مادر کسری نوری و ۷۷ روز اعتصاب غذای فرزندش: ماموران اطلاعات از او خواسته اند اعتصابش را بشکند!

کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران ـ مادر کسری نوری، دانشجوی ۲۱ ساله ای که در هفتاد و ششمين روز اعتصاب غذايش می گذرد به کمپين بين اللملی حقوق بشر در ايران گفت که صبح يکشنبه ۱۱ فروردين ماه فرزندش را به طور ناگهانی به اداره اطلاعات شيراز منتقل کردند و از او با تحکم خواسته اند اعتصابش را بشکند. شکوفه يداللهی به کمپين بين المللی حقوق بشر در ايران گفت: «کسری را صبح بدون خبر از زندان عادل آباد شيراز به اداره اطلاعات بردند و از او بازجويی کردند. در بازجويی از او با برخورد بد و تحکم خواسته اند که اعتصابش را بشکند يا از خانواده اش بخواهد که با قرار وثيقه آزاد شود.»

مادر کسری نوری از دروايش گنابادی که از تاريخ ۲۷ دی ماه در اعتصاب غذا به سر می برد به کمپين گفت:« کسری به آنها گفته است که من نه اعتصابم را می شکنم و نه می خواهم که با وثيقه آزاد شوم. من فقط می خواهم که وکلايم از بند انفرادی به بند عمومی زندان منتقل شوند. خوشبختانه کسری ظهر همان روز پس از بازجويی چند ساعته مجددا به زندان عادل آباد شيراز برگردانده شد.»

شکوفه يداللهی همچنين گفت که قاضی پرونده فرزندش از او خواسته است تا ديگر با رسانه ها مصاحبه نکند:« قاضی کسری ديروز به من گفت که شما چه جوری می خواهيد که من کسری را آزاد کنم، وقتی مصاحبه می کنيد. قاضيش از من خواست تا ديگر با رسانه ها مصاحبه نکنم. من هم گفتم که مصاحبه حق من است و آزادی بدون قيد و شرط کسری هم حق است و من آزادی فرزندم را می خواهم.»

کسری نوری و صالح مرادی، دو زندانی از دارويش گنابادی که در زندان عادل آباد شيراز هستند از تاريخ ۲۷ دی ماه ۱۳۹۱ در اعتراض به حبس ۴ نفر از وکلايشان و مورد شکنجه قرار گرفتن آنها در بند ۲۰۹ زندان اوين دست به اعتصاب غذای خشک زدند. آنها ۶۴ روز اعتصاب غذای (تر) داشته اند اما پس از نوروز سال ۱۳۹۲ اعتصاب تر را به اعتصاب خشک تبديل کرده اند.

کسری نوری برای اولين بار در تاريخ ۲۱ دی ماه ۱۳۹۰ به اتهام «فعاليت شبانه روزی و اقدام عليه نظام و عضويت در گروهک انحرافی» بازداشت و پس از ۴۶ روز حبس در اداره اطلاعات شيراز و زندان عادل آباد شيراز با وثيقه ۵۰ ميليونی آزاد شد. اما پس از آن مجددا در تاريخ در تاريخ ۲۴ اسفند ماه همان سال به اتهام فعاليت تبليغاتی عليه نظام به نفع بيگانگان و ارتباط و مصاحبه با رسانه‌های بيگانه بازداشت شد و تا کنون در زندان عادل آباد شيراز به سر می برد.

کسری نوری به همراه صالح مرادی، زندانی درويش ديگر در اعتراض به اينکه ۴ نفر از وکلايشان به نام های مصطفی دانشجو، فرشيد يداللهی، امير اسلامی و اميد بهروزی از دی ماه سال گذشته به بند ۲۰۹ زندان اوين منتقل شده اند دست به اعتصاب غذا زدند و خواستار بازگشت آنها به بند عمومی هستند.

خانم يداللهی در خصوص آخرين ملاقات با فرزندش گفت:« عصر يکشنبه ۴ فرودين ماه آخرين ملاقات من با فرزندم بود. آنقدر حالش بد بود که حتی انرژی حرف زدن هم نداشت. صدايش خيلی شکننده و نارسا بود جوری که من دستم را گذاشتم روی دهان کسری و گفتم صبحت نکن. سرش را گذاشتم در بغلم و گفتم نمی خوام چيزی بشنوم. چيزی نگو فقط بيا در بغلم آرام بگير. بعد از برگشتنم از زندان در نگرانی خيلی شديدی به سر می بردم که نگرانی باعث شد دوباره به زندان زنگ بزنم و متوجه شدم کسری به بيهوشی رفته و مسولان مجور شده اند به او سرم بزنند.»

شکوفه يداللهی، مادر اين زندانی عقيدتی به کمپين گفت:« کسری و صالح وقتی متوجه شدند وکلايشان در سال جديد هم به بند عمومی منتقل نشدند اعتصاب غذای تر خود را تبديل به خشک کردند و ما اصلا اطلاعی نداشتيم. روز اول يا دوم عيد بود که وقتی برادرانش برای ملاقات به زندان رفتند متوجه اين قضيه شدند و به ما گفتند. اين وضعيت خيلی نگران کننده است، الان ديگر با جانش دارد بازی می کند.»

خانم يداللهی در خصوص اتهامات فرزندش گفت:« به دليل اينکه او با راديو فردا گفتگو کرده يا اطلاع رسانی درباره خبرهای دروايش داشته است به او اتهام اقدام عليه امنيت ملی و اتهامات ديگر زدند. در بهترين سال های زندگيش او را به زندان فرستادند. فرزند من دانشجوی عمران بود که در زمان امتحانات ترم اولش بازداشت شد بعد که با قرار وثيقه آزاد شد دوباره برای ترم بعد ثبت نام کرد اما مجددا او را بازداشت کردند. هيچ جرم ديگری جز اطلاع رسانی درباره خبرهای دروايش ندارند آخر اين انصاف است.»

شکوفه يداللهی در خصوص خواسته اش از مقامات کشور گفت:« از تمام سازمان های حقوق بشری، فعالان و حتی از تمام مسولان نظام خودمان هم می خواهم که صدای دادخواهی و تظلم خواهی ما را بشنوند و فرزندان بيگناه ما را به خانواده هايشان برگردانند. بهترين لحظات سال ۱۳۹۲ را ما داريم با رنج می گذرانيم. آخر کسی بايد برای مسلمان بودنش، شيعه بودنش و اعتقاداتش به زندان برود؟ خواسته من آزادی فرزندم و تمام دروايش است.»

افراد نزديک به اين گروه مذهبی می گويند که برخورد قضايی با دراويش گنابادی طی سال ۹۰ و ۹۱ بالغ بر صدها مورد بازداشت بوده است و بالغ بر ۱۸۹ درويش محاکمه شده اند.