خيره شدن به چهره ديگران ريشه ژنتيکي دارد! ایسنا

محققان پي برده‌اند كه ژنهاي خاصي، تعيين‌کننده مدت زماني هستند که فرد براي تماشاي چهره‌هاي خوشحال صرف مي‌کند؛ يافته‌هاي تحقيق اخير مي‌تواند در فهم بيشتر رفتارهاي اجتماعي و اوتيسم نقش داشته باشد.

به گزارش سرويس پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه کرمانشاه، هر چند نگاه کردن به چهره اشخاص، فرد را در تشخيص احساسات و عواطف ديگران کمک مي‌کند، اما با اين وجود بسياري از انسانها از خيره شدن در چهره ديگران اکراه دارند که اين امر در خصوص مبتلايان به اختلال رواني اوتيسم مشهودتر است.

پژوهشگران DNA تعداد 28 فرد داوطلب را مورد آزمايش قرار داند که به چهره و چشمان و دهان صورت‌هاي مختلف با احساسات متفاوت در کليپهايي ويدئويي نگاه مي‌کردند.

آنها دريافتند افراد با دو نوع ديگرساني ژني در ژن CNR1، وقت بيشتري را صرف تماشاي چهره‌هاي خوشحال مي‌كنند.

اين تحقيق که در مجله Molecular Autism منتشر شده براي نخستين بار تاثير ژن بر کنترل زمان صرف شده جهت خيره شدن در چهره ديگران را تاييد مي‌كند.