گام بلند محققان در درمان ناباروري با تعيين توالي ژنتيكي اسپرم‌ها براي نخستين بار

محققان دانشگاه استنفورد براي اولين بار موفق به تعيين توالي ژنتيكي 91 سلول اسپرم شدند كه مي‌تواند گام بلندي در درك و تشخيص مشكلات ناباروري باشد.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، نتايج اين توالي ژنتيكي اسپرمهاي اهدا شده توسط يك مرد 40 ساله همچنين به دانشمندان يك ديدگاه نزديكتر از فرايند طبيعي موسوم به نوترکیب را ارائه خواهد كرد كه در آن يك كودك، عناصر مختلف دي‌ان‌اي خود را از پدر يا مادربزرگ‌هاي خود به ارث مي‌برد.

فرايند نوتركيب كه در آن كودك به يك مجموعه كد ژنتيكي كاملا جديد دست پيدا كرده و به تنوع نژاد انساني افزوده، از اهميت بسياري برخوردار است، البته اين در صورتي است كه كودكان تمام كروموزومهاي خود را از والدينشان به ارث نبرده باشند.

اما بروز مشكلات در اين فرايند مي‌تواند باعث از دست دادن بخشهاي خاصي از كد ژنتيكي و يا حتي كل كروموزوم توسط اسپرم و به ناباروري منجر شود. تاكنون چنين مشكلاتي به سختي تشخيص داده شده‌اند.

آزمايش سلولهاي اسپرم مي‌تواند زماني را كه مخلوط دي‌ان‌اي در هر سلول رخ داده و چگونگي تفاوت نرخ نوتركيبي را در ميان افراد آشكار سازد.

پژوهشهاي پيشين تنها مي‌توانستند به تخمين نرخ نوتركيبي در سطح كل جمعيت پرداخته و قادر به آشكارسازي زمان رخداد اين فرايند در هر كدام نبودند.

اين محققان براي اولين بار توانسته‌اند يك نقشه نوتركيبي فردي و نرخ جهش را براي هر كدام از اسپرم‌هاي انسان ايجاد كنند.

طبق اين نقشه هر يك از اسپرم‌ها داراي تفاوت‌هاي ژنتيكي بسياري با يكديگر هستند. هر يك از اين 91 اسپرم مورد مطالعه به نمايش ميانگين 23 نوتركيب يا مخلوط شدن پرداختند؛ اما هر اسپرم در شيوه تجربه جهشهاي ژنتيكي با هم متفاوت بودند.

با اين دستاورد اكنون محققان مي‌توانند به بررسي يك اسپرم مشخص پرداخته، برخي سلولها را از آنچه ممكن است به لحاظ ژنتيكي به يك جنين منتقل كرده، آزمايش كنند و شايد حتي بتوانند به تشخيص يا شناسايي مشكلات بالقوه بپردازند.

پيشرفت‌هاي بيشتر فناورانه مي‌تواند به اين شيوه در جهت استفاده در نظارت مداوم مردان براي مشكلات باروري و ارتقاي نرخ موفقيت در درمانهاي باروري كمك كند.

شيوه كنوني تعيين توالي شامل تخريب اسپرم مي‌شود؛ اما گرفتن سلولها در زماني كه از يكديگر تكثير مي‌شوند مي‌تواند در شناسايي سلولهاي سالم بدون از بين بردن آنها كمك كند.

اين پژوهش در مجله Cell منتشر شده است.