تصويب پيش نويس قطعنامه حقوق بشر عليه ايران در سازمان ملل

شصت وهفتمين جلسه کميته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در مقر سازمان ملل در نيويورک برگزار شد و کشورهای حاضر نظرات خود در خصوص پيش نويس قطعنامه که دولت کانادا ارائه و مورد حمايت ۴۲ کشور بود را بيان کردند و در پايان اين پيش نويس با ۸۳ رای مثبت، ۳۱ رای منفی و ۶۸ رای ممتنع به تصويب رسيد.

سازمان ملل نقض حقوق بشر در ايران و سرکوب روزافزون مدافعان حقوق بشر را به شدت محکوم کرد

http://www.fidh.org/UN-condemns-HR-violations-in-Iran-12501?var_mode=calcul

پاريس، سه شنبه، ۷ آذر ۱۳۹۱ ـ فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر (FIDH) و جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران (LDDHI) از تصويب قطعنامه امروز با اکثريت قاطع در کميته امور اجتماعی، بشردوستانه و فرهنگی مجمع عمومی سازمان ملل در باره وضعيت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ايران استقبال می کنند.

عبدالکريم لاهيجی، نايب رئيس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر و رئيس جامعه دفاع از حقوق بشر در ايران، امروز گفت:
«تعداد کشورهای پشتيبان قطعنامه نشان از انزوای روزافزون رژيم ايران دارد و آشکار نشان می دهد که مجموعه جامعه بين المللی نمی خواهد سرکوب حقوق بشر در جمهوری اسلامی ايران را تحمل نمايد. حکومت ايران چاره ای جز رعايت کامل حقوق بين المللی حقوق بشر و دعوت از گزارشگر ويژه وضعيت حقوق بشر در ايران و گزارشگران موضوعی سازمان ملل ندارد.»

در رای گيری امروز، ۸۳ کشور به قطعنامه رای مثبت، ۳۱ کشور رای منفی و ۶۸ کشور رای ممتنع دادند.

سازمان های ما به ويژه از اين واقعيت استقبال می کنند که اين قطعنامه بسياری از ملاحظه ها و پيشنهادهايی را که ما در اوايل ماه اکتبر با اعضای سازمان ملل در ميان گذاشتيم در برگرفته است. در اين پيشنهادها، ما نقض فاحش و ادامه دار حقوق بشر در ايران را مطرح و از جمله موارد زير را خاطر نشان کرديم:

· تعداد رو به افزايش اعدام های پنهانی و در انظار عمومی، و نيز با استفاده از روش های وحشتناک و غيرانسانی شامل سنگسار؛ رويه ادامه دار اعدام کودکان؛ به کارگيری مجازات اعدام عليه اقليت های قومی و افرادی که به اتهام «جرايم جنسی» مجرم شناخته می شوند؛

· قصور از رعايت کردن موازين قانونی دادرسی؛ استفاده گسترده از شکنجه و رفتارها و مجازات های ظالمانه، غيرانسانی يا تحقيرآميز ديگر، از جمله برای گرفتن اعتراف دروغ؛

· محدوديت بيشتر آزادی بيان و تشکل، مثل سانسور شديد روزنامه ها و بستن آنها؛ فيلتر کردن وبگاه های اينترنتی؛ آزار و تعقيب مدافعان حقوق بشر و از جمله فعالان سنديکايی؛

· مواد متعدد قانون تازه مجازات اسلامی، شامل گسترده تر شدن طيف جرايم مبهم و مستوجب اعدام، ناقض حقوق بين المللی بشر هستند، ؛

· نابرابری جنسيتی و خشونت عليه زنان، از جمله مقررات تازه که زنان را از تحصيل در تعدادی از رشته های دانشگاهی محروم می کنند؛

· تبعيض پيوسته عليه اقليت های قومی و دينی؛

· سرکوب مدافعان حقوق بشر و به طور مشخص محکوميت های شديد اعضای کانون مدافعان حقوق بشر به زندان؛

· رويه به شدت ناعادلانه و تبعيض آميز بررسی صلاحيت ها در انتخابات مجلس و رياست جمهوری.

سوهير بالحسن، رييس فدراسيون بين المللی جامعه های حقوق بشر، نيز گفت:

«رای سازمان ملل سرکوب ادامه دار تمام مدافعان حقوق بشر در ايران و خانواده های آنها را نيز محکوم می کند. برای مقابله با سرکوب رو به فزونی مدافعان حقوق بشر، ما بايد پشتيبانی خود را از تمام فعالان حقوق بشر، وکلای دادگستری، فعالان سنديکايی، روزنامه نگاران و ديگران افزايش دهيم.»

***

تصويب پيش نويس قطعنامه حقوق بشر عليه ايران در سازمان ملل: ۸۳ آری، ۳۱ رای مخالف

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ شصت وهفتمين جلسه کميته سوم مجمع عمومی سازمان ملل امروز در مقر سازمان ملل در نيويورک برگزار شد و کشورهای حاضر نظرات خود در خصوص پيش نويس قطعنامه که دولت کانادا ارائه و مورد حمايت ۴۲ کشور بود را بيان کردند و در پايان اين پيش نويس با ۸۳ رای مثبت، ۳۱ رای منفی و ۶۸ رای ممتنع به تصويب رسيد. سال گذشته اين قطعنامه ۸۶ مثبت را به همراه داشت و ۳۲ رای منفی و ۵۹ رای ممتنع.

در ابتدای جلسه نماينده کشورکانادا به انتقاد از وضعيت حقوق بشر در ايران به خصوص وضعيت زندانيان سياسی و اعدام های فزآينده پرداخت وگفت ۴۲ کشور از اين قطعنامه برای در صحن علنی گذاشتن حمايت کردند.

نماينده اروگوئه رای ممتنع داد اما به انتقاد ازاعدام، آزادی بيان و تحت تعقيب قراردادن روزنامه نگاران و همچنين استفاده از شکنجه را در ايران مورد انتقاد قرار داد ولی گفت که در برخی از حوزه ها تحولات مثبتی رخ داده است. او از دولت ايران خواست که همه امکانات لازم را فراهم آورد که کميساريای عالی حقوق بشر بتواند از ايران ديدار کند و در طول ديدار آزادانه بتواند کار خود را انجام دهد.

بعد از نماينده کانادا چندين کشور مخالف قطعنامه به ارائه نظرات خود پرداختند ونماينده ايران در سازمان ملل نيز با دفاع از عملکرد مکانيسم های حقوق بشر در ايران به انتقاد شديد از کشورهايی که به طرح پيش نويس پرداخته بودند پرداخت.

درجريان جلسه نماينده قزاقستان، با قطعنامه مخالفت کرد و استفاده از قطعنامه ها را يک ابزار برای ايجاد فشار سياسی خواند. نماينده قزاقستان به اقدامات ايران در ارائه گزارش های دوره ای اشاره کرد و از کشورهای ديگر خواست که به اين قطعنامه رای ندهند. نماينده کره شمالی نيز با قطعنامه کشورهای ارائه کننده مخالفت کرد و آن را دخالت در امور داخلی کشور دانست و گفت قطعنامه کاملا سياسی است. او گفت که حقوق بشر نمی تواند از خارج از کشور تحميل شود.

محمد خزاعی نماينده ايران در سازمان ملل به انتقاد از نماينده کانادا پرداخت و گفت نمی خواهد که به جای مردم ايران بخواهد صحبت کند. او گفت که کميته سوم يک بار ديگر در استانه رای گيری در مورد يکی ازقطعنامه های غيرسازنده درمورد موضوع حقوق بشر در ايران است. خزائی گفت کاملا قطعنامه را به دقت مطالعه کرده است و بيش از ۱۵۰ ادعاهای بی پايه عليه ايران وجود داشته است. او گفت آشکارا قطعنامه نشان دهنده واقعيت کشور نيست و از واقعيت جامعه ايران دور است و متکی است به مطالب سايت های خبری. او انتقاد از وضعيت اقليت ها در ايران را اغراق آميز خواند و گفت پيش نويس تناقضات زيادی دارد. او سپس به انتقاد از مکانيسم های حقوق بشر سازمان ملل پرداخت که به صورت گزينشی اعمال می شود و تنها برخی کشورها مورد مجازات قرار می گيرند. او گفت که نظارت بر وضعيت حقوق بشر در کشورهای مختلف بايد از حالت انحصاری برخی کشورها دربيايد. او گفت که قطعنامه به دبير کل سازمان ملل اجازه می دهد که گزارش موازی تهيه کند. او همچنين عدالت، غيرتبعيض بودن و بی طرفانه بودن قطعنامه و رويه های حقوق شر سازمان ملل را مورد انتقاد قرار داد. خزاعی به شدت از احمدشهيد انتقاد کرد که نکات و بازخوردهای ايران را در گزارش اخير خود لحاظ نکرده است و آن را مخالف کدهای اخلاقی چنين گزارش هايی خواند.

نماينده ايران در سازمان ملل گفت چرا کشورهايی مانند آمريکا، کانادا و اسرائيل به خاطر نقض حقوق بشر در اين کشورها تحت مکانيسم های کشوری قرار نمی گيرند؟ او گفت اين کشورها بايد پاسخگو باشند؟ نماينده ايران همچنين تبعيض عليه مهاجرين ومسلمانان در اروپا و آمريکا و همچنين اسلام هراسی را مورد انتقاد قرار داد. موضوع وضعيت رفتار بی رحمانه با زندانيان، نگهداری زندانيان در گوانتانامو و بگرام و همچنين شکنجه عليه زندانيان در آمريکا نيز از موارد مورد انتقاد خزاعی نسبت به آمريکا بود. او سپس به انتقاد از وضعيت حقوق بشر در کانادا پرداخت و گفت که «دولت کانادا در رفتار خودش نژاد پرست است». نماينده ايران همچنين در سخنرانی طولانی خود به انتقاد از وضعيتی که بر شهروندان در غزه می رود و سياست های اسرائيل در اين زمينه پرداخت. او انگشت نما کردن برخی از کشورها را در سازمان ملل مورد انتقاد قرار داد و گفت که هيچ کدام از کشورهايی که خود را قهرمان حقوق بشر می نامند حرفی از قتل عام در غزه نمی زنند. او همچنين از قتل دانشمندان هسته ای ايران نيز انتقاد کردو گفت که استانداردهای دوگانه باعث می شود که مکانيسم های حقوق بشر سازمان ملل تحريف شود.

نماينده کشورکوبا نيزبه انتقاد از قطعنامه پرداخت و گفت که همکاری بين المللی روی اصل بی طرفی امکان پذير است نه گزينشی برخورد کردن با کشور. او گفت قطعنامه انگيزه های سياسی دارد. نماينده سوريه بعد از نماينده کوبا گفت که قطعنامه را رد می کند و اينکه هيچ کشوری در امور داخلی کشورهای ديگر بخواهد دخالت کند.

نماينده کشور اکوادر گفت که به شدت اينکه برخی کشورها را مورد انتقاد قرار می دهند مخالفت می کند. او رای منفی به قطعنامه داد. نماينده کشور روسيه سفيد گفت که چنين قطعنامه ای نمی تواند برای ترويج و حمايت حقوق بشر فضای گفت وگو به وجود بياورد. او همچنين گفت که ايران گزارش دوره ای سال ۲۰۱۰ ايران نشان می دهد که دولت ايران قابل توصيه است (از توصيه ها استفاده می کند). او گفت حمايت کنندگان از قطعنامه بی طرف نيستند و از منابع رسمی و قابل اعتماد استفاده نشده است.

نماينده چين هم با قطعنامه مخالفت کرد و گفت هيچ کشوری وضعيت کاملی در زمينه حقوق بشر ندارد. نماينده ژاپن به وضعيت حقوق بشر در ايران انتقاد کرد ولی همزمان گفت که با ايران در اين خصوص در حال گفت وگو است واينکه ايران با مکانيسم های سازمان ملل همکاری می کند. ژاپن گفت که از پيش نويس بدون اينکه ازحاميان اوليه آن باشد حمايت می کند.

***

قطعنامۀ سازمان ملل فشار بين المللی روی حکومت ايران را افزايش ميدهد

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ (۷ آذر ۱۳۹۱) کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از قطعنامه ای که امروز درکميته سوم مجمع عمومی سازمان ملل تصويب شد و از دولت ايران ميخواهد تا به نقض گستردۀ حقوق بشر خاتمه دهد استقبال می کند.

اين قطعنامه با ۸۳ رای موافق، ۳۱ رای مخالف، و ۶۸ رای ممتنع تصويب شد.

هادی قائمی، سخنگوی کمپين گفت: “اين قطعنامه قدمی مثبت و مهم در حمايت از مردم ايران ميباشد و حد اقل کاری است که جامعه بين المللی ميتواند در قبال بحران موجود انجام دهد.”

علاوه بر موارد مکرر نقض حقوق بشر که در قطعنامه سال گذشته ذکر شده، قطعنامۀ اخير به صورت خاص به موارد “مداوم، نظام مند، و جدی ايجاد محدوديت برای آزاديهای اجتماعات و انجمن مسالمت آميز و آزاديهای عقيده و بيان، از جمله از طريق تلاش برای مسدود کردن يا فيلتر کردن محتوای اينترنتی، محدود کردن دسترسی به خدمات پست الکترونيکی خارجی و انواع وبسايتها، ايجاد پارازيت روی امواج ماهواره ای بين المللی، سانسور يا تعطيل روزنامه ها، مجلات و ساير نشريات، و قطع دسترسی به ارتباطات و اطلاعات” اشاره می کند.

هادی قائمی افزود: “جامعه حقوق بشر ايرن در زير فشارهای شديدی است همانگونه که حبس وکلای دادگستری از جمله نسرين ستوده به دليل دفاع از فعالان حقوق بشر، مرگ اخير وبلاگنويس ستار بهشتی در زمان بازجويی، تحمل شرايط سخت زندان توسط زندانيان سياسی پس از محاکمات ناعادلانه، و تداوم افزايش خيره کنندۀ اعدامها بر می آيد و مقامات ايرانی همچنان از انجام تعهدات حقوق بشری خود شانه خالی می کنند.”

قطعنامۀ امروز از حمايت مناطق مختلف، منجمله از کشورهای آمريکای لاتين و حوزۀ کاراييب برخوردار بود. کشورهای گواتمالا،باربادوس، پاراگوئه، سنت کيتس و نويس همگی امسال رای خود را به موافق تغيير دادند. اکثر کشورهای آمريکای لاتين منجمله آرژانتين، شيلی، السالوادور، هندوراس، و مکزيک همراه کلیۀ کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا رای مثبت دادند. ترکيه مجددا از رای دادن امتناع کرد. آراء موافق شامل کشورهای ليبی، ژاپن، بوسنی و هرزگوين، و کلمبيا ، همراه با کرۀ جنوبی، سنگال، و جمهوری مرکزی آفريقا بودند.

نمايندۀ برزيل توضيحی برای رای ممتنع کشورش ارائه کرد، و اشاره کرد که کشور برزيل موارد نقض حقوق بشر در ايران را نه مورد حمايت خود و نه ناديده ميگيرد، اما اعتقاد دارد که همکاری دولت ايران بدون فوت وقت لازم است.

در مورد موضوع انتخابات آزاد، قطعنامۀ امروز شامل ادبياتی قوی “در خصوص محدوديت هايی که بر نامزدهای انتخابات مجلس اعمال شده بود، به ويژه محدوديتهای واجد شرايط بودن و فعاليتهای نامزدها” می باشد. در خصوص انتخابات پيش روی رياست جمهوری قطعنامه از حکومت ايران قويا ميخواهد که «انتخابات رياست جمهوری ۱۳۹۲ را آزاد، عادلانه، شفاف و فراگير که اراده مردم را انعکاس دهد» برگزار کند و همچنين از حکومت می خواهد که « اجازه دهد گزارشگران و متخصصين بين المللی بتوانند آزادانه انتخابات را شاهد باشند و گزارش دهند…»

به علاوه، کشورهای عضو سازمان ملل «از اينکه دولت جمهوری اسلامی ايران موفق نبوده است تا تحقيقات جامع و يا فرآيند پاسخگويی در عکس العمل نسبت به موارد نقض جدی حقوق بشر مربوط به قوۀ قضايیۀ ايران و سازمانهای امنيتی و موارد نقض گسترده در دورۀ پس از انتخابات رياست جمهوری سال ۱۳۸۸ در بازداشتگاه کهريزک و ساير محل ها انجام بدهد ابراز نگرانی ويژه کرده اند.»

اين قطعنامه «مجددا از دولت جمهوری اسلامی ايران ميخواهد تا بلافاصله و بدون قيد و شرط کلیۀ زندانيانی که فقط به دليل استفاده از حقشان برای اجتماعات مسالمت آميز يا شرکت در اعتراضات مسالمت آميز در خصوص مسايل سياسی، اقتصادی، زيست محيطی، و سايرمسايل به صورت خودسرانه دستگير و بازداشت شده اند من جمله کسانی که در پی انتخابات ۱۳۸۸ زندانی شده اند را آزاد کند…»

در خصوص شيوۀ رفتار با زندانيان، قطعنامه به دولت ايران به دليل نقض روند دادرسی عادلانه و حقوق بازداشت شدگان از جمله از ميان چندين مورد، «عدم دسترسی به درمان پزشکی و همچنين گزارشات مداوم از مرگ بازداشت شدگان در زندان» که موارد اخير آن شامل مرگ اخير وبلاگنويسی به نام ستار بهشتی و يا وضعيت وخيم سلامتی روزنامه نگار زندانی احمد زيدآبادی می باشند اعتراض ميکند.

با ادامۀ انتقاد سال گذشتۀ کميتۀ سوم ، قطعنامۀ امروز “ادامۀ هشداردهندۀ تناوب اجرای احکام اعدام در غياب پادمانهای بين المللی” و همچنين تداوم اجرای احکام اعدام در ملاء عام و اعدامهای گروهی پنهانی را مورد توجه قرارداد.

با تصويب قطعنامۀ امروز، اين نهمين سال متوالی است که مجمع عمومی سازمان ملل متحد شکست خيره کنندۀ حکومت ايران در پيروی از تعهدات حقوق بشری خود را مورد سرزنش قرار ميدهد و از ايران ميخواهد که با مقامات سازمان ملل برای رسيدگی به اين کوتاهی همکاری کند. اين قطعنامه مجددا از ايران خواست تا با احمد شهيد، گزارشگر ويژه در امور وضعيت حقوق بشر در ايران، که با وجود اينکه چندين ماه از دومين سال حکم وی ميگذرد هنوز مجوز ورود به کشور را دريافت نکرده است همکاری کند. در سالهای اخير، ايران به خنثی کردن تلاش های بين المللی برای کمک به بهبود وضعيت حقوق بشر در ايران ادامه داده است.

پيش از رای گيری، محمد خزايی، سفير و نمايندۀ دائم ايران در سازمان ملل متحد سخنرانی طولانی کرد و طی آن کانادا را که پيش نويس قطعنامه را ارائه کرده بود و بسياری از کشورهای ديگری را که بانيان اين قطعنامه بودند به چالش کشيد. او اصرار داشت که اين قطعنامه حاوی «بيش از ۱۵۰ اتهام بی اساس» عليه ايران می باشد، اما حاضر به معرفی آن موارد نشد.

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران از حمايت گسترده، فرامنطقه ای و جهانی برای اين قطعنامه استقبال ميکند و از ايران ميخواهد تا با نهادهای سازمان ملل متحد برای رسيدگی به نگرانی های ابراز شده همکاری کند.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد اين قطعنامه را در ماه دسامبر رسما تصويب خواهد کرد.