نامه مهم مقامات آمريکايی به اوباما درباره ايران

پايگاه خبری تحليلی انتخاب (Entekhab.ir) - در شرايطی که ايران و آژانس بين‌المللی انرژی اتمی در آخرين دور از مذاکرات خود، چشم‌انداز رسيدن به توافق را روشن ارزيابی کردند و انتظار می‌رود، مذاکرات ايران و ۱+۵ نيز به زودی برگزار شود، گروهی از کار‌شناسان و مقامات سابق آمريکا، با فرستادن نامه‌ای به اوباما، خواستار کاهش تحريم‌های ايران شده‌اند.

به گزارش سرويس بين الملل «انتخاب» به نقل از گاردين، يک گروه ۲۴ نفره از کار‌شناسان تسليحات هسته‌ای و کار‌شناسان مسائل ايران، از جمله شماری از ژنرال‌ها، ديپلمات‌ها و مقامات سابق آمريکايی، نامه‌ای برای باراک اوباما فرستاده و از وی خواسته‌اند با تلاش برای پيشبرد روند ديپلماتيک در موضوع هسته‌ای ايران، پيشنهادهای بهتری به ايران دهد.

گفتنی است، ژنرال «جوزف هور»، يکی از رؤسای سابق فرماندهی مرکزی ايالات متحده و ژنرال «رابرت گارد»، رئيس اسبق دانشگاه دفاع ملی آمريکا، از جمله مهمترين افرادی هستند که در تهيه اين نامه شرکت داشته‌اند.

به نوشته اين روزنامه، در پی انتشار گزارش‌هايی مبنی بر تمايل نداشتن دولت آمريکا به بهبود پيشنهاد بين‌المللی درباره برنامه هسته‌ای ايران در ازای توقف غنی‌سازی اورانيوم ۲۰ درصدی، اين افراد خواهان در پيش گرفتن يک راهبرد جسورانه‌تر از سوی دولت خود شده‌اند که در جنبه کوتاه مدت، شامل تخفيف تحريم‌ها باشد.

محور اصلی اين نامه به شرح زير است:
«هدف کلی مذاکرات ايالات متحده و گروه ۱+۵ بايد شامل اين موارد باشد: توقف ذخيره‌سازی اورانيوم ۲۰ درصدی از سوی ايران، محدود کردن ـ اما نه تعليق هميشگی ـ غنی‌سازی اورانيوم در سطح مورد نياز برای رآکتور، محدود کردن ذخاير ايران به ميزان واقعی مورد نياز برای سوخت هسته‌ای و ديگر نيازهای غيرنظامی و صلح آميز و تضمين بازرسی‌های گسترده‌تر و کارآمد‌تر از سوی آژانس، از جمله به واسطه پايبندی ايران به معاهده منع گسترش و ديگر بازرسی‌های مورد نياز آژانس.

ايران بايد درباره آزمايش تسليحاتی پيشين خود پاسخگو باشد تا اطمينان به دست آيد که اين آزمايش‌ها متوقف شده است؛ در مقابل، تحريم‌های جهانی عليه ايران بايد به گونه‌ای مقتضی و متناسب کاسته شود.

در نخستين گام، ما از شما و تيم شما می‌خواهيم در پی ارائه يک پيشنهاد بازبينی شده باشيد که توقف مؤثر انباشت اورانيوم ۲۰ درصدی از سوی ايران، از جمله صادرات اين ماده و يا تبديل آن به شکل جامد را در ازای تخفيف متقابل برخی تحريم‌های بين‌المللی و مالی وضع شده عليه ايران، مدنظر قرار دهد.

چنين کاری می‌تواند به ايجاد اعتماد و نيز حرکت به سوی يک موافقتنامه ساختارمند منجر شود که همکاری هسته‌ای و موضوعات امنيتی را پوشش داده و در عين حال، آينده‌ای کاملاً شفاف برای برنامه هسته‌ای ايران فراهم نمايد که در تطابق کامل و تأييد شده با معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای باشد».

هرچند هنوز تاريخ دقيقی برای دور بعدی مذاکرات ميان ايران و گروه ۱+۵ مشخص نشده، محتمل‌ترين سناريو اين است که اين مذاکرات در نيمه ژانويه از سر گرفته شود. اين مدت زمان برای دولت اوباما و «جان کری»، وزير خارجه احتمالی آن کافی خواهد بود تا موضع ايالات متحده را بازنگری کند.

با اين حال، در اروپا اين باور در حال رشد است که روند مذاکرات ۱+۵ با ايران، ابزاری مناسب برای يک توافق نيست. به باور مقامات اروپايی، اين مذاکرات بيش از اندازه سنگين و عمومی است و مهمتر آن که يک ساز و کار ارتباطی مستقيم ميان دو مرکز قدرت اصلی ماجرا، يعنی ايران و آمريکا، پديد نمی‌آورد.