقق دانشگاه واسي دا در توکيو و مدير پروژه مي‌گويد: ممکن است در آينده با استفاده از اين نوارچسب‌هاي نانويي ديگر به بخيه زدن ناحيه‌ برش‌شده نيازي نباشد. با استفاده از اين روش، عمل جراحي ساده‌تر و در زمان کوتاه‌تري انجام خواهد شد و بعد از عمل جراحي اسکار ايجاد نمي‌شود. از اين روش به ‌ويژه در جراحي‌هاي پلاستيک و مواردي استفاده مي‌شود که بيماران نگران باقي ماندن آثار جراحي بر روي پوست هستند.

اسکارها ممکن است خارجي و قابل رؤيت و نازيبا باشند و يا به ‌صورت داخلي و همراه با درد و چسبندگي باشند؛ از اين رو استفاده از اين نوع مواد مي‌تواند مانع از ايجاد موارد ياد شده شود.

در آزمايش‌هاي انجام‌شده روي شکم موش‌هايي که به روش سنتي بخيه زده شده بودند، بعد از يک هفته علايم چسبندگي ديده شد؛ در حالي كه با استفاده از روش جديد، نه تنها چسبندگي ايجاد نشد بلکه ايجاد اسکار به حداقل رسيد.

ورقه‌هاي نانويي از جنس PLLA (پلي ال اسيد لاکتيک) هستند. PLLA و ساير پلي‌استرها براي دارورساني و به‌عنوان بخيه‌هاي تخريب‌پذير (جذبي) کاربرد دارند که خصوصيات چسبندگي و مکانيکي متفاوتي دارند.

اين محققان توانستند ورقه‌هايي به ضخامت 23 نانومتر را با استفاده از پوشش‌دهي PLLA روي بستري از دي اکسيد سيليکون ساخته، سپس آن را به يک فيلم از جنس پلي وينيل الکل انتقال دهند. بعد از قرار گرفتن اينکه مجموعه‌ نانويي روي محل برش جراحي، فيلم‌هاي حامل مواد در سالين حل شده و ورقه هاي نانويي روي موضع باقي خواهند ماند.

ويليام چن، مهندس زيست‌پزشکي و داروساز در دانشگاه استوني بروک در نيويورک مي‌گويد: «فيلم PLLA با اين روش کاملاً الاستيک، سازگار و داراي خصوصيت چسبندگي است.»

او اشاره داشت که در آناليز کلاژن عمقي - دسته‌هاي کلاژني که بافت اسکار را تشکيل مي‌دهند - لازم است كه کيفيت درمان زخم تاييد شود.

بر اساس اظهارات تاکي کا، حداقل سه سال طول مي‌کشد تا پروژه وارد مرحله‌ آزمايش‌هاي کلينيکي شود اما او گمان مي‌کند که کاربردهاي وسيعي مانند ترميم بافتي، بي‌حرکتي داروها و آزادسازي مواد براي مراقبت‌هاي پس از انجام عمل جراحي براي اين ماده وجود دارد.

او مي‌گويد: اگر از 100 متخصص در مورد کاربردهاي اين ماده سؤال کنيد، هر يک ايده‌هاي منحصربه ‌فردي را پيشنهاد خواهند كرد!

چن نگران اين موضوع است که نتايج آزمايش روي موش‌ها با نتايج آزمايش روي انسان يکسان نباشد.

در مدل موش، ميزان کشش بافت در هنگام کنار هم نگه داشتن لبه‌هاي بريدگي کم است که اين امر ممکن است ميزان کشش بافتي در حيوانات بزرگ‌تر، مشکلاتي را به همراه داشته باشد.