گفتوگو نباشد، یا خشونت جای آن میآید یا فریبکاری، مصطفی ملکیانما فقط با گفتوگو میتوانیم از خشونت و فریبکاری رهایی پیدا کنیم. در جامعه هر مسالهای از سه راه رفع میشود، یکی گفتوگوست، یکی خشونت و دیگر فریبکاری. اگر در جامعه گفتوگو تعطیل شود دو رقیبی که جای آن را میگیرند، خشونت و فریبکاری هستند ... [ادامه مطلب]
خواندنی ها و دیدنی ها
در همين زمينه
29 آذر» اعتراض دو هزار کارگر و راننده شرکت واحد اتوبوسرانی به اصلاحيه قانون کار29 آذر» روزانه ۵ کارگر در ايران کشته میشوند 28 آذر» سومین طومار اعتراضی ۳۰ هزار کارگر: در دفاع از حیثیت و شرافت خود لحظهای تردید نخواهیم کرد 28 آذر» پزشکی قانونی يزد مرگ ۸ کارگر معدن يال شمالی را تاييد کرد 27 آذر» سازمان پزشکی قانونی: رشد ۲۴ درصدی حوادث حين کار
بخوانید!
9 بهمن » جزییات بیشتری از جلسه شورایعالی امنیت ملی برای بررسی دلایل درگذشت آیتالله هاشمی
9 بهمن » چه کسی دستور پلمپ دفاتر مشاوران آیتالله هاشمی رفسنجانی را صادر کرد؟
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! نامه شيرين عبادی به احمد شهيد درباره مرگ خاموش کارگران در ايرانشيرين عبادی، مدافع حقوق بشر و برنده جايزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳ در نامه ای به احمد شهيد، گزارشگر ويژه حقوق بشر سازمان ملل متحد در مورد ايران توضيحاتی را در خصوص وضعيت کارگران در ايران به او ارائه کرد. به گزارش سايت کانون مدافعان حقوق بشر، خانم عبادی در نامه خود به آقای شهيد از اين مقام سازمان ملل خواسته است تا کارگران ايران را در وصول به درخواستهای قانونی و بر حق خود، ياری کند. رونوشت نامه خانم عبادی به آقای شهيد به دفتر سازمان بين المللی کار، دفتر خانم پيلای- کميساريای عالی حقوق بشر-، دفتر آقای بان کی مون- دبير کل سازمان ملل متحد- و گزارش گر ويژه آزادی تشکل ها و اجتماع ها نيز ارسال شده است. متن نامه شيرين عبادی به احمد شهيد که در تاريخ ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۱ برابر با ۱۹ دسامبر ۲۰۱۲ ارسال شده، به شرح زير است: جناب آقای احمد شهيد پيرو گزارشات قبلی توجه جنابعالی را به وضعيت اسفناک کارگران در ايران جلب می کنم. به گزارش رسمی اداره پزشکی قانونی ايران، روزانه پنج کارگر در سراسر ايران بر اثر حوادث ناشی از کار جان خود را از دست میدهند. علت اين امر را میتوان فقدان امکانات و وسايل ايمنی، نبود برنامههای آموزشی لازم و ساعات کار طولانی که منجر به پايين آمدن تمرکز کارگران می شود، ذکر کرد. نکته حائز اهميت آن است که با تعطيلی اکثر کارگاه ها و کارخانجات بخش خصوصی، در حال حاضر بيش از ۷۰ درصد از کارگران در استخدام کارخانجات و کارگاههای متعلق به دولت هستند که به اين ترتيب جلوگيری از حوادث فوق به آسانی برای مسئولان حکومتی امکان پذير است. اما متاسفانه نه تنها اقدامی در اين جهت صورت نمیگيرد بلکه دولت با ايجاد محدوديت برای فعاليت تشکلهای مستقل کارگری و دستگيری و زندانی کردن فعالان کارگری، سعی در خاموش کردن صدای اعتراضات کارگران دارد؛ تا حدی که هم اکنون ده ها نفر به همين دليل در زندان بسر میبرند که از آن جمله میتوان به آقای رضا شهابی، عضو هيئت مديره سنديکای اتوبوسرانی تهران و حومه اشار کرد که به علت اعتراضات کارگری و فعاليت سنديکايی به شش سال حبس محکوم شد که هم اکنون در زندان بسر میبرد. او در زندان بيمار و نيازمند درمان است اما به وی اجازه درمان داده نشده و از تاريخ ۲۵ آذر ماه در اعتصاب غذا بسر میبرد که اين امر سلامت وی را بيش از پيش به مخاطره خواهد انداخت. اخيرا نيز طوماری به امضای ۳۰ هزار کارگر در سراسر ايران رسيده است که طی آن ضمن شرح مشکلات معيشتی کارگران، به عدم امنيت شغلی، سطح نازل دستمزدها، ايجاد تغييرات ضد کارگری در قوانين کار و تامين اجتماعی اعتراض شده است. نمايندگان کارگران با تقديم اين طومار به مجلس شورای اسلامی، خواهان استيضاح وزير کار هستند. جناب آقای احمد شهيد بر اساس گزارش های رسمی کارشناسان، درصد بيکاری در ايران نزديک به ۳۰ درصد است و طبق نظر نماينده کارگران، حداقل دستمزد فقط کفاف مخارج ۱۸ روز را می دهد ، به عبارت ديگر يک کارگر بايد ۱۲ روز از ماه را گرسنه بماند. در گزارشهای ديگری که منتشر شده است بيش از ۷۰ درصد از کارگران ايران زير خط فقر هستند و اين در شرايطی است که ايران کشور ثروتمندی است اما فساد اداری، سوء مديريت و هزينههای نظامی مرگ خاموش کارگران را تدارک میبيند. مهمترين گام برای خروج از چنين شرايطی، آزادی فوری و بدون قيد و شرط کارگران زندانی و ايجاد فضای باز برای فعاليت کنش گران مستقل کارگری و به رسميت شناختن تشکل های مستقل کارگری است که بارها مورد درخواست قرار گرفته است اما هر بار مسئولان با بی اعتنايی از کنار آن رد شده اند. مستدعی است با شنيدن صدای اعتراضات کارگران به هر شيوه ممکن، خواست های آنان را منعکس فرموده و آنها را در وصول به درخواستهای قانونی و بر حق خود، ياری فرماييد. با احترام رونوشت: Copyright: gooya.com 2016
|